هلال‌احمر با اقلام امدادی آمد

هنوز نم ناشی از سیلاب دی‌ماه در روستاهای جنوب استان سیستان‌وبلوچستان از خانه‌های روستایی منطقه خشک نشده بود که با بارش‌های آخر هفته گذشته بخش قابل توجهی از روستاهای این منطقه دوباره زیر آب رفت.

طغیان رودخانه‌های فصلی در بخش «بنت» و روستاهای اطراف آن اعم از «گوهرکوه، دسک، متار، حیدربند، کلوب براپ، کلچات، بن‌رود،  میرآباد و سرگوست» باعث شد تا سقف‌های تیرچوبی خانه‌های خشت و گلی خیس و تخریب شده و باران همه زندگی مردم روستایی را از بین ببرد.

«سید اکبر علوی» رئیس شعبه هلال‌احمر نیک‌شهر به همراه تیم‌های امدادی از همان ساعات اولیه آبگرفتگی خانه‌های روستایی در مناطق حادثه‌دیده حاضر شده و به امدادرسانی به حادثه‌دیدگان پرداختند: «آنچه در بارش‌های اخیر موجب شد تا مردم منطقه خسارت بیشتری ببینند تگرگ‌های درشت یا به اصطلاح تخم‌مرغی بود که بر سر خانه‌ها آوار شد. این تگرگ‌های درشت سقف خیلی از خانه‌های خشت و گلی و کپرهای روستاییان را تخریب کرد و باعث شد تا جمعیت زیادی دچار خسران شوند.»

تگرگ‌های تخم‌مرغی مردم را خانه‌خراب کرد

بارش تگرگ‌هایی که علوی از آن سخن می‌گوید بیشتر میهمان ناخوانده مردم ساکن در بخش بنت و روستاهای آن بود: «گرچه بخش مرکزی نیک‌شهر هم از این تگرگ‌ها بی‌نصیب نماند، اما بیشترین آسیب ناشی از بارش تگرگی در روستاهای بنت که خانه‌های خشت و گلی دارند، گزارش شد. نیروهای امدادی جمعیت هلال‌احمر در قالب دو تیم پنج نفره به محض اطلاع از این شرایط در مناطق حاضر شدند و با برپایی چادر و توزیع اقلام غذایی امدادی به یاری مردم روستایی شتافتند.»

«گوهرکوه، دسک، متار، حیدربند، کلوب براپ، کلچات، بن‌رود، میرآباد و سرگوست» 9 روستایی بودند که بیشترین خسارت‌ها را در این بارش‌ها متحمل شدند. به گفته علوی این مناطق روستایی اغلب در بارش‌های حجیم و کوتاه‌مدت سیستان‌وبلوچستان دچار آبگرفتگی و سیلاب می‌شوند، علتش هم نوع ساختار خانه‌هایی است که سقفی متشکل از شاخه  برگ و تنه درختان نخل دارند: «براساس گزارشات واصله از جهاد کشاورزی استان سیستان‌وبلوچستان تمامی مزارع و باغات زیر کشت انبه و خرما زیر بار سنگین تگرگ‌های تخم‌مرغی خسارت سنگینی دیده‌اند.»

3 شهرستان و یک شعبه هلال‌احمر

به گفته علوی هنوز خبری از بازگشایی راه‌های روستایی فوق در بخش بنت نشده است: «تنها راه دسترسی این روستاها از میان رودخانه‌های فصلی می‌گذرد و با بارش‌های حجم که اغلب همراه با طغیان این رودخانه‌هاست مردم بین سه تا 6 روز در روستا ماندگار می‌شوند.»

جمعیت هلال‌احمر شهرستان نیک‌شهر همواره باید در صورت وقوع حوادثی اینچنین علاوه بر نیک‌شهر شهرستان‌های مجاور اعم از شهرستان‌های قصرقند و لاشار را هم پوشش دهد که این مهم در سایه امکانات محدود امدادی کاری سخت و دشوار است: «این سه شهرستان مجموعا 217هزار نفر جمعیت دارد و بخش اعظم این جمعیت در مناطق روستایی محروم زندگی می‌کنند. درست است امکانات ما محدود و وسعت منطقه تحت پوشش خدمات امدادی به لحاظ محرومیت دو شهرستان لاشار و قصرقند از شعبه جمعیت هلال‌احمر محدود است، اما نیروهای داوطلب و خودجوش ما همواره به‌موقع برای امدادرسانی به این مناطق اعزام می‌شوند و با ارایه خدمات به مردم این مناطق سعی می‌کنند به آنها کمک کنند.»

اعزام مادر باردار جوان به بیمارستان

«داود بلیده» یکی از امدادگرانی است که سابقه حضور داوطلبانه‌اش در جمعیت هلال‌احمر شهرستان نیک‌شهر به 22 سال می‌رسد: «استان ما یکی از استان‌های محروم و حادثه‌خیز است. درست است همیشه این استان به عنوانی استانی با بحران آب به همگان معرفی می‌شود، اما باران‌های سیل‌آسای آن هم به اندازه خودش شهرت دارد و همواره باعث می‌شود تا زندگی ساده مردم روستایی‌اش قربانی سیل شود.»

داود هم به همراه دیگر دوستان داوطلب و نجاتگرش آخر هفته گذشته تمام وقت خودش را صرف امدادرسانی به روستاییانی کرده که تگرگ‌های درشت و باران‌های شدید زندگی‌شان را نابود کرده است: «خانه‌های این روستاها اغلب خشت و گلی با سقف‌هایی که آنها را سایه‌بانی پوشیده‌شده از شاخ و برگ درختان خشکیده نخل تشکیل می‌دهند. اینجا حتی اگر سیل هم نیاید همین بارش‌های شدید و تگرگ‌های درشت خانه‌خراب‌کن هستند و مردم را آواره می‌کنند. از دو ماه پیش تا به حال هنوز اقدامی برای تعمیر خانه‌های تخریب‌شده در بارندگی صورت‌نگرفته که بارش دوباره باران همراه با تگرگ عده زیادی را در مناطق روستایی به خصوص روستاهای بخش بنت غیر قابل سکونت کرد.»

از راه‌های روستایی مسدود برایمان می‌گوید و بیمارانی که تنها امیدشان نیروهای امدادی جمعیت هلال‌احمر هستند: «در پی بارش‌های شدید و طغیان رودخانه‌های بخش بنت خبر رسید بانوی بارداری باید فورا برای وضع حمل به مرکز بخش بنت اعزام شود. عبور از رودخانه فصلی خروشان روستا جز با خودروهای امدادی کمک‌دار با هیچ وسیله دیگری ممکن نبود. همراه با یک ماما و دو نیروی امدادی به سمت منطقه حرکت کردیم. عبور از رودخانه کار آسانی نبود. بارها و بارها خودرو نزدیک بود در میانه رودخانه واژگون شود، اما سماجت ما برای عبور از این مسیر و نجات جان مادر بارداری که آنسوی رودخانه انتظارمان را می‌کشید بالاخره بر خشم رودخانه غلبه کرد. وقتی به روستا رسیدیم، زن جوان که اولین زایمان خود را تجربه می‌کرد از شدت درد به خود می‌پیچید. بعد از معاینات اولیه توسط مامای همراه ما نسبت به انتقال او به بیمارستان مرکز بنت اقدام کردیم.»