بعد از زلزله کرمانشاه زنده از زیر آوار بیرون نیامد. ناشنوا بود و هیچ‌وقت فرصتی پیش نیامده بود که یاد بگیرد وقتی زلزله آمد باید چطور از خودش مراقبت کند یا حتی اگر زمین خورد و دچار خونریزی شد؛ مثل اغلب ناشنوایانی که در اهواز و دیگر شهرها از بسیاری از آموزش‌های عمومی محروم بودند. حالا دوستانش در اهواز با افتتاح نخستین خانه هلال ناشنوایان فرصت یادگیری کمک‌های اولیه و آموزش‌های امدادونجات را پیدا کرده‌اند.
یک هفته است که در خانه هلال آوای بی‌صدا راه‌اندازی و کلاس‌های آموزش کمک‌های اولیه برای ناشنوایان دایر شده است. مربی هلال احمر با حوصله نکات آموزشی را مرور می‌کند و مترجم و رابط ناشنوایان آن را به زبان اشاره تکرار می‌کند.
سکوت میهمان این خانه بی‌صداست و همه سراپا دقت و توجه هستند. الهه بدخشان، مترجم و رابط-سرپرست خانه هلال می‌گوید: «افراد ناشنوا هم مثل دیگر شهروندان توانایی‌های زیادی دارند و اگر آموزش ببینند می‌توانند مثل دیگران در زمینه‌های تخصصی مختلف مشغول به کار شوند، اما مانع کوچک و مهمی در این میان وجود دارد؛ ناشنوایان برای ارتباط برقرارکردن با دیگران به یک فرد رابط نیاز دارند تا بتوانند صحبت‌های شکل‌گرفته را به دو طرف منتقل کنند.
به دلیل نبود همین شرایط ساده سال‌هاست که ناشنوایان از آموزش‌های اولیه دور مانده‌اند. یکی از این آموزش‌ها یادگیری کمک‌های اولیه یا آموزش امداد در شرایط بحرانی است. کسی به آنها آموزش نداده که اگر زلزله آمد کجا باید پناه بگیرند یا حتی مواجهه با یک خونریزی ساده را آموزش ندیده‌اند. برای همین در هیچ حادثه بزرگ و کوچکی نمی‌توانند از خودشان دفاع کنند.»
خانه هلال با همین هدف راه‌اندازی شده تا ناشنوایان اهواز را با این آموزش‌ها آشنا کند. آموزش‌هایی که هم در بحران‌های طبیعی و هم در حوادث روزمره می‌تواند کمک حال این افراد باشد: «کانون ناشنوایان اهواز تیم فوتبالی دارد. در یکی از مسابقات دارد یکی از بازیکنان دچار ایست قلبی شد.
هیچ‌کدام از بازیکنان و افرادی که در مسابقه حضور داشتند نمی‌دانستند باید چکار کنند. چون آموزشی ندیده بودند. من به دلیل آموزشی که از قبل دیده بودم، خودم را به آن بازیکن رساندم و تا قبل از رسیدن اورژانس آن فرد را احیا کردم. وقتی نیروهای اورژانس از راه رسیدند گفتند اگر اقدامات پیش یمارستانی انجام نمی‌شد و آنها دو دقیقه دیرتر می‌رسیدند آن بازیکن جان خود را از دست می‌داد.»
خانه ای برای 1800 ناشنوا
تنها خانه هلال ویژه ناشنوایان کشور به درخواست کانون ناشنوایان استان خوزستان راه‌اندازی شده است. همه اعضای این کانون و همچنین اعضای هیأت‌مدیره آن ناشنوا هستند. بیش از 27 سال است که کانون ناشنوایان خوزستان راه‌اندازی شده است.
رسول عبیات، مدیرعامل کانون ناشنوایان خوزستان، که خود دچار ناشنوایی است، می‌گوید: «تمام اقداماتی که ما در کانون انجام می‌دهیم برای بهترشدن کیفیت زندگی ناشنوایان است تا آنها هم بتوانند مانند دیگر شهروندان زندگی عادی و سالمی داشته باشند. آموزش نقش مهمی در این زمینه دارد. ناشنوایی که مثل بقیه افراد جامعه آموزش می‌بیند می‌تواند یک پزشک باشد یا یک مهندس یا نجار و هر متخصص دیگری.»
دست‌هایش تند و تند در هوا تکان می‌خورد و مترجم موسسه آن را به کلام می‌آورد. کانون ناشنوایان خوزستان 2800 عضو دارد و 1800 نفر از آنها عضو کانون ناشنوایان اهواز هستند. عبیات می‌گوید: «در سیل اخیر خوزستان اعضای کانون علاقه زیادی به کمک و امدادرسانی داشتند. شرکت در این دوره‌ها می‌تواند در حوادث مختلف به کمک آنها و اطرافیان‌شان بیاید. با اینکه تنها یک هفته از افتتاح این خانه هلال می‌گذرد، استقبال خوبی از دوره‌های آموزشی شده و برای رعایت فاصله فیزیکی به دلیل شیوع کرونا مجبور هستیم تا کلاس‌ها را در چند بخش مجزا تشکیل دهیم.»
از کودکان 10 ساله تا جوانان و سالمندان ناشنوا برای شرکت در دوره‌های آموزشی کمک‌های اولیه ثبت نام کرده‌اند؛ افرادی که به واسطه فعالیت‌های کانون ناشنوایان سال‌هاست آموزش‌های مهارت‌های زندگی، آموزش‌های فنی و تخصصی را از سر گذرانده‌اند و خودشان برای بهبود کیفیت زندگی خود تلاش می‌کنند.