دو قرن، دو رئیس‌جمهوری، یک سرنوشت

ترجمه: فرشته کیانی- شهروندآنلاین: یک قرن پیش، در اوج جنگ جهانی اول، ویروس تنفسی جدیدی گریبان جهان را گرفت.

این بیماری که در آمریکا میان سربازان شیوع بیشتری پیدا کرد، تبدیل به پاندمی آنفلوآنزا شد و جان 657 هزار نفر را در آمریکا گرفت.

مانند ویروس کرونا، آنفلوآنزای بسیار مسری در سال 1918 زندگی مردم را مختل کرد، آن‌گونه که هرگز سابقه نداشت. این بیماری در سال 1920 از بین رفت.

وودرو ویلسون، بیست و هشتمین رئیس جمهوری آمریکا هم مانند ترامپ پاندمی را کم‌اهمیت جلوه داد. او هم مانند ترامپ- که اوایل روز جمعه گذشته اعلام کرد به کرونا مبتلا شده است- آلوده شد. برخی از دستیاران، معاونان نزدیک و کارمندان او هم مبتلا شدند.

جان ام. بری، تاریخ‌نگار و نویسنده کتاب «آنفلوآنزای بزرگ، داستان مرگبارترین همه‌گیری تاریخ» در مصاحبه‌ای با سی ان ان گفت: «ویلسون هرگز درباره بیماری همه‌گیر بیانیه نداد، هرگز، بنابراین دولت برای حفظ روحیه در طول جنگ دروغ گفت.»

بری اضافه کرد: «رهبران بهداشت عمومی ملی گفتند این آنفلوآنزای معمولی با نام دیگری است. آنها سعی کردند آن را کوچک بشمارند. در نتیجه، بسیاری از مردم از بین رفتند که ممکن بود چنین نشود.»

جان ام. بری، تاریخ‌نگار و نویسنده کتاب «آنفلوآنزای بزرگ، داستان مرگبارترین همه‌گیری تاریخ» در مصاحبه‌ای با سی ان ان گفت: «ویلسون هرگز درباره بیماری همه‌گیر بیانیه نداد، هرگز، بنابراین دولت برای حفظ روحیه در طول جنگ دروغ گفت.»

ویلسون با بحران داخلی رو‌به‌رو بود و جنگ جهانی نگرانش می‌کرد، بنابراین همه‌گیری را در اولویت بعدی قرار داد.

بری گفت: «ویلسون شخصیت OCD (اختلال وسواس فکری و عملی) داشت و به‌شدت بر جنگ متمرکز بود. هیچ چیز حواس او را پرت نکرد.»

اما هوارد مارکل، پزشک و مورخ پزشکی در دانشگاه میشیگان، با اینکه ویلسون همه‌گیری را کوچک جلوه داد، مخالف است. او گفت: «دولت فدرال در آن دوره بسیار کوچک بود و نقش محدودی در بهداشت عمومی داشت.»

دولت ویلسون بیماری او را مخفی کرد

ابتلای ترامپ به کووید-19 قبل از انتخابات ریاست‌جمهوری اتفاقی خارق‌العاده است. او حتی در حالی که ویروس باعث از بین رفتن بیش از 208 هزار نفر در سراسر کشور شده است، راهنمایی‌های متخصصان درباره استفاده از ماسک و برگزاری رویدادهای اجتماعی از راه دور را رد کرده است. او  74 ساله و چاق است، بنابراین در گروه پرخطر قرار می‌گیرد.

ویلسون هنگام ابتلا به آنفلوآنزا در 63 سالگی، کاملا سالم نبود. قبل از ابتلا به آنفلوآنزا، او مشکلاتی از جمله آسم داشت و سکته مغزی هم کرده بود. او در سال 1919 هنگامی که در پاریس بود به آنفلوآنزا مبتلا شد. او برای مذاکرات پیمان صلح بعد از جنگ، چندین ماه در پاریس بود.

ویلسون بیمار شد و به‌شدت سرفه کرد. پزشک او ابتدا فکر کرد به او سوءقصد شده است و او را مسموم کرده‌اند.  ویلسون در این توهم فرو رفت که جاسوسان محاصره‌اش کرده‌اند، اما اطرافیان او در دولت بیماری‌اش را پنهان کردند. در آن زمان نه تلویزیون وجود داشت، نه شبکه‌های اجتماعی، بنابراین پنهانکاری آسان بود.

بری می‌گوید: «ویلسون فکر می‌کرد فرانسوی‌ها از او جاسوسی می‌کنند. او همچنین خود را مسئول چیزهایی می‌دانست که در اتاقش وجود داشت، مثل مبلمان.»

ویلسون پس از بهبود و بازگشت به آمریکا، به تور ملی رفت تا از پیمان صلح خود دفاع کند. او بعدا در همان سال سکته کرد و در سال 1924 درگذشت.

منبع: CNN

برای خواندن مطلب اصلی اینجا کلیک کنید.