کودکان «آینه» هستند

همه می دانیم از آن رو که کودکان در سال های نخست زندگی بیشترین رابطه را با خانواده خود دارند، درنتیجه بیشترین تاثیر را نیز از آنها می گیرند. توصیه مشترک کارشناسان به والدین این است که: « عشق بی قید و شرط خود را به کودکان خود نشان دهید، آنها را تنبیه نکرده و پدر- مادر آنها باشید، نه دوستشان.»

تمام والدین خواهان بهترین ها برای کودکان خود هستند؛ پدر و مادرها می خواهند فرزندشان به بهترین مدرسه رفته، صاحب بهترین شغل ممکن شده و مهمتر از همه باهوش، صادق، اخلاق مدار، مسئولیت پذیر و خوشبخت باشد. اما با وجود خیر بودن نیت، مادر- پدرها بعضاً با اشتباهاتی که در تربیت کودکان خود مرتکب می شوند، مانع دست یابی کودکانشان به این خواسته های زیبا می شوند.

پروفسور دکتر اوستون دکمن، به والدین توصیه می کند که: «هر خصیصه که دوست دارید کودکانتان در آینده صاحب آن شوند، نخست خود آن را اختیار کنید. زیرا کودکان پیش از هر کس دیگر، والدین خود را الگو قرار می دهند.»

کودک، اثری است که شما آن را خلق کرده اید

کودکان، ساختار ژنتیکی خود را از خانواده خود به ارث می برند. ویژگی های ژنتیکی باعث می شوند که ساختار هوشی کودکان میان 100-110 باشد، اما در کنار این والدین می توانند با تغذیه درست وبازی های فکری به افزایش هوش کودک خود کمک کنند. هرچقدر که والدین، وقت مفید بیشتر با کودک خود سپری کرده و باعث تقویت هوش وی شود، آن کودک در آینده باهوش تر خواهد بود.

دوران پیش از مهد کودک بسیار مهم است

کودکان در سنین 4 -0 سالگی، همه چیز را بسیار سریع تر می آموزند. در این دوره دنیا کودک به مادر- پدر و اگر خواهر یا برادری داشته باشند، محدود است. از این رو هرچه که از آنها ببیند را درست پنداشته و آن را یاد می گیرد. با آغاز دوران مهد کودک، کودکان نخستین ارتباط را با جامعه برقرار می کنند. اما الگوی اصلی کودک تا سن 10 سالگی، مادر- پدر و فامیل های نزدیک باقی می مانند.

کودکان خشم را نیز از خانواده خود می آموزند

مغز کودکان شبیه یک رایانه عمل می کند. رفتارهای عصبی و پرخاشگرایانه افراد خانواده، الگو منفی را برای کودک تشکیل می دهد. امکان ایجاد مناقشه در هر خانواده ای وجود دارد. اما در اینگونه مواقع، آنچه که مهم می باشد کنترل عصبانت است. به عقیده کارشناسان: « آنچه که باعث ایجاد مشکل می شود، خشم نیست و نحوه بروز آن است.» اگر مناقشه مادر و پدر جلو کودک صورت گرفته، آشتی آنها نیز باید جلو کودک انجام پذیرد.

این مادر و پدر هستند که قوانین را به کودکان می آموزند. بهترین روش آن نیز تحریم است نه تنبیه. ( تحریم؛ اين راهكار، محروميت كودكان را از موارد و چيزهاي خوب در زندگي براي يك محدوده زماني كوچك، و بلافاصله متعاقب بدرفتاري او، در برمي گيرد.)

کتاب بخوانید

هر مادر و پدری دوست دارند که فرزندش فردی کتابخوان شود. اما برای تحقق این خواسته، چیزی بیشتر از علاقه نیاز است. اگر می خواهید کودکتان کتابخوان شود، نخست خودتان کتاب بخوانید. کارشناسان به والدین توصیه می کنند که، هرشب تلویزیون را خاموش کرده و حداقل برای 10 دقیقه هم که شده، کتاب بخوانند. همچنین کارشناسان تاکیید می کنند که والدین، به هیچ عنوان نباید به کودکان برای خواندن کتاب فشار بیاورند. کودکان هنگامی که تازه خواند و نوشتن را می آموزند، علاقه ای به خواند کتاب ندارند اما این بی علاقگی در آینده رفع می شود.

به کودکانتان اجازه دهید سوال بپرسند

شاید سخت باشد اما به تمام جواب های کودکانتان سوال منطقی و درست دهید. شاید بعضی از مسایل خارج از درک کودکان باشند اما به جای دادن سوال اشتباه سعی کنید تا نزدیک ترین جواب به واقعت را به آنها بدهید. برای این که کودکانتان سوال کردن را بیاموزند، باید شما نیز فرد پرسش گری باشید. از کودکانتان بخواهید با صدای بلند فکر کنند و به آنها اجازه دهید وارد بحث های معمولی شده و نظر آنها را نیز بپرسید.

برای خانه خود قوانینی خاص مشخص کنید

اگر می خواهید کودکنتان، فرد مسئولیت پذیری شوند، نخست احترام به قوانین را به آنها بیاموزید. هر خانه ای باید برای خود قوانینی داشته باشد. احترام به این قوانین نیز برای همه افراد خانواده ضروری است. برای مثال اگر یکی از قوانین خانه شما این است که تمام اعضای خانواده باید با یکدیگر غذا بخورند، در صورت غذا نخوردن کودک و پس از گذشتن ساعت غذا، برای او سفره پهن نکنید.

مادر- پدر فرزند خود باشید نه دوستش

تمام والدین سعی می کنند تا با فرزند خود دوست شوند و به این موضوع نیز افتخار می کنند ! اما این اشتباه است و نقش های افراد در خانواده باید کاملاً مشخص باشد. عشق بی قید و شرط و احترام مطابق، اصل است اما مادر و پدر نباید اقتدار را از دست دهند. این را فراموش نکنید که کودکانتان دوستان زیادی داشته و خواهند داشت اما آنها تنها یک مادر- پدر دارند. برای همین با او مانند یک مادر- پدر رفتار کنید نه یک دوست. برای این که کودک همیشه به مادر- پدر خود نیاز دارد.