مژده غضنفری: علفزار، اولین فیلم بلند کاظم دانشی، یک درام دادگاهی است که تعدادی خرده روایت از تمام طبقات جامعه‌ی فعلی ایران که مسیرشان به دادگاه کشیده می‌شود را به نمایش می‌گذارد. این خرده روایات در هم تنیده می‌شود تا فیلمساز آینه‌ای تمام قد از جامعه‌ی فعلی ایران را از نگاه خود به تصویر بکشد.
کاظم دانشی ضمن پاسداشت مقام مادر و اشاره به مادری کردن در جای جای فیلم نگاه مثبتی به وضعیت فعلی و حتی آینده‌ی ایران ندارد و البته آن‌چنان که فیلمساز به تصویر می‌کشد خودِ مردم از هر قشری مسئول این وضعیت هستند. فیلم البته در نگاهش به کاراکتر زن ایدئولوژیک برخورد می‌کند. یعنی تمام زنانی که در فیلم مادر هستند را ارج می‌نهد اما کاراکتر زنی که تمایلی یه بچه دار شدن ندارد زیر سوال برده می‌شود.
در عین حال علفزار تلاش دارد به داستان تجاوز که در این چند سال اخیر بسیار مورد توجه بوده بپردازد و البته برخلاف فیلم‌های اینچنینی که در سال‌های پیشین جشنواره دیدیم مثل ابلق(نرگس آبیار) دعوت به مصالحه و حفظ آبرو نمی‌کند و البته سکوت نکردنِ زن نه برای خودش که برای فرزندش است!
فیلم در اجرا، کارگردانی و بازیگری اثری خوش‌ساخت است و با اینکه بسیار ماهرانه ساخته شده است، از سطحی متوسط فراتر نمی‌رود، چون چیز جدیدی برای عرضه ندارد و در عین حال جنبه‌های ایدئولوژیک دارد.