مسیر گلباران شده بود. هر زائر برای رسیدن به محبوبش بی‌وقفه حرکت می‌کرد. کوچک و بزرگ، پیر و جوان و زن و مرد دوشادوش هم در مسیر حسین (ع) قدم می‌گذاشتند.
سیمین برادران| برای زائران در پیاده‌راه نور همه چیز مهیا بود؛ غذا و آب و جای خواب مناسب. اما اینها تنها نیازهای پیاده‌روی‌های چند روزه اربعین برای همه سنین نبود. گاهی زائری کفشش خراب می‌شد یا ویلچرش مشکل پیدا می‌کرد. گاهی کالسکه کودکی از کار می‌افتاد و همه همراهان را نگه می‌داشت تا راهی برایش پیدا کنند، اما موکب‌داران امام حسین (ع) فکر همه جا را کرده‌اند. نیازی نیست که داشته باشید و رفع نشود. تعمیرات کالسکه، ویلچر و خیاطی، راه پذیرایی موکب مشهدی‌ها از زائران حسینی بود!
ماجرای موکب‌داری شما چیست و چرا موکب تعمیرات راه انداختید؟
سال 90 تا 94 در مسیر پیاده می‌رفتم و تجربه داشتیم که ویلچر، کالسکه و کیف خراب یا لباس زائران پاره می‌شود. مردم در میان راه می‌ماندند. از خدا خواستم توان به من بدهد تا کاری برای رفع این نیازها کنم. سال 95 تنها با پنج نفر این کار را راه انداختیم و از همان سال موکب خیاطی، کفاشی و تعمیرات ویلچر و کالسکه را برپا کردیم.
آیا ارگان خاصی برای راه‌اندازی این موکب به شما کمک کرد؟
موکب ما فقط مردمی است و وابسته به ارگان و شخص خاصی نیستیم. از مردم می‌خواهیم کالا برایمان تهیه کنند و پول نمی‌گیریم. تولیدکننده ویلچر استان خراسان در این موکب تعمیرات انجام می‌دهد. مردم هم پای کار هستند.
موکب را چطور و از کجا بنا کردید؟
من همراه با فرزند و پدرم به این موکب آمده‌ام و با دل و جان برای امام حسین (ع) نوکری می‌کنم. چند موکب جلوتر در کنار پمپ بنزین قرار بود بگیریم و قبلش هم صحبت کردیم که آن فضا را به ما بدهند. همان اول وعده دادند که بدهند، اما زمانی که وسایلمان را آوردیم، گفتند به ما نمی‌دهند، چرا که فردی بحرینی یک‌میلیارد تومان پول داده است و به ما گفتند توان این را دارید که 500 میلیون تومان بدهید؟ من پول نداشتم و تنها زمین می‌خواستم بگیرم. از امام حسین (ع) کمک خواستم و خدا گواه است یک ساعت نشد که پیرمردی جلوی ما را گرفت و وصیت کرد زمین خود را تا زمانی که زنده است مجانی برای موکب‌داری به ما می‌دهد.
چطور می‌توانید موکب بگیرید؟
اگر رابطه داشته باشید با طرف عراقی، می‌توانید بگیرید. خیلی افراد با هزینه خودشان می‌آیند و می‌روند.
در روز چند کالسکه و ویلچر تعمیر می‌کنید؟
حداقل در این مدت چهار روز 500-550 کالسکه و 900-950 ویلچر تعمیر شده است. خانم‌ها حداقل کار 3 هزار نفر را با خیاطی راه انداختند. چهار روز کار کفاشی راه انداختیم که 12 هزار کفی تحویل مردم دادیم. نزدیک 25 میلیون تومان تنها یک خیّر کفی به ما داده است و بالای 100 میلیون تومان کفی به عراق آورده‌ایم.
شغل شما چیست؟
تجهیزات پزشکی کار می‌کنم.
چطور به فکر تعمیرات کفش و ویلچر افتادید؟
سال 1382 برای خادمی وارد حرم امام رضا (ع) شدم و در قسمت تعمیرات ویلچر کارم را شروع کردم. پس از آن، مغازه تعمیرات و تولیدی ویلچر زدم و سپس وارد کالای پزشکی شدم. چیزی را که بلد بودم برای موکب‌داری استفاده می‌کنم.
خاطره‌ای از این سال‌ها دارید که برایتان جالب باشد؟
سال 1394 تنها 25 روز مانده بود به اربعین که پدرم بیمار شد؛ سکته کرده بودند؛ از امام حسین خواستم به پدرم کمک کند. نمی‌خواستم تنهایی اربعین بیایم. پدر «آی‌سی‌یو» رفت، ولی بعد از مدتی راه افتاد و آمدیم. پدرم کشاورز است و قدرت بدنی خوبی دارد و در 36 ساعت از کاظمین به کربلا آمد؛ از ما زودتر رسید. پدرم همه راه را پیاده آمد. من که جوان بودم، چهار روز در راه بودم. من این راه را از پدرم یاد گرفتم. روزی حلال پدرم سبب شده تا به ما توان بدهد و در این راه قدم بگذاریم.
چه توصیه‌ای دارید؟
ما که عراق می‌آییم نباید جوری رفتار کنیم که انگار میزبان هستیم. آمده‌ایم کمک عراقی‌ها، ولی سمت و سو به طرفی رفته که جای موکب عراقی را می‌گیریم. در بلندگو داد می‌زنند غذای ایرانی. عراقی‌ها یک سال کار و تلاش کرده‌اند تا به زائر امام حسین کمک کنند. برخی مردم غذا را می‌گیرند ولی جلوتر دور می‌اندازند و به دنبال غذای ایرانی می‌روند. این درست نیست. ما آمده‌ایم کمک عراقی‌ها باشیم و باید تلفیقی کار کنیم. بنده مواد غذایی می‌آورم ولی آشپزی را به دست آنها می‌سپارم و تنها خدمات ارائه می‌کنم. نیرو و خدمات می‌دهم، ولی از آنها کمک می‌گیرم.
کسی بخواهد موکب بزند باید چه کند؟
ابتدا باید با خود عراقی ارتباط بگیرد و جا داشته باشد و مجوز از عتبات اخذ کند.
دوست دارید این برنامه‌ها را هم در ایران داشته باشیم؟
جای این مراسم در ایران برای شهادت امام رضا (ع) خالی است. همه استان خراسان زمان شهادت پیاده به مشهد می‌آیند. چرا زائر امام رضا باید در راه بماند. کاش پای کار باشیم و این اتفاقات را برای شهادت امام رضا و برای زائر امام رضا هم داشته باشیم.
پدر این موکب‌دار هم در کنارش نشسته بود که از خاطرات این روزها و همراهی با پسرش می‌گوید.
پدر چه اتفاقی افتاد که با پسرتان اینجا حضور پیدا کرده‌اید؟
امام حسین (ع) خواست تا این کار را انجام دهیم. همه دوستان و آشنایان یاری کردند تا برای امام حسین موکب بزنیم.
سختی‌های موکب‌داری در کشور دیگر چیست؟
سختی ندارد و چیزی ندیدم. اگر 24 ساعت کار کنم هم برایم سخت نیست. نزدیک 12 سال است می‌آییم و پنج سال است که موکب داریم.
یکی از همراهان این موکب‌داران از دلیل حضورش در این میدان می‌گوید. او که یکی از تولیدکنندگان ویلچر در استان خراسان است، توضیح می‌دهد چند سالی است که این موکب با همراهی خیرین راه‌اندازی شده است. این موکب بناست به افرادی که برای زیارت اربعین از نجف به کربلا می‌آیند، کمک کند. تعمیرات انجام می‌دهیم تا افراد مشکلی برایشان پیش نیاید.
در مشهد چه شغلی دارید؟
بازنشسته نیروی انتظامی هستم و الان کوله‌پشتی‌ها را با دست می‌دوزم. دومین سالی است که می‌آیم. در گذشته با برادرم می‌آمدم و در کنار برادرم در این موکب کار می‌کردم، ولی امسال فوت کرده است و هر لحظه نبودش را حس می‌کنم.
آیا تخصص در زمینه تعمیرات دارید؟
اصلا از تعمیرات کوله‌پشتی و کیف سر در نمی‌آوردم؛ همکاران ما با چرخ این خدمات را انجام می‌دهند، ولی یاد گرفتم با دست یکسری کارهایی را که با چرخ نمی‌شود، انجام بدهم. اگر در محل زندگی خودم بودم به هیچ وجه و با هیچ مبلغی حاضر نبودم در این گرما بیرون بیایم، ولی به عشق امام حسین (ع) به اینجا آمده‌ایم و از صبح تا ظهر و از بعد از ظهر تا بامداد مشغول کار هستیم.
برکت این کار را در زندگی دیده‌اید؟
هرچه در زندگی دارم و مهم‌ترین آن سلامتی خودم و خانواده‌ام از برکت امام حسین (ع) و امام رضا (ع) بوده است.
شما تا به حال در پیاده‌روی شرکت داشته‌اید؟
بله، من از نجف تا کربلا را پیاده رفته‌ام. از کاظمین هم پیاده‌روی کرده‌ام. سال به سال به تعداد مردم اضافه می‌شود و هر کسی برای اولین‌بار می‌آید، دوست دارد دفعات بعدی هم بیاید. کسی را ندیده‌ام که بگوید دیگر نمی‌آیم. گاهی ترافیک جمعیت به‌گونه‌ای است که جلوی موکب ما می‌ایستند تا بتوانند تردد کنند. این جمعیت در هیچ کجای دنیا وجود ندارد.
آرزوی شما چیست؟
آرزوی ما ظهور آقا امام زمان (عج) است.
توصیه‌تان به مردم برای سال‌های آینده چیست؟
عاشقان امام حسین (ع) باید توجه داشته باشند و به دستوراتی که از سوی مسئولان ایران و عراق صادر می‌شود، دقت کنند. امکانات جوابگوی این جمعیت نیست؛ گرچه مردم ایران و عراق سرمایه‌گذاری کرده‌اند، ولی هوا گرم است و امکانات پاسخگو نیست. این راه انشاءالله برای همیشه باز است و افرادی که توان ندارند تجهیزات لازم را در نظر داشته باشند.
//انتهای پیام