آسیب مرگبار کرونا به حیات وحش
در کنار همه معضلات کرونا، به نظر میرسد تا حد زیادی تاثیر آن بر حیوانات نادیده گرفته شده است
کرونا همچنان موضوع شماره یک بشریت است. اما برخی محض دلخوشی هم که شده اذعان میدارند ثمرات این مهمان ناخوانده برای محیط زیست نباید نادیده گرفته شود. شاید اکنون خیلیها گردش حیوانات وحشی در شهرها طی هفتههای نخست این همهگیری را به یاد آورند. اما به نظر میرسد این فقط بخش کوچکی از ماجراست.
آیا کرونا به طبیعت خدمت کرد؟ جواب دقیق این سوال را نمیدانیم. اما فکتهایی وجود دارد که نمیتوان به راحتی از کنارشان گذشت. فکتهایی که ثابت میکنند کرونا حیوانات بیزبان را هم درگیر افسون شیطانی خود کرده است.
افزایش شکارچیها در بوتسوانا
شیوع کرونا و تعطیلی صنعت گردشگری، افزایش تعداد شکارچیان کرگدن در آفریقای جنوبی و بوتسوانا را در پی داشته است. جنگلبانان به تنهایی و بدون حضور توریستها، راهنماها و محققان نمیتوانند خطر فعالیت غیرقانونی شکارچیها را دفع کنند.
تقاضا برای شاخ کرگدن، که در طب سنتی چین دارای ارزش است، به کاهش جمعیت این گونه در حال انقراض منجر شده است. طبق آمار، جمعیت فعلی کرگدنهایی که در پارکهای ملی و پناهگاهها باقی ماندهاند، از ٣٠هزار رأس کمتر است.
دخل و خرج کشورهای آفریقایی بدون گردشگری سافاری دچار مشکل شده است تا جایی که مسئول امور حفاظت از طبیعت وحش بوتسوانا میگوید: «بحران کرونا ما را وادار میکند درباره کم کردن وابستگیمان به گردشگری در آفریقا جدیتر فکر کنیم.»
صفرای ضد کرونای خرسها
خرسهای آفتاب یا به عبارتی خرسهای خورشیدی کوچکترین گونه خرس در جهان هستند. زیستگاه آنها از جنوب چین تا اندونزی است. این خرسها مدتهاست بهعنوان گونهای در خطر انقراض شناسایی شدهاند.
علت اصلی از بین رفتن زیستگاه این موجود زیبا استفاده از امعا و احشای آن در طب سنتی چینی است. حالا و در هنگامه شیوع کرونا، انتشار یک تحقیق نه چندان معتبر مبنی بر قابلیت صفرای خرسهای خورشیدی برای نابود کردن ویروس کرونا، جان این موجودات را در معرض خطر قرار داده است.
اگر نتیجه این پژوهش غیرمعتبر به گوش جوامع روستایی برسد، چیزی جز افزایش تقاضا برای صفرای خرس و کاهش شدید تعداد آنها را به دنبال نخواهد داشت.
تکدی فیلهای گرسنه آسیایی
فیل آسیایی با افزایش شکار و از بین رفتن زیستگاهش، در خطر انقراض است. در تایلند تعداد فیلهای اهلی از گونههای وحشی بیشتر است و بسیاری از آنها در پناهگاهها، اردوگاهها و پارکها نگهداری میشوند.
اما با توقف صنعت گردشگری، فیلها نه کاری برای انجام دادن دارند، نه غذایی برای خوردن. بسیاری از اردوگاههایی که فیلهای اسیر را به کار گرفتهاند، با وجود فشارها برای توقف فعالیتشان هنوز تعطیل نشدهاند، چراکه برای تغذیه و مراقبتهای پزشکی از حیوانات، به درآمد حاصل از بلیتفروشی نیاز دارند.
این غولهای مهربان دیگر نمیتوانند در جنگل زندگی کنند، چون به تغذیه شدن عادت کردهاند. رئیس انجمن نگهداری از فیلهای تایلندی میگوید: «اگر دولت مساعدت نکند، فیلها ناچار میشوند برای التماس غذا به خیابانها بیایند.»
نوزاد بیپناه لاکپشت دریایی
هر بهار، لاکپشتها از دریا بیرون میآیند تا در ساحل تخمگذاری کنند. اما چند سالی است که شکارچیها با دزدیدن تخم این لاکپشتها و فروششان در بازار سیاه برای مصارف مختلف، ٦ گونه از ٧ گونه لاکپشت موجود را در معرض انقراض قرار دادهاند.
در چنین وانفسایی، انجمنهای مردمی با حضور و مراقبت از ساحلها (بهصورت داوطلبانه)، از در امان ماندن تخم لاکپشتها، تا رسیدن نوزادانشان به اقیانوس اطمینان حاصل میکنند.
اما با شیوع ویروس کرونا و کاهش حضور این حامیان حیات وحش، شکارچیها فرصت یافتهاند تا مجدداً تخم لاکپشتها را برای فروش و تغذیه خانوادهشان شکار کنند. پیشبینی شده است بیش از ٩هزار نوزاد لاکپشت به همین دلیل در فصل جاری از دست بروند.
شیوع بیماری میان شامپانزهها
شکار، بیماری و تخریب زیستگاه خطراتی است که زندگی یکی از باهوشترین موجودات روی کره زمین را تهدید میکند. شامپانزهها بهطور متوسط در پناهگاههای مرکزی و غربی قاره آفریقا زندگی میکنند.
جمعیت این موجودات طی دهههای گذشته ٨٠درصد کاهش پیدا کرده است. این روزها و در پی شیوع کرونا، تیمهایی که تیمار شامپانزهها و معاینات پزشکی آنها را انجام میدهند بهشدت دچار ریزش شدهاند و همین باعث شده است احتمال ابتلای این حیوانات به بیماریهای همهگیر و کشنده افزایش یابد.
تیمهای مراقبت از شامپانزهها رفتوآمد خود را به زیستگاه این موجودات شدیداً محدود کردهاند، خصوصا که بسیاریشان نیز به کرونا مبتلا شدهاند و عملا دیگر نمیتوانند برای حفاظت از این گونه جانوری مفید باشند.
برگردان از ریدرزدایجست