از مجله «توفیق» تا «گل آقا»، با بچه جوادیه
75 سال پیش، برابر یکم اسفند 1325، عمران صلاحی، شاعر و طنزپرداز معاصر در تهران به دنیا آمد
«به زمین و زمان بدهکاریم/ هم به این، هم به آن بدهکاریم| به رضا قهوه‌چی که ریزد چای/ دو عدد استکان بدهکاریم| به علی ساربان که معروف است/ شتر کاروان بدهکاریم| شاخی از شاخ‌های دیو سفید/ به یل سیستان بدهکاریم| مثل فرخ‌لقا که دارد خال/ به امیرارسلان بدهکاریم| نیست ما را ستاره‌ای، ای دوست/ که به هفت آسمان بدهکاریم…»
شهروند آنلاین| صلاحی که ابیات فوق از اوست، نوشتن را از نشریه طنز «توفیق» آغاز کرد. او شعر جدی هم می‌سرود و نخستین شعر او در قالب نیمایی در مجله خوشه به سردبیری احمد شاملو در سال ۱۳۴۷ منتشر شد.
آنهایی که در سال‌های بعد از پیروزی انقلاب اسلامی با مجله «گل‌آقا» قرابتی داشتند، یحتمل می‌دانند او از جمله نویسندگان اصلی این نشریه بود و با اسامی مستعاری چون ابوطیاره، بچه جوادیه، بلاتکلیف، کمال تعجب، زرشک، تمشک، پیت حلبی، آب حوضی، ابوقراضه، زنبور، مراد محبی، جواد مخفی و راقم این سطور می‌نوشت و طنازی می‌کرد.
کتاب «طنزآوران امروز ایران» به عنوان پژوهشی در حوزه طنز یکی از برجسته‌ترین یادگارهای صلاحی در حوزه ادبیات طنز است. عمران صلاحی 11 مهر 1385 در 60 سالگی درگذشت.