99 درصد افت فروش داشتهایم!
مدیر پردیس سینمایی «آزادی» با اشاره به ضربه ویرانگر کرونا به حوزه «سرگرمی» خبر داد
مدیر پردیس سینمایی «آزادی» ضمن اشاره به شرایط نامناسب فروش فیلمهای در حال اکران در سینماها، درباره آسیب جدی حوزه «سرگرمی» در سایه کرونا، هشدار داد.
سجاد نوروزی، مدیر پردیس سینمایی آزادی در گفتوگو با خبرنگار مهر با اشاره به شرایط اکران در سینمای ایران طی نیمه نخست سال ۹۹ گفته: «اولین تاثیر و ویرانگرترین پیامد کرونا، در حوزه «سرگرمی» بود.
در چنین شرایطی هرچیزی که بهنوعی به سرگرمی ربط داشته منهدم شده است که از آن جمله میتوان به سینما اشاره کرد؛ به طور مشخص در قشر سینمارو التزام به رعایت پروتکلهای بهداشتی بالا است، بنابراین به صورت طبیعی در این شرایط با افت شدید مخاطب در سینما مواجه شدیم.
حتی اگر خود من سینمادار نبودم در این شرایط احتیاط میکردم و به سینما نمیرفتم، بنابراین این واقعیت را نمیتوانیم از منظر بحث خود دور کنیم که مردم دچار واهمه و هراس از هر تجمع بیمورد شدهاند، یعنی مردم در چنین شرایطی انتخاب میکنند که برای یک سال به سینما، رستوران یا سفر نروند.
این انتخاب از سوی بخشی از مردم که عمده همانها مخاطب سینما هستند انجام شده و تا وقتی که چنین شرایطی وجود دارد، از سبک زندگی خود، سرگرمی را حذف کردهاند.»
مدیر پردیس سینمایی آزادی تاکید کرده: «اگر این سرگرمی حذف شود به صورت دومینو روی بسیاری از مسائل اثرات سوء میگذارد و دیگر قابل جبران نخواهد بود. در حال حاضر تمام بحث ما این است که ما با یک نظامنامه حداقلی این فضا را تا بعد از کرونا مدیریت کنیم و مدیریت به این معنا که جلوی نابودی سینما را بگیریم.
۷ ماه از آغاز بحران کرونا در کشور گذشته است و از این ۷ ماه، ۴ ماه سینماها بسته بودند. از ۴ تیرماه سال جاری اعلام کردند که سینماها باید باز باشد، چه کمک و رویکرد حمایتی و چه دغدغهای نسبت به این امر بوده است؟ چه سیاستی چه در حوزه محتوا و چه در حوزه اجرایی برای محافظت از سینماها داشتهایم؟ در حال حاضر ۴ فیلم روی پرده است که فروش چندان خوبی ندارد.
میتوانم این را بگویم که پردیس سینمایی آزادی با عنوان دومین پردیس سینمایی بزرگ کشور کل فروش شهریور ماهش نسبت به بازه زمانی سال پیش ۹۹ درصد افت فروش داشته است. مساله این است که تا چه اندازه یک سینما مانند آزادی میتواند در چنین شرایطی دوام بیاورد؟ راهکار در این شرایط چیست؟
معتقدم راهکار در این شرایط یک نظامنامه حداقلی حمایتی از سینما است. اگر ماهیت چنین تفریحی از بین برود باید هزاران میلیارد تومان صرف اعاده آن شود؛ آن زمان جای سینما با چیزهای دیگری پر شده است.
در حال حاضر با چنین اتفاقاتی که پیش میرود، بخش عمده ایی از مردم به سمت فیلمهای خاص خارجی و یا فیلمهای ایرانی که با سرمایه خارجی تولید میشوند، میروند.»