ورزشگاه‌های فرسوده تهران در آتش می سوزند!

بعد از آتش سوزی چند ماه قبل در خانه کشتی، این بار سالن جلسات فدراسیون بدنسازی دچار حریق شد

اتفاقات چند سال اخیر نشان می‌دهد اکثر اماکن ورزشی تحت مدیریت وزارت ورزش فرسوده شده و نیازمند تعمیرات اساسی هستند.

شهروند آنلاین – در سال های اخیر از ورزشگاه آزادی تا تختی و شیرودی که مجموعه های ورزشی قدیمی و نامدار تهران به شمار می روند، با مشکلات زیادی مواجه شدند. چندی قبل بود که رییس وقت ورزشگاه آزادی از نیاز این مجموعه به بودجه 580 میلیاردی برای بازسازی و بهسازی خبر داده بود. حالا یک اتفاق در مجموعه شیرودی بار دیگر تلنگری به مدیران وزارت ورزش زده تا فکری به مجموعه های فرسوده بکنند.

صبح چهارشنبه ماموران آتش‌نشانی در محل ساختمان مشترک فدراسیون‌های ورزشی، متعلق به مجموعه ورزشی شهید شیرودی که در خیابان ورزنده قرار دارد، حضور یافتند تا آتش ایجاد شده در سالن جلسات این ساختمان را خاموش کنند. این آتش‌سوزی که در سالن جلسات فدراسیون بدنسازی و پرورش اندام به وجود آمده بود، البته خیلی وسیع نبود. دلیل اصلی این آتش‌سوزی در همان بازدیدها و بررسی‌های اولیه، اتصال برق و فرسودگی تجهیزات سالن اعلام شد.

چند ماه قبل اتفاقی مشابه در فدراسیون کشتی رخ داده بود. در آن حادثه خانه کشتی شهید صدرزاده محل تمرین تیم های ملی کشتی و مجموعه اداری فدراسیون کشتی به علت فرسوده بودن دچار آتش سوزی شد. این آتش سوزی بعلت اتصالی در سیم های برق سه فاز اتفاق افتاد و آتش نشانان آن را مهار کردند.

به همین بهانه نگاهی به سن و سال ورزشگاههای فرسوده تهران و آخرین وضعیت آن ها می اندازیم.

شیرودی؛ نزدیک به صد سالگی!

قدیمی ترین مجموعه ورزشی موجود در ایران را قطعا باید ورزشگاه امجدیه سابق یا شیرودی فعلی بنامیم. ورشگاهی در قلب پایتخت که حدود 90 سال پیش یعنی سال 1306 کلنگ حداث آن برای استفاده در ورزش دو و میدانی به زمین زده شد. هرچند اکثر علاقه مندان به ورزش، این ورزشگاه پیر را با مسابقات فوتبال خاطره انگیز قبل از پیروزی انقلاب و همچنین اوایل دهه 60 به خاطر دارند، اما شیرودی وقتی آغاز به کار کرد که هنوز فدراسیون فوتبال ایران تاسیس نشده بود. امجدیه به مرور زمان و طی بیش از چهار دهه تکمیل و تجهیز شد که استادیوم 30 هزار نفری، استخرهای روباز و سربسته و سالن های تمرین برای رشته های کاراته، تنیس روی میز، شمشیربازی، بوکس و کاراته از دیگر قسمت های این مجموعه ورزشی به شمار می روند. هم اکنون هم ساختمان چند فدراسیون از جمله شنا، بدنسازی، جودو، تیروکمان، رزمی و نابینایان در این مجموعه قرار دارند.

به هر حال باید عمر این ورزشگاه قدیمی را دیگر رو به پایان دانست. ورزشگاهی که این روزها شایعه تخریب برخی از زمین های ورزشی آن از جمله استادیوم 30 هزار نفری و استخرهای سرپوشیده و روباز آن به گوش می رسد و حتی گفته می شود وزارت ورزش به عنوان مالک این ورزشگاه قصد فروش و تغییر کاربری قسمتی از آن را دارد. استادیوم پیر پایتخت مدت هاست که تبدیل به مکانی شده برای تشییع جنازه و مراسم وداع با ورزشکارانی که از بین ما رفته اند، اما سوال این جاست که زمان وداع همیشگی با این ورزشگاه پیر و فرسوده کی فرا می رسد؟ آیا باید منتظر تخریب کامل این مجموعه ورزشی بود یا بازسازی بخشی از آن؟

آزادی؛ در انتظار بازسازی اساسی

قبول میزبانی بازی های آسیایی 1974 مسئولان وقت کشور را واداشت که مجموعه عظیم ورزشی را در غرب تهران تاسیس کنند تا رقابت های اصلی این بازی ها در آن برگزار شود. برای این کار زمینی به مساحتی در حدود 500 هکتار در نظر گرفته شد تا در آن آبروی ایران در میزبانی رقابت های ورزشی حفظ شود. شاید خود سازندگان و طراحان این مجموعه عظیم هم فکرش را نمی کردند که ورزشگاه آزادی قرار است حتی نیم قرن بعد تنها مجموعه ورزشی باشد که جور میزبانی های ما را در مسابقات مختلف بین المللی بکشد. البته نباید مجموعه آزادی را در همان استادیوم فوتبال یا حتی سالن 12 هزار نفری خلاصه کرد؛ استادیوم دوچرخه سواری، پیست های اتومبیل برانی، موتورسواری و کارتینگ، زمین های تمرینی فوتبال، زمین بیس بال و کریکت، زمین های تنیس، استخرهای آموزشی شنا، سالن کشتی، سالن والیبال، سالن بسکتبال، سالن وزنه برداری، سالن بانوان، دریاچه برای قایقرانی و اسکی روی آب، رستوران، خوابگاه، مانژ سوارکاری، سالن بدنسازی و جاده تندرستی (دور دریاچه) بخش دیگری از امکانات این ورزشگاه به شمار می رود.

همین امکانات کافی بود تا این ورزشگاه بیش از چهار دهه جور میزبانی کشورمان در اکثر رقابت های بین المللی را به دوش بکشد و در این میان داستان استادیوم 100 هزار نفری و سالن 12 هزار نفری بسیار متفاوت بود. با این حال در سال های اخیر فقط یک بار به بهانه میزبانی پرسپولیس در فینال لیگ قهرمانان آسیا، بازسازی اولیه روی استادیوم فوتبال صورت گرفت و بقیه بخش های نیازمند تعمیرات اساسی است که به گفته مدیر آن حدود 580 میلیارد بودجه نیاز دارد.

تختی؛ چشم انتظار بودجه در شرق

همزمان با ساخت مجموعه ورزشی آزادی برای میزبانی بازی های اسیایی در غرب تهران بود که کار ساخت مجموعه ورزشی تختی در شرق تهران هم از اواسط دهه 40 آغاز شد. تختی را می توان ماکتی کوچک تر از آزادی نامید که همه آن را با استادیوم 35 هزار نفری زیبایش می شناسند. مجموعه ورزشی تختی تهران با دارا بودن سالن های متعدد، ورزشگاه سرپوشیده و پیست دوچرخه سواری پس از مجموعه ورزشی آزادی تهران دومین مجموعه وزشی از نظر امکانات در سراسر ایران به حساب می آید. طراحی استادیوم فوتبال توسط ایتالیایی ها انجام شده و فرانسوی ها هم کار ساخت آن را برعهده داشته اند.

البته این مجموعه زیبا هم یک بار در حدود 10 سال پیش مورد بازسازی قرار گرفت و کل سکوها مجهز به صندلی شد، اما این مجموعه برای اینکه به مرکزی جدی برای میزبانی از رشته های مختلف ورزشی تبدیل شود، نیازمند دریافت امکانات ویژه تر و بودجه چشمگیرتری است.

ممکن است به این مطالب نیز علاقه‌مند باشید
ارسال دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

از اینکه دیدگاه خود رو با ما در میان گذاشتید، خرسندیم.