مرگ در فیروزکوه همچنان ادامه دارد. امدادگران در میان گلولای و سنگ و آوار همچنان به دنبال تنهای بیجان میگردند. آنهایی که در عرض چنددقیقه کوتاه تمام زندگیشان در میان موجهای سهمگین نابود شد. بعضیها عزیزانشان را از دست دادهاند و بعضیها زندگیشان نابود شده است. بعضیها به چشم دیدهاند که آنهایی را که فریادهایشان در میان آوار، گل و لای و رودخانه طغیان کرده، ناپدید شد. سه روز از سیل ویرانگر فیروزکوه گذشته و مردم محلی هنوز هم شوکهاند. هنوز هم باور ندارند. همچنان صدایشان میلرزد و ترس و وحشت از آنچه که به چشم دیدهاند، در صحبتهایشان موج میزند. مردم و امدادگران سه روز است که زندگی خود را تعطیل کردهاند و در جستوجوی زندگیهایی هستند که در میان آبها تمام شدهاند.
سیما فراهانی _ شهروند آنلاین| آبهایی که حالا از بعضی از روستاها یک ویرانه ساخته است. ویرانه°ای که آرزوهای زیادی را در خود بلعیده و پس نداده است. مردمی که اگر عزیزی هم از دست نداده باشند، ولی زندگیشان به کل نابود شده است.
فرار روی پشتبام
یکی از این محلیها، میلاد لاریجانی است. او اهل روستای مزداران است و خانهشان در ارتفاع یعنی بالای کوچه قرار دارد. او لحظه حادثه در کنار پدرش در خانه بود. این پسر جوان، ماجرای آن لحظه وحشتناک را برای خبرنگار «شهروند» روایت میکند: «ساعت 2 و 40 دقیقه ظهر بود. من در خانه میخواستم استراحت کنم که دوستم زنگ زد و گفت بیا پیش من، اما من خسته بودم و گفتم استراحت کنم بعد از آن میآیم. در عرض چنددقیقه احساس کردم هوا خیلی خنک شد. چون قبل از آن هوا بسیار گرم بود. در را باز کردم و دیدم باد میآید.
حتی سنگهایی را میدیدم که به در خانهمان میخورند. مثل طوفان بود. ناگهان آب را دیدم که به سمت ما می آمد. همه چیز خیلی سریع اتفاق افتاد. بلافاصله از خانه بیرون زدم. فریادزنان از پدرم خواستم بیرون بیاید. او نیز فرار کرد. کنار خانهمان یک بنای تاریخی و قدیمی است. من بلافاصله روی پشتبام آن رفتم. اول میخواستم موتورم را بردارم و فرار کنم. ولی تا به موتور برسم، دیدم که آب آن را با خود برد. برای همین به پشتبام آن خانه قدیمی رفتم. با چشم خودم دیدم که مردی افغانستانی را آب با خودش برد.»
صحنههای تلخ
او صحنه تلخی را که دیده است، اینطور روایت میکند: «وقتی میخواستم به سمت موتورم بروم، آن مرد افغانستانی را دیدم که آب او را با خودش برد. خیلی وحشتناک بود. کنارم خانهای دیگر بود. چند مرد دیگر آنجا بودند و فریاد میزدند، سیل داشت به آن نزدیک میشد. من فریاد زدم و از آنها خواستم که آرام باشند. گفتم خونسرد باشید و جایی را محکم بگیرید تا آب شما را با خودش نبرد. ولی آنها خیلی ترسیده بودند. میخواستند فرار کنند، برای همین از پشتبام به پایین پریدند. هرچه به آنها گفتم نپرید. صبر کنید. همانجا بایستید. ولی به حرفم گوش نکردند. پریدند و آب به آنها رسید.
با چشمان خودم دیدم که آب آنها را با خودش برد. واقعا صحنه وحشتناکی بود. نصف خانه ما پر شده بود از آب. دیوار خانهمان هم خراب شده بود. بلافاصله شنیدم که یکی از دوستان صمیمیام که خانهشان چندمتر پایینتر از ما بود، سیل او را با خودش برده است. دوستم سرباز بود و وقتی شنیدم، خیلی ناراحت شدم. هنوز هم شوکهام. به خانواده ما آسیب جانی نرسید، ولی زندگیمان نابود شد. در عرض چندثانیه همه چیز بهم ریخت و من تا عمر دارم این صحنههایی که به چشم دیدم را هرگز فراموش نمیکنم.»
مسئولان به فکر باشند
محمدحاجی مزدارانی یکی دیگر از اهالی این روستاست. او نیز که خودش هنوز از این ماجرا شوکه است، به خبرنگار «شهروند» میگوید: «ما در روستای مزداران زندگی میکنیم. خیلی لحظههای وحشتناکی بود. هنوز هم باورم نمیشود. خانواده ما سالم هستند، ولی زندگیمان را آب برداشته است. برای همشهریانم ناراحتم. برای آنها که بیدلیل قربانی شدند، عذاب میکشم. دلم میخواهد که صدایم به گوش مسئولان برسد. این سیل و تلفاتش تا چندماه دیگر فراموش میشود و از یادها میرود. چیزی که الان به آن نیاز داریم قانونگذاری در رابطه با سیلبندهاست. من بزرگ شده اینجا هستم.
ما محلیها میدانیم که چطور میشود از چنین فاجعههایی پیشگیری کرد. باید مسیلها و خطهای سیل را بازبینی کنند. برای هرکدام یک خروجی بگذارند که آب اگر آمد مستقیم به داخل رودخانهها برود. نمیشود اینجا خالی از سکنه باشد. نمیتوانند اینجا را خالی کنند. باید کاری کنند تا آبهای رودخانه جهتش تغییر کند. باید به صورت مهندسی روی این مسأله کار کنند. دو خروجی سیل بگذارند تا مشکل حل و باید کلیه مسیلها بررسی شود. روز گذشته معاون اول رئیسجمهوری به اینجا آمده بود. مردم عصبانی بودند. ولی به نظرم مردم هم باید آرامش خود را حفظ کنند و با مسئولان در آرامش صحبت کنند تا دیگر این اتفاقات نیفتد. چون ما محلیها به این مسائل آگاهیم و باید آن را به گوش مسئولان برسانیم. اینجا نگین استان تهران است و باید توجه بیشتری به اینجا شود.»
فعالیت 350 امدادگر
شهرام باباپور، رئیس هلالاحمر شعبه فیروزکوه نیز در گفتوگو با خبرنگار «شهروند» میگوید: «در حال حاضر 350 امدادگر در حال کار در این منطقه هستند. عملیات جستوجو، توزیع اقلام و اسکان به مردم سیلزده، ازجمله فعالیتهایی است که نیروهای امدادگر در حال انجام آن هستند. 11 جسد در فیروزکوه کشف شده است. گویا مفقودان نیز چهار نفر هستند. یعنی به چهار نفر کاهش یافت.
مثلا از یک خانواده خبری نبود و فرضیه این بود که در سیلاب گرفتار شده باشند، اما مشخص شد که آنها فرار کردهاند یا اصلا در خانهشان نبودهاند. برای همین تعداد مفقودان کاهش یافت. عملیات نیز همچنان در این منطقه ادامه دارد. فکر میکنم حدودا یک یا دو روز دیگر عملیات جستوجو ادامه داشته باشد. ولی کمکرسانی به مردم سیلزده همچنان ادامه دارد. در حال حاضر چادرها و اقلام غذایی توزیع شده است. هرآنچه که مردم به آن نیاز دارند را برایشان فراهم کردهایم و تا آخرین لحظه پای کار هستیم.»
ادامه خدمترسانی به مناطق سیلزده در فیروزکوه
در سومین روز از وقوع سیلاب در منطقه حبلهرود فیروزکوه، خدمات امدادرسانی در این مناطق سرعت گرفته است.
محسن منصوری، استاندار تهران گفت: «خدماترسانی به روستای مزداران با کمک نیروهای امدادونجات، بسیجیان و گروههای جهادی در حال انجام است. تا روز شنبه ۱۱ فوتی قطعی در روستا وجود داشت که برخی از این افراد مسافر و تعدادی هم از بومی این روستا بودند. با پیدا شدن برخی از مفقودان حادثه تعداد مفقودیهای اعلام شده از ۱۶نفر به ۴ نفر کاهش یافت. تقسیم کار منطقهای صورت گرفته و هر شهرستان استان، معین یک روستا شده است. اگر شرایط آبوهوایی اجازه دهد وضعیت چهار نفر مفقودی نیز بهزودی تعیین تکلیف میشود.»
او ضمن تسلیت به خانوادههای داغدار که در حادثه سیل، عزیزان خود را از دست دادند، ادامه داد: «در چهار شهرستان دیگر شامل مناطق شمالی شهر تهران، پاکدشت، دماوند و پردیس اقدامات خدمترسانی انجام میشود. جمعه شبگذشته به دلیل آسیب وارده به سد محلی چنداب، مجبور به مسدود شدن راه دسترسی مردم به جاده امام رضا(ع) برای حدود دو ساعت شدیم. با توجه به وقوع سیل در شهرستان دماوند، برای عدم ایجاد مشکل و گرفتار شدن خودروها در سیل، دسترسی مردم برای دو ساعت در محور دماوند و رودهن در شرق تهران نیز بسته شد.»
نماینده مردم شهرستانهای دماوند و فیروزکوه در مجلس شورای اسلامی نیز گفت: «تعداد فوتشدهها در روستای مزداران بالاست اجسادی هم وجود دارد که هنوز از گلولای بیرون نیامده است. تمرکز تلاش ما در مرحله اول نجات افراد و خارج کردن اجساد از زیر آوار است و سپس کارهای لازم که دستگاههای خدماترسان به فوریت انجام دهند.»
انتهای پیام/