سه هزار و 500 دستگاه فرسوده در ناوگان شهری فعالیت می‌کنند. اتوبوس‌هایی که با سروصدا و دود فراوان از این گوشه شهر به گوشه دیگر خودشان را می‌رسانند. ناوگانی که در بحث‌های آلودگی هوا اهمیت می‌یابند و زود فراموش می‌شوند. ناوگان عمومی شهر سال‌هاست از فرسودگی ناله می‌کند و چشم‌انتظار نوسازی است.
مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی تهران معتقد است ناوگان عمومی از اتوبوس‌هایی استفاده می‌کند که روز‌به‌روز بر آمار فرسودگی‌اش اضافه می‌شود.
محمود ترفیع با اشاره به اینکه از سال 89 تاکنون هیچ کمکی برای تأمین اتوبوس نو و نوسازی ناوگان برای شهر تهران انجام نشده است، گفت: «هزار و 200 دستگاه اتوبوس خطوط تندرو هم با بضاعت شهرداری تهران خریداری شده است.»
مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی تهران با تأکید بر اینکه شیوع ویروس کرونا، آمار خدمات‌رسانی اتوبوسرانی را از یک میلیون و 800 هزار جابه‌جایی روزانه به 700 هزار جابه‌جایی روزانه کاهش داده است، گفت: «شرکت واحد به طور اعم و شرکت‌های خصوصی اتوبوسرانی به طور اخص متحمل ضرر و زیان بسیاری شده‌اند، چنانچه حتی هزینه‌های روزمره آنها نیز تأمین نمی‌شود و این شرکت‌ها به اصطلاح با سیلی صورت خود را سرخ نگه داشته‌اند.»
89درصد اتوبوس فرسوده تا سه سال آینده
زنگ خطر فرسودگی اتوبوس‌های شهر از سال‌ها پیش به صدا درآمده بود. اعضای شورا و کارشناسان شهری بحث‌های مفصل در این زمینه داشتند تا امروز تهران از اتوبوس‌های فرسوده‌اش به تنگ نیاید.
سیدآرش حسینی‌میلانی آذرماه سال 98 در صحن علنی شورای شهر از اعضا خواست عدد پنج‌هزار و 267 را به خاطر بسپارند؛ آمار اتوبوس‌های فرسوده تهران در چهار سال آتی.
حسینی‌میلانی با فرض اینکه در سال 1402 به فرسودگی ناوگان شهری اضافه نشود، گفته بود: «در این سال 89درصد اتوبوس‌های پایتخت فرسوده خواهند بود.»
او یکی از مهم‌ترین دلایل استفاده‌نکردن بخشی از جامعه از حمل‌ونقل عمومی را روزآمد، کافی و مجهزنبودن ناوگان شهری دانسته بود.
این عضو شورای شهر سال گذشته از پنج‌هزار و 900دستگاه اتوبوس فعال شهر گفت؛ حمل‌ونقلی که 54درصدش فرسوده‌اند: «با وجودی که حداکثر مدت فعالیت اتوبوس‌ها هشت سال است، میانگین طول عمر اتوبوس‌های تهران در حال حاضر بیش از ۱۱سال است.»
