جولان کرونا در افغانستان

به گزارش بخش رسانه‌ای پایگاه خبری فدراسیون بین‌المللی جمعیت‌های صلیب سرخ و هلال احمر، بیش از 34.000 نفر در کشور افغانستان به بیماری کووید-19 مبتلا شده و تقریبا هزار نفر جان خود را از دست داده‌اند. ظرفیت مراکز درمانی در این کشور به حد نصاب رسیده است. پیش‌ بینی‌ها حاکی از این است که تعداد افراد مبتلا به همه‌گیری بیماری کووید19 بیشتر از این تعداد باشد ولی گزارشات دقیقی به دلیل محدودیت در انجام آزمایش و سیستم ضعیف بهداشتی تهیه نشده است.

کشور جنگ زده افغانستان یکی از فقیرترین کشورهای منطقه آسیا و اقیانوسیه است و از سال 2012 با حداقل سه و نیم میلیون  میلیون آواره داخلی ناشی از درگیری‌های مسلحانه و سوانح یکی از مستعدترین کشورها در برابر حوادث می‌باشد. در کشور افغانستان در ازای هر 3500 نفر یک پزشک وجود دارد که بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی  این رقم کمتر از یک پنجم متوسط جهانی است.

قحطی وگرسنگی، روی کشنده دیگر کووید19مرگ در افغانستان

چالش اصلی: کمبود تجهیزات محافظت فردی

دکتر نیلاب مبارز، دبیرکل جمعیت هلال احمر افغانستان می‌گوید: بیماری کووید 19 فشار زیادی را بر جوامع تاب‌آور و شکننده ما وارد کرده است. هلال احمر افغانستان از زمان تایید اولین مورد ابتلا به این بیماری در فوریه سال 2019، با حمایت از افراد مبتلا به بیماری کووید-19 و همچنین ارائه خدمات بشردوستانه به پاسخگویی در سراسر کشور پرداخته، اما با این وجود به دلیل کمبود لوازم محافظت فردی موانعی در این پاسخگویی ایجاد شده است.  تاکنون با جذب منابع خود و شرکای صلیب سرخ و هلال احمر، 300 هزار نفر برای بیماری کووید-19 غربالگری شده‌اند. همچنین از 21 میلیون نفر که در معرض خطر این بیماری هستند با جمع‌آوری اطلاعات اساسی برای پیشگیری از شیوع بیماری کووید-19 حمایت شده است. چالش اصلی ما کمبود تجهیزات محافظت فردی در افغانستان است، با این وجود تلاش کرده‌ایم در حفظ ایمنی برای تمام کارکنان و داوطلبان خود برای پاسخگویی به بیماری کووید-19 در سراسر افغانستان تعادل را برقرار کنیم.

مبارز می‌گوید: افغانستان به اوج بیماری کرونا رسیده و بیم آن می‌رود که درهفته‌های آتی نیز تعداد مبتلایان افزایش یابد. لذا اقدامات حمایتی خود را از پاسخگویی به این بیماری با بهره‌گیری از 39 تیم بهداشتی سیار، 31 تیم ایمن‌سازی، 46 مرکز درمانی و 4هزار داوطلب آموزش‌دیده در جامعه افزایش دادیم تا موادر ابتلا را به سرعیت شناسایی کنیم. اولویت جمعیت هلال احمر افغانستان این است که مردم در مناطق صعب‌العبور و فاقد ایمنی بتوانند از خود و خانواده‌هایشان مراقبت کنند. بیمارستان شهر کابل را مرمت کرده‌ایم تا یک مرکز درمانی کاملا مجهز برای مقابله با بیماری کووید-19 داشته باشیم.  علاوه بر اینکه افغانستان با بحران بهداشتی کووید-19 مواجه است، تاثیر اجتماعی – اقتصادی این ویروس بر 12.4 میلیون نفر یعنی یک سوم جمعیت این کشور که در سطوح اضطراری ناشی از کمبود مواد غذایی زندگی می‌کنند، قابل ملاحظه است.

بحران کرونا، بحران اقتصادی و اجتماعی در افغانستان

پیئر کرمر، رئیس دفتر فدراسیون بین‌المللی جمعیت‌های صلیب سرخ و هلال احمر در افغانستان هم می‌گوید: میلیون‌ها نفر که وابسته به دستمزد روزانه‌اند، شغل‌های خود را از دست داده‌ و با شیوع بیماری کووید – 19 در تلاش برای زنده ماندن هستند. مردم افغانستان با بحران بیماری کووید-19 و اوضاع وخیم اقتصادی و اجتماعی مواجه هستند و وظیفه ما این است تا از این بحران جلوگیری کنیم. به‌طور گسترده حمایت از معیشت افراد را افزایش دادیم تا به افراد به منظور تقویت تاب‌آوری‌شان در برابر این دو بحران کمک کرده باشیم. هلال احمر افغانستان با تامین بسته‌های غذایی و سایر اقلام امدادی به 90 هزار نفر کمک کرده و  از 450 هزار نفر به با تامین مواد غذایی و کمک نقدی حمایت می‌کند. باید پاسخگویی سریع خود به این دو بحران را در سراسر کشور گسترش دهیم و این موضوع رقابتی است که مستلزم منابع بیشتر برای به بار نشستن تلاش‌های اضطراری و ایجاد صلح است.

 جالب‌توجه‌ترین مساله درباره مرکز اصلی درمان کووید-۱۹ در افغانستان ، فقدان تدابیر اساسی برای جلوگیری از گسترش کووید-۱۹ است. در بیمارستان بیماری‌های واگیر افغان ژاپن در کابل در هفته گذشته نیروهای امنیتی در ورودی بدون ماسک بودند . راننده تاکسی که پیرزنی با سرفه‌های خشک را به بیمارستان آورد هم ماسک نداشت. حتی دکتر احمد ظاهر سلطانی مدیر جدید این بیمارستان ماسک خود را زیر چانه آویزان کرده بود و از بین  چندین پرستار و کارکنان بیمارستان هم که در مدت مصاحبه به دفتر او آمد و شد کردند تنها یک نفر ماسک داشت.

احمد جواد عثمانی وزیر بهداشت افغانستان هفته گذشته اظهار داشت که نزدیک به یک سوم جمعیت افغانستان یا حدود ۱۰ میلیون نفر به کرونا مبتلا شده‌اند. این آمار بر اساس تحقیقی است که به گفته او با حمایت سازمان جهانی بهداشت و دانشگاه جانز هاپکینز انجام شده و حاکی است که در شهر کابل بیش از نیمی از جمعیت ۵ میلیون نفری این شهر مبتلا شده‌اند.

نظام بهداشت و درمان افغانستان حتی پیش از شیوع کرونا هم به‌شدت ضعیف بود و از آن زمان تاکنون تنها ۹۰ هزار تست ویروس کرونا انجام شده که از این میان ۳۷ هزار تست مثبت بوده است. اما ظرفیت تست گرفتن تنها مشکل نیست ؛‌برای موارد جدی بیماری تنها ۳۰۰ دستگاه ونتیلاتور در سطح کشور  در دسترس است که برخی از آنها بی‌استفاده است زیرا کارکنان برای استفاده از آنها آموزش ندیده‌اند. همچنین گفته شده که ۳۲ دستگاه هم سرقت شده و به پاکستان قاچاق شده است. ماه گذشته کمبود دستگاه موجب شد که خانواده‌های بیماران هنگام ورود کامیون حامل تجهیزات درگیر شوند. کارکنان درمانی در شهر هرات در غرب افغانستان می‌گویند که سه ماه است حقوق دریافت نکرده‌اند در حالی که وزارت بهداشت عمومی به اختلاس میلیون‌ها دلار کمک خارجی متهم شده‌اند.

وزیر صحت عامه کشور برای جلوگیری از شیوع این ویروس در افغانستان، از آقای وانگ یو خواست تا زمان بهتر شدن وضعیت، برای نماینده‌گان شرکت‌های تجاری و آنعده افغان های که اخیرا به کشور چین سفر نموده اند اجازه پرواز را به آنان به افغانستان ندهند. داکتر فیروز، در رابطه به وضعیت دانشجویانی که در شهر “ووهان” و دیگر شهرهای چین می باشند نیز ابراز نگرانی نموده و از سفیر چین خواست تا متوجه وضعیت صحی آنان نیز باشند.  هم‌چنان این وزارت، طبق هدایت وزیر صحت عامه، تیم های صحی را برای پیش‌گیری از شیوع ویروس “کرونا” به گونه احتیاطی در میدان های هوایی چند شهر عمدۀ کشور توظیف نموده است. این تیم های صحی، مسافرانی را که از کشورهای بیرونی وارد افغانستان می‌شوند مورد ارزیابی قرار می‌دهند.