13.3 کوادریلیون زباله نامرئی در محیط زیست

گزارش اختصاصی گاردین مقیاس حیرت‌انگیزی از آلودگی‌ محیط زیست با میکروفایبرهای پلاستیکی در کالیفرنیا فاش کرده است

مطالعه‌ پیشگامانه‌ای در کالیفرنیا مقیاس حیرت‌انگیزی از آلودگی‌ محیط زیست با میکروفایبرهای پلاستیکی، یکی از انواع گسترده و نامریی زباله‌های پلاستیکی، که منشأ آن پارچه‌های تولید شده از الیاف مصنوعی است، فاش کرده است. این تحقیق نشان می‌دهد میزان آلاینده‌های میکروفایبری بسیار بیشتر از ستاره‌های راه شیری است؛ ذراتی که به راحتی وارد اقیانوس‌ها و مسیرهای آبی و آلودگی محیط زیست می‌شود.

فرشته کیانی- شهروندآنلاین: مطالعه‌ای در کالیفرنیا مقیاس حیرت‌انگیزی از آلودگی‌ محیط زیست با میکروفایبرهای پلاستیکی که منشأ آن پارچه‌های تولید شده از الیاف مصنوعی است، فاش کرده است.

این گزارش –که یافته‌های آن را منحصرا گاردین فاش کرده است- می‌گوید در سال 2019 تخمین زده شده است که 4 هزار متریک تن یا 13.3 کوادریلیون (1٫000٫000٫000٫000٫000) الیاف در محیط طبیعی کالیفرنیا منتشر شده است.

این الیاف پلاستیکی که طول آنها کمتر از 5 میلیمتر است، عمدتا زمانی که ما شلوار یوگا (شلواری که برای ورزش یوگا طراحی شده است)،  لباس‌های جین کشسان و کت‌هایی که از پشم گوسفند و جانوران دیگر درست شده‌اند را می‌شوییم، جدا می‌شوند و به راحتی می‌توانند وارد اقیانوس‌ها و آبراه‌ها شوند.

این مطالعه، که نویسندگان آن را اولین نمونه در نوع خود توصیف کرده‌اند، هنوز بررسی و منتشر نشده است.

بسیاری تصور می‌کنند آلودگی اقیانوس‌ها با پلاستیک ناشی از حجم عظیمی از کیسه، نی و بطری است، اما در حقیقت  بیشتر این آلودگی شامل ذرات ریزی است که در ارگانیسم‌های کوچک (ارگانیسم به موجود زنده‌ای گفته می‌شود که ساختاری سازمان‌یافته دارد، می‌تواند در برابر محرک‌ها واکنش نشان دهد، تولید مثل کند، رشد کند و سازگار شود.) انباشته شده و وارد زنجیره غذایی می‌شود.

تأثیر میکروفایبرهای پلاستیکی بر سلامت انسان کاملا روشن نیست، اما اخیرا گزارشی نشان داد که هر فرد معمولی سالانه بیش از 5 هزار و 800 عدد از این زباله‌های مصنوعی را می‌بلعد و و الیاف پلاستیکی در غذا، نوشیدنی و حتی در قطب شمال یافت شده است.

اندازه این الیاف پلاستیکی باعث شده است به راحتی در همه چیز، از گیاهان گرفته تا پلانگتون‌ها (مجموعه‌ای از متنوع‌ترین ارگانیسم‌های آبزی از هر دو گروه جانوران و گیاهان) نفوذ و تجمع کند. مطالعه‌ای که اخیرا انجام شده نشان داده در معده‌ 73 درصد ماهیانی که در اعماق اقیانوس اطلس صید شده‌اند، میکرو پلاستیک دیده شده است.

هضم رقم  13.3 کوادریلیون آنقدر برای ذهن بشر دشوار است که نویسندگان این تحقیق سعی کرده‌اند راهی پیدا کنند تا بتوان تصوری از آن داشت: این مقدار 130 هزار برابر تعداد ستاره هایی است که در کهکشان راه شیری وجود دارد!

هنگام شست‌وشوی لباس‌های دارای الیاف مصنوعی هزاران میکروفایبر یا میکرو الیاف (الیاف پلی‌استر و نایلون است که برای ساخت پارچه استفاده می‌شود. این الیاف چند برابر کوچک‌تر از موی انسان است. آنها رودخانه‌ها و اقیانوس‌ها را آلوده می‌کنند) پلاستیکی آزاد می‌شود. سپس میکروفایبرها از طریق ماشین لباسشویی در نهایت در جریان فاضلاب قرار می‌گیرند.

مطالعه‌ای در سال 2016 نشان داد که یکبار کار کردن لباسشویی باعث رها شدن بیش از 700 هزار الیاف در فاضلاب می‌شود، هرچند این مقدار به عوامل مختلفی بستگی دارد از جمله نوع پوشاک، مواد به کار رفته در آن، دمای شست‌وشو و مواد شوینده. در حال حاضر، هیچ فیلتری برای ماشین لباسشویی وجود ندارد که این ذرات را بگیرد.

رولند گی یر، بوم‌شناس صنعتی در UC Santa Barbar که در این گزارش همکاری کرده است، گفت: «این مواد مصنوعی برای محیط طبیعی ناشناخته است، بنابراین موجودات دیگر برای مقابله با آنها تکامل نیافته‌اند. ما این مواد مصنوعی را در مقیاسی بسیار بزرگ‌تر از آنچه در ابتدا تصور می‌کردیم، وارد محیط می‌کنیم و این باعث نگرانی مردم در مورد عواقب طولانی‌مدت زیست‌محیطی و سلامتی شده است.»

برای رسیدن به نتیجه نهایی، تیم تحقیق داده‌های مربوط به مصرف الیاف مصنوعی را با میزان شست‌وشوی لباس مردم و مقدار لباس در هر شست‌وشو ترکیب کرد. سپس آنها با استفاده از اطلاعات مربوط به مدیریت فاضلاب کالیفرنیا، سرنوشت الیاف را دنبال و پیش‌بینی کردند که تعداد زیادی از آنها در آب، محل دفن زباله، زباله‌سوز یا در خشکی وجود دارند.

تأثیر این الیاف بر سلامت انسان کاملا روشن نیست، اما اخیرا گزارشی نشان داد که هر فرد معمولی سالانه بیش از 5 هزار و 800 عدد از این زباله‌های مصنوعی را می‌بلعد و و الیاف پلاستیکی در غذا، نوشیدنی و حتی در قطب شمال یافت شده است

هنگام شست‌وشوی لباس‌های با الیاف مصنوعی، هزاران میکرو الیاف پلاستیکی جدا می‌شود  Getty Images

این مشکل در حال افزایش است. در حال حاضر 60 درصد از مواد تشکیل‌دهنده لباس ما مصنوعی است. طبق گفته الکسی جکسون، مدیر پروژه شیلات در بخش محافظت از طبیعت در کالیفرنیا  که این مطالعه را از تیم تحقیقاتی در دانشگاه کالیفرنیا، سانتا باربارا درخواست کرده است، پیش‌بینی می‌شود تا سال 2050 تولیدات مصنوعی در جهان سه برابر شود.

بسیاری از مطالعات شرایطی را که باعث انتشار الیاف لباس در سیستم آب  و  هوا می‌شود بررسی کرده است، چیزی که به آن ریزش خشک می‌گویند. بر اساس مطالعه‌ای که سال 2016 انجام شد، الیاف از پارچه‌های اکریلیک و پلی استر بیش از پارچه‌های  پنبه‌ای جدا می‌شود؛ در پارچه‌های ضخیم‌تر بیشتر از پارچه‌های نازک و در لباس‌های جدید بیشتر از لباس‌های قدیمی. دمای شست‌وشوی گرم‌تر باعث ریزش بیشتر الیاف می‌شود. مطالعات اندکی برای ارزیابی تأثیر جهانی پلاستیک‌های میکروفایبر در محیط زیست انجام شده است.

جکسون می‌گوید که تولید و سوزاندن پلاستیک نیز با بحران آب و هوا مرتبط است. پیش‌بینی می‌شود تولید جهانی پلاستیک تا سال 2050 بیش از سه برابر شود و 20 درصد کل مصرف سوخت فسیلی را به خود اختصاص دهد که نشان‌دهنده افزایش قابل توجهی در انتشار گازهای گلخانه‌ای است: «در نتیجه افزایش دی‌اکسیدکربن و سایر گازهای گلخانه‌ای، اکوسیستم‌ اقیانوس‌ها گرم‌تر، اسیدی‌تر و کم‌بازده خواهد شد.»

منبع: گاردین

برای خواندن مطلب اصلی اینجا کلیک کنید.

ممکن است به این مطالب نیز علاقه‌مند باشید
۱ دیدگاه
  1. قربان نژاد می‌گوید

    عالی بود

ارسال دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

از اینکه دیدگاه خود رو با ما در میان گذاشتید، خرسندیم.