به همان اندازه که تلاش در مسیر تقویت روحیه همدلی و همراهی با مردم دردمند و نیازمند و کمک به زندگیانسان‌ها برایشان مهم است سلامتی و افزایش قوای جسمانی هم از اولویتهایشان است. صحبت از نجاتگران جوان هلال‌احمر است که هم در عرصه فعالیتهایی که انتخاب کرده‌اند و هم در رشته‌های ورزشی حسابی سرآمد هستند. فاطمه زارعی و حمیدرضا عنایتی دو کوهنورد جوان هلال‌احمری اهل کرمانشاه هستند. حمیدرضا علاوه بر فتح قله دماوند رکوردهای منحصربه‌فردی را هم به ثبت رسانده است که در نوع خود بی‌نظیرند. هر دوی این ورزشکاران معتقدند هرجا بتوانند نام و پرچم هلال‌احمر را بالا ببرند کوتاه نخواهند نشست و امیدوارند این افتخارآفرینی‌ها برای آنها تکرار شود. ایندو ورزشکار کوهنورد در حین صعودهای انفرادی و گروهی خود حواس‌شان به کوهنوردان دیگر هم هست و اگر کسی در میانه راه دچار مصدومیتی شود بلافاصله دست به کار می‌شوند و با امدادرسانی به آنان تلاش می‌کنند تا از دردورنج‌شان کم کنند.
به گزارش خبرنگار شهروندآنلاین؛ حمید عنایتی از آن دست هلال‌احمری‌هایی است که از سن نوجوانی با این جمعیت و فعالیت‌های آن آشنا شد البته نه در ساختمانهلال‌احمریاماموریت‌هایآن بلکه در یکی از مجتمع‌های آموزشیهلال‌احمر با این مجموعه آشنا شد:«آن زمان که در این مجتمع درس می‌خواندم به خواب هم نمی‌دیدم منهم روزی یکی از هلال‌احمری‌ها شوم.»
فعالیت‌های داوطلبانه و تلاش در راه کمک به انسان‌ها مانند تمام سرخ‌وسفیدپوشانی که او در مجتمع دانش‌آموزی هلال‌احمرمی‌دید رویایی برای حمید بود:«همیشه دوست داشتم من هم منشا خیر و دوستی و مهربانی باشم. اینها درس‌هایی بود که من و همه افرادی که در مجتمع آموزشی هلال درس می‌خواندندیاد گرفته بودیم.»
کوهنوردی رشته‌ای انسان‌ساز
حمید سال 76 به عنوان داوطلب هلال‌احمر کار خود را شروع می‌کند و بعد از گذراندن دوره‌هایآموزشیکمک‌های اولیه امدادی به صورت رسمی در پایگاه‌های امدادونجات مشغول به کار می‌شود:«بعد از اینکه دیپلم گرفتم در کانون دانشجویی هلال‌احمر در دانشگاه باز هم به فعالیت‌های داوطلبانه‌ام ادامه دادم.آن وقت‌ها کاروان‌های نیکوک اری به مناطق کم‌برخوردارمی‌رفتند و اقلام موردنیاز را بین نیازمندان توزیع می‌کردند بعدها این کاروان‌های نیکوکاری جای خود را به کاروان‌های سلامت داد.»
حمید آن روزها آنقدر که طرفدار فوتبال و گل کوچیک بود هنوز به کوهنوردی علاقمند نشده بود، اما وقتییک بار این رشته را تجربه کرد، مزه کوهروی و سکوت کوهستان را چشید دیگر عاشقش شد:«به نظرم کوهنوردی یک رشته انسان‌ساز هم هست و برای ما که در هلال‌احمر فعالیت داریم لازم است روحی پاکیزه و فکری آسوده داشته باشیم.»
او حالا یکی از کوهنوردان حرفه‌ای است که پس از صعود به قله‌های تندوتیز کرمانشاه که به هیمالیاهای ایران مشهورند این بار راهی دماوند و علم‌کوه شد تا در سرعتی بی‌نظیر کار صعود به آنها را دنبال کند. اویک ساعت و 48 دقیقه‌ای از کمپ سوم تا قله دماوند را طی کرده و 2 ساعت و 40 دقیقه هم از تنگه گلوی تا قله علم‌کوه را بدون وقفه صعود کرده است. زمان‌های کوتاهی که حکایت از تبحر و تسلط او بر این رشته ورزشی دارد:«در کرمانشاه تمام قله‌های مرتفع و سخت را پیمایش کردم و دوست داشتم این تجربه را در باره سایر قلل مشهور ایران هم داشته باشم به خاطر همین تصمیم گرفتم راهی دماوند شوم اما بعد فکر کردم اگر دماوند و علم‌کوه را با هم صعود کنم دلم راضی می‌شود.»
کمک به کوهنوردان دیگر
ساعت 5 و 4 دقیقه صبح کار صعود به قله دماوند را شروع می‌کند:«مسیر نسبت به کوه‌های کرمانشاه آسان‌تر اما بیشتر بود. ساعت 6 و 48 دقیقه صبح به قله دماوند رسیدم. هیچ کوهنوردی در قله حاضر نبود و عظمت قله شگفت‌انگیز بود.»
البته حمید در مسیر رفتن به قله با کوهنوردانی هم روبه‌رو شد که دچار ارتفاع‌زدگی شده بودند و او مجبور شد طبق وظیفه و رسالت امدادگری‌اش به آنها رسیدگی کند:«خدارو شکر دارو همراه داشتم و به اینکوهنوردان دادم تا بتوانند به مسیرشان ادامه دهند.»
او همان روز سریعا به سمت علم‌کوه حرکت می‌کند:«صعود به این دو قله در یک روز برایم خیلی مهم بود به خاطر همین بدون اینکه وقتی را صرف استراحت کنم به سمت علم‌کوه حرکت کرده و موفق شدم از تنگه گلوی تا علم‌کوه را 2 ساعت و 40 دقیقه طی کنم. زمانی که ندیدیم تا به حال از سوی هیچ کوهنوردی به عنوان رکورد صعود اعلام شده باشد.»
حمید دوست دارد پرچم هلال‌احمر را در قله‌های معروف شهرهای دیگر و حتی کشورهای دیگر هم بالای سر ببرد اما برای تحقق این آرزویش نیازمند حمایت از سوی هلال‌احمر است:«اگر جمعیت هلال‌احمر مرا به عنوان نماینده خود معرفی و حمایت کند من هم می‌توانم افتخارات بزرگی را برای این جمعیت کسب کنم.»
زنان کوهنورد هم گل کاشتند
در کنار مردان هلال‌احمری کوهنورد کرمانشاه، دختران هلالی هم حسابی در این عرصه افتخارآفرینی می‌کنند. فاطمه زارعی کی از این جوانان هلال‌احمری کرمانشاه است که اصلا مسیرزندگی‌اش را از همان ابتدا با انتخاب رشته دانشگاهی هلال‌احمری مشخص کرد و حالا دوست دارد در آینده یکی از امدادگران و نجاتگران موثر در این جمعیت باشد.
او دانشجوی رشته مدیریت امدادونجات است و باب آشنایی‌اش با جمعیتهلال‌احمر و فعالیت‌هایداوطلبانه‌اش هم از همین دانشگاه شروع شد:«زمان انتخاب دانشگاه درباره جمعیتهلال‌احمر و وظایف‌شان زیاد شنیده بودم. البته زلزله کرمانشاه و نقش پررنگ هلال‌احمری‌ها در امدادرسانی به مردم مصیبت‌دیده بی‌تاثیر نبود. آنجا بود که عاشق کار در این بخش شدم و تصمیم گرفتم به صورت علمی وارد این حوزه شوم.»
او دوسال است ورزش کوهنوردی را هم به صورت مستمر دنبال می‌کند هرچند هنوز خودش را یک کوهنوردحرفه‌ای نمی‌داند اما موفق شده تا قله دماوند را همراه با دوستانش صعود کند:«تیم10نفره‌ای بودیم که برای صعود به دماوند رفتیم. شب اول یکی از بچه‌ها ایست قلبی کرد.موضوع را به جمعیت هلال‌احمر خبر دادیم اما لازم بود تا آمدن نیروهای امدادیکمک‌های اولیه را ارائه دهیم به خاطر همین دست به کار شدم و عملیاتسی‌پی‌آر را انجام دادیم. یکی از نیازهای همنورد ما در آن زمان، اکسیژن بود. بنابراین همراه با دوستان 55 اکسیژن از چادرهای دیگر جمع کردیم و این کارها باعث شد تا آمدن بالگرد برای انتقال،همنوردمان زنده بماند.»
بعد از انتقال کوهنورد همراه تیم‌شان با دو تن دیگر از دوستان‌شان به بیمارستان فاطمه(س) و پنج دوست دیگرش راه صعود را در پیشمی‌گیرند و موفق می‌شوند قله دماوند را فتح کنند:«این صعود برای من تجربه خوبی به لحاظ محک آموخته‌های امدادی‌ام بود. علاوه بر همنورد خودمان در میانه راه کوهنوردان دیگری هم بودند که به خاطر ارتفاع‌زدگی دچار مشکل شده بودند و با کمک داروهایی که همراه داشتم موفق شدم به آنها در ادامه مسیر کمک کنم.»
فاطمه دوست دارد یکی از نجاتگران حرفه‌ای هلال‌احمر شود و معتقد است دختران نجاتگر همان انگیزه و شجاعتی را دارند که نجاتگران پسر دارند:«کافی است کمی دختران را باور کرده و به آنها اجازه حضور در شیفت‌ها و ماموریت‌های امدادونجات را دهند آن وقت همه مسئولان هلال‌احمر خواهند دید که دختران نجاتگر چیزی کم از پسران ندارند!»
فاطمه حالا یکی از مبلغان حرفه‌ای فعالیت‌های هلال‌احمر در میان خانواده و دوستان است و سعی می‌کند تا آنها را به سمت جمعیت هلال‌احمر و آموزش کمک‌های اولیه دعوت کند:«با تاکیدات من خیلی از اعضای خانواده و حتی دوستانم در دوره‌های کمک‌های اولیه شرکت کرده‌اندو به نظرم در هر خانه و محله‌ای لازم است افراد با فراگیری این دوره‌ها به وقت نیاز برای نجات انسان‌ها اقدام کنند.»