نجات از دیواره های پلوار بعد از 28 ساعت

فاطمه عسگری نیا-شهروندآنلاین؛ :ساعت 13 ظهر بود که خبر گرفتاری دو جوان 26 و 23 ساله روی دیواره‌های کوه پلوار سکنج به مرکز فرماندهی EOC جمعیت هلال‌احمر رسید. نیروهای امدادی به محض اطلاع از این موضوع از پایگاه امدادونجات کوهستان کرمان به منطقه اعزام شدند. «پورشیخعلی» مسئول پایگاه امدادونجات کوهستان صاحب‌الزمان(عج) کرمان که سرپرستی این ماموریت را عهده‌دار بود از سختی‌ها و خطرات پیش روی امدادگران در این ماموریت برایمان می‌گوید: «در ابتدا یک تیم به منطقه اعزام شد و با کمک دوربین جای دقیق گرفتارشدن این افراد را شناسایی و به آن نقطه صعود کردند، اما شرایط صخره‌ای و دیواره‌ای کوهستان، امدادگران را حسابی غافل و آنها را در محدوده متوقف کرد.»

تیم امدادی نخست، موفق نشد

تیم نجات نخست، بعد از ساعت‌ها صعود به نقطه‌ای که در آن گرفتار بودند متوجه شدند راه دسترسی مناسبی به این افراد وجود ندارد و طی مسیر بیشتر باعث تهدید جان نجاتگران می‌شود لذا از تیم‌های پشتیبان کمک گرفتند: «تلاش‌های نجاتگران در قالب تیم نخست تا ساعت‌های منتهی به غروب بی‌نتیجه ماند. لذا چندین مسیر را برای دسترسی به این افراد امتحان کردند اما از آنجا که راه به جایی نبردند و تماس‌های کوهنوردان حکایت از وخامت حال یکی از آنها به‌دلیل افت فشار، ترس و استرس داشت تیم دوم برای کمک به عملیات امدادرسانی به منطقه اعزام شدند.»

اعزام تیم پشتیبان

تیم‌های امدادی پشتیبان به محض رسیدن به منطقه و بررسی مسیرهای دسترسی ترجیح دادند از بومی‌های آنجا برای رسیدن به کوهنوردان کمک بگیرند: «هرچه تیم‌های امدادی ما به ارتفاعات کوهستان صعود می‌کردند به بن‌بست می‌رسیدند و همین مسأله باعث شد تا از نیروهای بومی و شکارچیان منطقه کمک بگیرند. شرایط جسمی یکی از کوهنوردان، ما را مجبور کرد بدون توجه به تهدیدات موجود عملیات امدادی را دنبال کنیم. به‌خاطر همین نجاتگران تا ساعت 3 بامداد در منطقه حضور داشتند و حتی کمک محلی‌ها هم نتوانست مسیر صحیح را مشخص کند.»

شکارچیان هم حیران شدند

ساعت 4 صبح یکی از شکارچیان بومی با نجاتگران تماس می‌گیرد و با اعلام آمادگی برای کمک به تیم امدادی راهی منطقه می‌شود: «ساعت 5 صبح مجدد تیم عملیاتی ما همراه با این شکارچی به نقطه‌ای که کوهنوردان گرفتار شده بودند، اعزام شدند اما بعد از صعود به نقطه حتی این شکارچی هم از شناسایی مسیر درست درمانده شد چراکه بنا بر اذعان او نقطه‌ای که آن جوان‌ها در آن گرفتار شده بودند حتی شکارچیان حرفه‌ای منطقه هم جرأت رفتن به آنجا را ندارند.»

به گفته پورشیخعلی، نجاتگران در نهایت برای کمک به این افراد به ایجاد کارگاه‌های فنی اقدام کردند، اما با توجه به مسیر سخت دیواره‌ها تنها دو تن از نیروهای امدادی برای فرود آماده شدند: «چاره‌ای نبود باید عملیات نجات را با توجه به وخامت‌ حال کوهنوردان دنبال می‌کردیم، از طرفی ریسک درگیری همه نیروها را نداشتیم لذا تصمیم گرفتیم دو تن از بچه‌ها با کمک طناب به منطقه فرود کنند.»

نجاتگران در نهایت برای کمک به این افراد به ایجاد کارگاه‌های فنی اقدام کردند، اما با توجه به مسیر سخت دیواره‌ها تنها دو تن از نیروهای امدادی برای فرود آماده شدند

امدادگران تن به خطر دادند

نخعی ازجمله امدادگرانی بود که همراه با طناب، ریسک فرود را به جان خرید و همراه یکی دیگر از دوستانش به سمت کوهنوردان حرکت کرد: «ایجاد کارگاه روی دیواره‌های صاف برای ما پرازخطر بود اما با تکیه بر تجارب و آموزش‌هایی که دیده‌ایم این ریسک را پذیرفتیم. از قضا آن شب حتی ماه هم در آسمان نبود و این موضوع باعث شده بود تا ما حتی نورطبیعی هم برای ادامه کار نداشته باشیم. در هرحال به سمت کوهنوردان حرکت کردیم و تقریبا ساعت 10 صبح به آنها رسیدیم. نقطه‌ای که این دونفر در آن گرفتار شده بودند حدود 500 متری کوهستان بود. وقتی به آنها رسیدیم و علائم حیاتی‌شان را چک کردیم وضعیت خوبی نداشتند و به‌شدت دچار افت فشار شده بودند. در مرحله اول باید ریکاوری می‌شدند که انجام این کار روی دیواره صاف خیلی سخت بود.»

بعد از ریکاوری کوهنوردان تازه مرحله سخت کار نجاتگران آغاز می‌شد و آن، انتقال آنها از دیواره‌ای با شیب 70 درجه بود: «هیچ راهی نداشتیم جز انتقال با طناب. هر دو را مجهز به طناب کردیم و هر 50 متر یک امدادگر موظف به انتقال این افراد به پایین شد. این روند تا دامنه کوه ادامه داشت و سرانجام بعد از 28 ساعت موفق شدیم در ساعت 15 ظهر روز بعد این عملیات را با موفقیت پشت‌سر بگذاریم.»

//انتهای پیام