سه دروغ بزرگ!

یکشنبه‌شب، جشنواره فیلم لومیر میزبان اولیور استون بود. هم‌زمان نسخه ترمیم شده‌ای از فیلم مشهور او، «متولد چهارم جولای» در این برنامه به نمایش درآمد و در حالی که تنها نیمی از سالن نمایش به دلیل ویروس کرونا پر شده بود، استون روی صحنه رفت تا به پرسش‌ها، پاسخ دهد. هم‌زمان این کارگردان ۷۴ ساله، ایستاده مورد تشویق حضار قرار گرفت.
استون یک ساعت روی صحنه بود و به سوال‌ها به زبان انگلیسی و فرانسوی که زبان مادری‌اش است، پاسخ داد. در ادامه بخشی از پرسش و پاسخ‌های قابل تأمل را انتخاب کرده‌ایم که می‌خوانید:
* استون در پاسخ به این سوال که چگونه این وجدان سیاسی را به دست آورده است پاسخ داد: «بی‌شک از دروغ‌ها. از وقتی بچه بودم با طلاق والدینم روبه‌رو شدم، بعد جنگ ویتنام بود و بعد ترور جان‌اف کندی. آنها درباره مرگش دروغ گفتند و همه اینها بخشی از روند شکل دادن به شخصیت من در حین بزرگ شدنم بودند. این سه دروغ بزرگ دیدگاه من برای جستجوی نور، واقعیت و حقیقت را شکل داده‌اند. پدر من می‌گفت یک مرد باید در اشتیاق و خطر زمان خود مشارکت داشته باشد. این در حالی است که ما داریم به خودمان در هالیوود دروغ می‌گوییم. ما داریم این داستان‌های وحشتناک را اختراع می‌کنیم و دشمن‌سازی می‌کنیم. این روند از جنگ ویتنام آغاز شده و ما هنوز داریم همان اشتباه را تکرار می‌کنیم و مدام در همان وادی قدم می‌گذاریم.»
* استون با اشاره به تنش نژادی، دو قطبی سیاسی و ناآرامی‌های مدنی در کشورش، گفت: «مهاجرت رمز موفقیت آمریکا بوده است. همواره با موج مهاجرت‌ها خون جدید به کشور وارد شده است. ایرلندی، لهستانی، ایتالیایی، اسپانیایی تبارها، آسیایی‌ها؛ همه و همه با هم در این کشور ادغام شده‌ایم. هیچ آمریکایی ثابتی وجود ندارد، اما متاسفانه ترامپ نمی‌تواند اصلاً این را درک کند، او ترس را برمی‌انگیزاند. او سیستم را دچار انسداد کرده و درگیری‌های مدنی می‌تواند بدتر شود.»
* استون بر نقش رسانه‌ها هم تاکید کرد و در حالی که آنها را برای ایجاد هیجان کاذب سرزنش می‌کرد گفت: «همه از رسانه‌ها می‌ترسند، حتی ترامپ، اما او می‌داند چطور دکمه‌ها را فشار بدهد. اگر او دوباره انتخاب شود برای این است که او یک شخصیت سرگرم‌کننده عالی است.»
* استون با اشاره به انتخابات آمریکا گفت: «می‌بینیم آمریکا به صورت تجربی دارد تغییر می‌کند. می‌تواند به یک مسیر خوب برود اگر هوش و عقل سلیم بر آن تسلط داشته باشد. و صادقانه بگویم همین که هیچ اطمینانی به آینده وجود ندارد، مرا علاقه‌مندتر می‌کند… چون دلایل دراماتیکی در آن نهفته است. یک داستان حسابی است. مرا یاد امپراتوری روم می‌اندازد. آنجا هم خیلی طول کشید تا امپراتوری از هم بپاشد. مردم می‌دانستند دارند هر چه بیشتر فاسد می‌شوند و انحطاط زیادی در امپراتوری روم وجود داشت. ایا این انحطاط آمریکایی برای همیشه دوام خواهد داشت؟ من ناظر یک کمدی آمریکایی هستم.»