نمایش تیم ملی مقابل الجزایر در نخستین بازی دوستانه، فوتبالدوستان را نگران کرده؛ اوج حملات به دراگان اسکوچیچ است.
به گزارش خبرنگار شهروندآنلاین؛ بعد از مدتها انتظار و کنسل شدن دیدارهای دوستانه تیم ملی فوتبال یکی پس از دیگری، سرانجام شاگردان دراگان اسکوچیچ یکشنبهشب اولین بازی تدارکاتی خود را مقابل الجزایر انجام دادند.
تیم ملی ایران که از مهمترین فیفادی خود نتوانست به نحو احسن استفاده کند و فقط اردویی طولانی را در کشور قطر برپا کرد، مقابل الجزایری قرار گرفت که چند ستاره اصلیاش از جمله ریاض محرز، بازیکن منچسترسیتی را در اختیار نداشت. با این حال تیم ایران که آخرین مسابقهاش را روز 9 فروردین مقابل لبنان انجام داده بود، عملکرد چندان مطلوبی در این بازی دوستانه نداشت و با نتیجه دو بر یک شکست خورد.
این شکست باعث شد تا بلافاصله بعد از سوت پایان بازی انتقادها از عملکرد تیم ملی به اوج برسد و طبیعی است در چنین شرایطی نوک پیکان انتقادها به سمت دراگان اسکوچیچ، سرمربی تیم ملی ایران باشد.
ضعفهای مشهود در تیم ملی فوتبال
اگرچه تیم ملی ایران در بحث هجومی نشان داد خلاقیتهای فردی بازیکنان تراز اولی مثل مهدی طارمی، سردار آزمون، علیرضا جهانبخش و … میتواند برای هر تیمی خطرناک باشد، اما مشکل همیشگی فوتبال ایران یعنی ضعف مشهود در پرس تیمی و کارهای دفاعی باعث شد تا الجزایر موقعیتهای زیادی را به دست آورد. تیم ملی فوتبال ایران هرگز نتوانست از نظر فنی بازی مالکانهای مقابل الجزایر به نمایش بگذارد و از طرفی در ایجاد فرصت گلزنی هم کمترین آمار را به ثبت رساند. اشتباهات فردی که نشان از عدم تمرکز بازیکنان داشت در همه دقایق بازی مشهود بود و همینها کافی است تا انتقادها از سبک بازی تیم ملی به اوج خود برسد.
انتقادها از اسکوچیچ بالا گرفت
اگر حتی دقایقی هم چرخی در فضای مجازی و شبکههای اجتماعی زده باشید، خواسته مهم فوتبالدوستان را متوجه میشوید. دراگان اسکوچیچ که هیچ گاه تعداد موافقانش در تیم ملی بیشتر از مخالفانش نبوده، اینبار آماج حملات قرار گرفته است. این مربی کروات که فعلا ترجیح داده واکنشی به انتقادها نشان ندهد و در سکوت کامل کارش را جلو ببرد، حالا مغضوبترین فرد فوتبال ایران محسوب میشود. در فاصله حدود 5 ماه تا شروع جام جهانی، طرفداران فوتبال نگران وضعیت تیم ملی هستند و بسیاری از آنها تصورشان بر این است که مشکل از اسکوچیچ و نحوه مربیگری او است.
در فضای مجازی انواع انتقادها وجود دارد؛ خیلیها چیدمان اسکوچیچ برای ترکیب تیم را پر از ایراد میبینند و سلیقه او را زیر سوال میبرند. برخی او را مربیای در اندازه تیم ملی ایران نمیدانند. عدهای دیگر به کارنامه نه چندان قدرتمند اسکوچیچ میپردازند و عده دیگری به اندام نه چندان ورزشکاریاش ایراد میگیرند. خلاصه ماجرا این است که حالا اسکوچیچ دیگر به اندازه یکی، دو ماه پیش هم در ایران موافق ندارد و همین مساله کار را برای ادامه فعالیت او سخت میکند.
حتی کار به جایی رسیده که دوباره بازار گمانهزنی درباره مربیانی که میتوانند جای اسکوچیچ را بگیرند، داغ شده است. نامهای تکراری مثل کارلوس کیروش که همچنان طرفداران خاص خودش را در ایران دارد و خیلیهای دیگر که از آنها به عنوان گزینههای احتمالی جانشینی اسکوچیچ نام برده میشود.
برکناری اسکوچیچ امکانپذیر است؟
مساله مهم درباره دراگان اسکوچیچ و تیم ملی ایران این است که در چنین فضایی حتی اگر فدراسیون فوتبال تصمیم به گوش سپردن به هشتگ «اخراج اسکوچیچ» بگیرد، این تصمیم ریسک بالایی به همراه خواهد داشت. واقعیت این است که اسکوچیچ در شرایط سخت انتخابی جام جهانی تیم ملی ایران را با اقتدار به جام جهانی رساند و در بین بازیکنان و فدراسیوننشینان حامیان زیادی دارد.
از طرف دیگر برکناری سرمربی در فاصله کوتاه باقیمانده تا جام جهانی با توجه به اینکه تیم ایران فقط یک فیفادی دیگر در شهریور ماه برای آمادهسازی و هماهنگی دارد، کمی عجیب به نظر میرسد. موضوع مهم دیگر مسائل مالی است. اینکه فدراسیون فوتبال در صورت برکناری اسکوچیچ اولا باید تمام حق و حقوق این مربی را پرداخت کند و دوما با استخدام مربی جدید مبلغ خوبی نیز به او پرداخت کند که این موضوع در شرایط سخت اقتصادی فدراسیون فوتبال شاید امکانپذیر نباشد.
نقش فدراسیون فوتبال چقدر است؟
در کنار همه انتقادهایی که از اسکوچیچ و نحوه عملکرد تیم ملی میشود، نقش فدراسیون فوتبال را نیز نباید نادیده بگیریم. اینکه تیم ملی ایران نتوانست از فیفادی خرداد بهره خوبی ببرد، بدون شک مقصر اصلیاش مدیران فدراسیون هستند که نتوانستند برنامههای آمادهسازی مناسبی برگزینند.
اگرچه اسکوچیچ نیز با اصرارهای زیاد برای برپایی بازی دوستانه با کانادا به نوعی فدراسیون را در محدودیت گذاشت و با لغو این بازی دست مسئولان در پوست گردو ماند، اما مدیران فدراسیون فوتبال هم در اینکه تیم ایران از حدود 3 ماه قبل هیچ بازی دوستانهای نداشته و فقط در قطر تمرین کرده است، تقصیرهای خاص خود را خواهند داشت.
آینده مبهم؛ با چه تیمی به قطر برمیگردیم؟
هرچه که هست، اردوی تیم ملی در کشور قطر تمام شد و ملیپوشان به تهران برگشتند تا به تیمهای باشگاهی برسند. تیم ملی تا شهریور ماه هیچ اردو و مسابقه دوستانهای نخواهد داشت، اما اینکه تیم ایران در نهایت با چه شرایطی و چه سرمربی و بازیکنانی دوباره برای جام جهانی به قطر برگردد، یکی از مبهمترین مسائل حول تیم ملی فوتبال است. شاید موضعگیریهای مدیران فدراسیون فوتبال و حتی وزارت ورزش در روزهای آینده بسیاری از گرههای ماجرا را باز کند.
//انتهای پیام