از لباس تیم ملی تا لباس داوطلبی
قهرمان جهانی پاراتیراندازی و داوطلب هلالاحمر، با نقره به ایران برگشت
«بهترین خاطرهام از مسابقات همبستگی کشورهای اسلامی این بود که دست پر به ایران برگشتیم.» «فرزانه عسگری» 14 سال است که ورزش حرفهای تیراندازی با کمان را آغاز کرده و سالهاست به عنوان عضو تیم ملی پاراتیراندازی، مدالهای رنگارنگی در رشتههای تیمی و انفرادی نصیب این تیم کرده است؛ از طلای جهانی 2017 گرفته تا کسب مقام چهارم تیمی در پارالمپیک 2020 توکیو. بیش از 2 سال است که به عضویت داوطلبانه هلالاحمر شهرستان ارومیه پیوسته و به عنوان مربی، تیمهای هلالاحمر را تمرین میدهد. او میگوید: «ورزش برای فردی که در مجموعهای امدادرسان فعالیت میکند موضوعی ضروری است؛ همانقدر که آموزش کمکهای اولیه و اقدامات پیشبیمارستانی برای ورزشکار حرفهای ضرورت دارد.» فرزانه عسگری به همراه دیگر اعضای تیم ملی، بهتازگی از مسابقات همبستگی کشورهای اسلامی برگشته و 5 مدال طلا، 5 نقره و 3 برنز تیمی را به کارنامه درخشان تیم ملی زنان پاراتیراندازی اضافه کرده است.
مرضیه موسوی-شهروند آنلاین؛ اولینبار از طریق بهزیستی برای ورزش در رشته پاراتیراندازی معرفی شد. تمرینها و مسابقات شهرستان میانه و استانی کمکم شکل جدیتری به خود گرفت تا اینکه فرزانه عسگری به عضویت تیم ملی درآمد. 5 سال است که در رقابتهای مختلف جهانی و آسیایی و… شرکت میکند و مدالها و قهرمانیهای مختلفی را در کارنامهاش به ثبت رسانده.
مدال طلای تیمی جهانی 2017، مقام چهارم تیمی در پارالمپیک 2020 توکیو و … تنها بخشی از قهرمانیهایی است که او کسب کرده.
عسگری میگوید: «من تنها تیرانداز دارای معلولیت در شهرستان میانه هستم و هیچ مربی برای تمرینات من در این شهرستان وجود ندارد. حتی در سطح استان هم مربیای نیست و من بعد از عضویت در تیم ملی مجبور شدم به تهران، اصفهان و شهرهای دیگر بروم تا بتوانم زیرنظر مربی، تمرین داشته باشم.»
او حالا خودش تنها مربی پاراتیراندازی در شهرستان میانه است و مسئولیت هیأت تیراندازی این شهرستان به او سپرده شده؛ همین مسئولیت او باعث شده تا به تازگی چندنفر از معلولان شهرستان جذب این رشته شوند. عسگری از مصائب ورزش در رشتههایی به جز رشتههای ورزشی معروف میگوید: «حمایتهای فنی در کنار حمایتهای مالی میتواند انگیزه و امید زیادی به ورزشکاران در رشتههای کمتر شناختهشده بدهد، اما این حمایتها حداقل در رشته پاراتیراندازی به چشم نمیخورد. هزینههای خرید تجهیزات و وسایل ورزشی، هزینه تمرین و مربی و حتی هزینه شرکت در مسابقات آزاد جهانی و … همه برعهده خود ماست و کمتر اسپانسری تاکنون پا در این عرصه گذاشته است.»
مربی هلالاحمر
فرزانه عسگری از بیشتر شدن این مصائب برای جامعه معلولان میگوید: «هزینههای زندگی برای افراد دارای معلولیت به خودیخود سنگین است. چه برسد به اینکه بخواهند برای ورزش و تمرین و… هم حمایتهای مالی جداگانهای داشته باشند. برای همین است که در سطح شهرستان بزرگی مثل میانه حتی یک مربی ورزشی هم برای ما وجود ندارد. در سالهای گذشته من هم مثل دیگر اعضای تیم ملی پاراتیراندازی با مشکلات مالی زیادی روبهرو بودم. حتی برای تامین هزینه بلیت سفر به مسابقات و … هم مجبور بودیم از فرمانداری، شهرداری، اداره تربیتبدنی و شورای شهر و … کمک بگیریم که انصافا در این راه ما را همراهی کردند.»
عسگری دو سال است که به عنوان مربی، به اعضای هلالاحمر شهرستان میانه تمرین و آموزش میدهد و آنها را با ورزش تیراندازی آشنا کرده است؛ از معدود ورزشهایی که افراد دارای معلولیت و افراد غیرمعلول میتوانند در آن در شرایط مساوی با هم رقابت کنند.
او میگوید: «مسئولان هلالاحمر میانه از ورزش استقبال خوبی کردهاند و در دو سال گذشته مسابقات درون شهرستان بین اعضای این جمعیت برگزار کردهاند. بعد از آغاز فعالیت در ورزشگاه هلالاحمر بود که تصمیم گرفتم عضو داوطلب این جمعیت شوم.»
او آشنایی با آموزشهای همگانی در هلالاحمر را برای هر شهروندی ضروری میداند چه برسد به ورزشکارانی که شاید در روزهای تمرین یا مسابقات نیاز به کمکهای اضطراری داشته باشند در حالی که دسترسی فوری به این خدمات برایشان فراهم نباشد: «هر ورزشکاری ممکن است در تمرینها یا حتی مسابقات، به مشکلات کوچکی بربخورد که نیاز به اقدامات پیشبیمارستانی داشته باشد یا نیاز به اقدامات فوری مثل کمکهای اولیه، اما به دلایل مختلف ممکن است دسترسی راحتی به آن نداشته باشد. برای همین برای آینده حرفهای فرد مهم است که بداند در شرایط اضطراری باید چه اقداماتی انجام دهد.»
گرچه تا به حال در چنین موقعیتی نبوده اما مهمترین دستاوردش از هلالاحمر را همین آموزشها میداند. عسگری میگوید: «از طرفی میدانیم که نیروهای هلالاحمر به دلیل اینکه وظیفه امدادرسانی را برعهده دارند، نیاز است که بدنی آماده و ورزیده داشته باشند. برای همین مهم است که مدیران این جمعیت به ورزش اهمیت ویژهای بدهند.»
خاطره مدالهای رنگارنگ
بهترین خاطرهاش از مسابقات اخیر که در کشور ترکیه برگزار میشد را بازگشت تیم ملی پاراتیراندازی با دست پر میداند. عسگری میگوید: «امسال برای اولین بار بود که رشته پاراتیراندازی به مسابقات همبستگی کشورهای اسلامی اضافه شده است. تیم ملی زنان پاراتیراندازی ایران از این مسابقات با دست پر برگشتند و این بهترین خاطره من از مسابقات است.»
سال 2017 اولین طلای تیمی بانوان در پاراتیراندازی را به دست آوردند و علاوه بر آن رکوردی جهانی را از خود به جا گذاشتند. فرزانه عسگری میگوید: «با همه سختیهایی که در این راه متحمل شدیم، خوشحالم که نتیجهای مطلوب بهدست آوردیم. اعضای تیم ملی بانوان پاراتیراندازی از شهرهای مختلف کشور، با همین سختیهایی که من متحمل میشوم روبهرو هستند و چهبسا مشکلات پیچیدهتری را هم تحمل میکنند تا مردم را خوشحال کنند.»
همه داوطلبان قهرمانند/مدال آور مسابقات تکواندوی ترکیه از خانوادهای هلالاحمری میآید