لیندون جانسون، برنده واقعی ترور جان‌اف.کندی

شهروند آنلاین| می‌گویند پس از ترور ناصرالدین‌شاه به دست میرزارضا کرمانی، روزی مظفرالدین شاه قاجار جهت ملاقات با ضارب سلطان صاحبقران به زندان رفت و با درشتی از میرزا رضا ‌پرسید: «مردک، چرا قبله عالم را کشتی؟» میرزارضا هم در جواب گفت: «این کار من برای هر که بد شد، برای تو خوب شد؛ زیرا در غیراین‌صورت باید آرزوی پادشاهی را به گور می‌بردی!» این مثال را یحتمل بتوان برای جان اف.کندی و معاونش لیندون جانسون نیز به کار برد، چه آن‌که اگر لی ‌هاروی اسوالد مغز رئیس‌جمهوری آمریکا را در شهر دالاس متلاشی نکرده بود، جانسون به‌عنوان معاون اول نمی‌توانست ساعتی پس از این ترور، سوگند ریاست‌جمهوری یاد کند.

جانسون پس از به پایان بردن دو سال باقی مانده از مدت ریاست جمهوری کندی، 4 سال دیگر را هم با رای آمریکایی‌ها در کاخ سفید ماند. او برخلاف کندی که تلاش داشت ایالات متحده را از ورطه جنگ ویتنام خارج کند – و بنا بر برخی شواهد جان خود را نیز بر سر همین هدف گذاشت – تعداد سربازان آمریکایی مستقر در جنوب شرقی آسیا را طی مدتی کوتاه از ‏‏16 هزار به 550 هزار نفر افزایش داد. درست به همین دلیل است که از جانسون همواره به عنوان یکی از مقصران اصلی گسترش جنگ ویتنام و ‏افزایش تلفات انسانی آن یاد می‌شود. 49 سال پیش در چنین روزی، برابر 22 ژانویه 1973 میلادی، لیندون بی. جانسون، بر اثر حمله قلبی در 65 سالگی درگذشت.