بار هستی بر شانه‌های ناتوان
بسیاری از دانش‌آموزان در سراسر جهان با شیوع کرونا مدرسه را ترک کردند و سر از بازار کار درآوردند
با بسته شدن مدارس و ناامیدی خانواده‌ها از کسب درآمد، در پی همه گیری کرونا، میلیون‌ها کودک مجبور ند کار کنند، کارهایی که اغلب خطرناک، طاقت‌فرسا و غیرقانونی است. دور ماندن طولانی‌مدت کودکان از مدرسه و وضعیت ناخوشایند خانواده‌ها، احتمال بازگشت آنان را به مدرسه کمتر می‌کند. سازمان ملل تخمین زده است 24 میلیون کودک برای همیشه به دلیل همه‌گیری کرونا ترک تحصیل کنند.
ترجمه: فرشته کیانی- شهروندآنلاین: پاندمی ویروس کرونا مدارس را تعطیل کرد و درآمد خانواده‌ها را کاهش داد یا به کلی از بین برد؛ اکنون میلیون‌ها تن از کودکان فقیر جهان مجبور شده‌اند ترک تحصیل و برای حمایت از خانواده کار کنند.
کودکان کارهایی انجام می‌دهند که پرزحمت، پست و اغلب خطرناک است، از جمله حمل آجر یا شن، زباله‌گردی برای یافتن مواد قابل بازیافت، گدایی یا کندن علف‌های هرز در مزارع. در بیشتر موارد کار کودکان غیر قانونی است.
پاندمی کرونا جهان را تغییر داد؛ این تغییری مصیبت‌بار برای برخی از افراد آسیب‌پذیر در جهان است و دستاورد سال‌ها آموزش، مقابله با کار کودکان و امید برای رهایی از فقر را بر باد می‌دهد.
بسیاری از دانش‌آموزانی که ممکن بود آینده‌ای روشن داشته باشند، تحصیل خود را نیمه‌تمام رها کرده‌اند و هنوز زمان بازگشایی مدارس مشخص نیست، اما حتی در صورت بازگشایی، احتمال دارد بسیاری از کودکان به کلاس بازنگردند.
کار کودکان اغلب خطرناک و غیر قانونی است
دانش‌آموزان سابق مجبور به انجام کارهای دستی سنگین در محل‌های احداث ساختمان، زباله‌گردی، استخراج شن و ماسه، کار در کارخانه‌های تولید سیگار یا وسایل آتش‌بازی هستند؛ مشاغلی پرخطر که برای کودکان خطرناک‌تر است؛ به ویژه وقتی تجهیزات محافظتی یا حتی کفش نداشته باشند.
در شهر تومکور هند، پسربچه یازده‌ساله‌ای به نام راهول صبح‌ها با پای برهنه به همراه پدرش برای جمع‌آوری مواد قابل بازیافت از میان زباله‌ها خانه را ترک می‌کند.
ممتاز، پسری دوازده‌ساله اهل ایالت بیهار هند که کارش حمل بار سنگین شن و ماسه است، گفت: «می‌ترسم حتی اگر مدرسه دوباره باز شود، مجبور شوم به دلیل بدهی خانواده به کار کردن ادامه دهم.»
هند دارای بزرگ‌ترین جمعیت در سن مدرسه جهان و سریع‌ترین رشد در موارد ابتلا به ویروس کروناست. بر اساس قوانین کشور، کار کودکان زیر 14 سال در شرایطی ممنوع است، اما درکشور فقیری مثل هند، بازار کار غیر قانونی کودکان حتی قبل از همه‌گیری هم رونق داشت.
با افزایش مشکلات و اختلال در کار دولت به دلیل همه‌گیری ویروس کرونا، اجرای این قانون کمتر پیگیری می‌شود. اکنون گرسنگی افراد بیشتری را در بسیاری از مناطق جهان نسبت به سال گذشته تهدید می‌کند. همچنین ازدواج‌های اجباری و قاچاق کودکان افزایش یافته است.
بعید است میلیون‌ها کودک به مدرسه برگردند
دور ماندن طولانی‌مدت کودکان از مدرسه و وضعیت ناامیدکننده خانواده‌ها، احتمال بازگشت آنان را به مدرسه کمتر می‌کند.
سازمان ملل تخمین زده است 24 میلیون کودک برای همیشه به دلیل همه‌گیری کرونا ترک تحصیل کنند.
با تعطیلی مدارس در سراسر جهان، که بیش از یک‌میلیارد کودک را تحت تأثیر قرار داده است، بسیاری از آنان به یادگیری به صورت آنلاین یا در خانه ادامه می‌دهند. اما صدها میلیون کودک از خانواده‌های فقیر برآمده‌اند که به اینترنت، رایانه یا معلم خصوصی دسترسی ندارند.
ممتاز، پسری دوازده ساله اهل ایالت بیهار هند که کارش حمل بار سنگین شن و ماسه است، گفت: «می‌ترسم حتی اگر مدرسه دوباره باز شود، مجبور شوم به دلیل بدهی خانواده به کار کردن ادامه دهم.»
خانواده‌ها ناامیدند، درآمد کم است
والدین با بی‌میلی می‌گویند اگر کودکان کار نکنند، خانواده گرسنه می‌ماند.
کارفرمایان مشاغلی که درآمد آنها کفاف هزینه‌های اولیه زندگی را هم نمی‌دهد، با توجه به فراوانی نیروی کار، حقوق کارکنان پایین می‌آورند.
با فقیرتر شدن خانواده‌ها، کودکان به بازار کار هجوم می‌آورند و به نیروی کار اضافه می‌شوند، بنابراین نیروی مازاد در بازار کار افزایش می‌یابد. با این اوضاع، کارفرمایان بی‌توجه به نیک و بد، قوانین کار را زیر پا می‌گذارند و کودکانی را که اغلب با دریافت دستمزدی ناچیز راضی می‌شوند، به کار می‌گیرند.
پیمانکاری در بنگال غربی در هند گفت که والدین از او خواسته‌اند برای کودکان هشت ساله کار پیدا کند؛ به نظر می‌رسد آنها خود را آماده افکندن در آتش می‌کنند.
دهه‌ها پیشرفت در معرض تهدید
دهه‌هاست که فقر در سراسر جهان، به ویژه در آسیا، در حال کاهش است. وضعیتی که امکان تحصیل را برای کودکان بیشتری فراهم کرد، اما پاندمی کرونا این راه را ناهموار کرد.
بسیاری از دانش‌آموزانی که کلاس را ترک کردند و سر از بازار کار درآوردند، کوشا و بااستعداد بودند، با رویای آینده‌ای روشن؛ اکنون بیم به فراموشی سپردن آن رویاها می‌رود.
راهول یازده‌ساله از تومکور می‌خواهد پزشک شود و معلم او می‌گوید برای رسیدن به این هدف مستعد است، اما او مدت‌هاست از مدرسه دور است.
تمرکز در هند و بسیاری از کشورها بر بازگشایی مشاغل برای راه‌اندازی مجدد اقتصاد است، اما مدافعان حقوق کودکان می‌گویند کوته‌بینانه است که رستوران‌ها و سیستم‌های حمل و نقل فعالیت خود را از سر بگیرند، اما مدارس همچنان تعطیل باشد.
منبع: نیویورک تایمز
برای خواندن مطلب اصلی اینجا را کلیک کنید.