لبخند مهر‏، از تهران تا نقطه صفر مرزی

انجمن طلوع بی‌نشان‌ها با اهدای کیف و لوازم‌التحریر به دانش‌آموزان نقطه صفر مرزی خاطره مهر را شیرین می‌کند

هر سال همزمان با شروع فصل مدرسه و از سرگیری فعالیت مدارس دانش‌آموزان زیادی در مناطق محروم کشور در انتظار مهربانی آدم‌هایی از جنس مقداد باقرزاده،آقا معلم ارزوها در خراسان شمالییا عمو اکبر رجبی و دوستانش در تهران هستند. مدیرعامل انجمن طلوع بی‌نشان‌ها و رفقای مهربانش که این روزها حسابی مشغول آماده‌سازی پکیجهای مدرسه برای بچه‌های مناطق محروم هستند. عمو اکبر هر سال به همت جمعی از خیرین و رفقای پایه کارش اول مهر که می‌شود همه هم‌وغم‌شان می‌شود دانش‌آموزان نیازمند از تهران تا نقاط صفر مرزی. امسال هم این گروه مهربان و همیشه در صحنه از مردادماه تا به حال دورهم جمع شده‌اند تا مهربانیشان را به مناطق دور و نزدیک کشور ارسال کنند. از کارگرانی که در کارخانه تولید کیف انجمن مشغول به کارند تا دختران و پسران جوانی که دوشادوش هم به بسته‌بندی پکیجهای تهیه شده ازجمله دفتر، قلم، لباس و … مشغولند.

به گزارش خبرنگار شهروندآنلاین؛ پروژه بزرگی که این روزها طلوع بی‌نشان‌ها تحت عنوان نقطه صفر مرزی در حال انجامش هست قرار است برای بچه‌های ساکن در مناطق محروم صفر مرزی کشور لوازم‌التحریر و کیف مدرسه هدیه ببرد. بچه‌هایی که اگر خیلی‌هایشان فرصت درس خواندن و باسوادشدن را پیدا نکنند حتما در منجلابآسیب‌های اجتماعی فرو می‌روند. این تجربه‌ای است که حسین از سرنوشت خود روایت می‌کند. او هم یکی از بچه‌های همین مناطق صفر مرزی است:«پدرم هر روز به بهانه همراهی او در محل کار ما را از درس و مشق وا می‌داشت هر چند که ما عاشق درس خواندن بودیم و برایمان اصلا مهم نبود کیف و لوازم‌التحریر نداریم دور کتاب‌ها یک کش می‌بستیم و راهی مدرسه می‌شدیم اما پدرمان به خاطر شرایط اقتصادی خانواده مانع از درس خواندن‌مان شد. بزرگ که شدیم همان کار کارگری هم در منطقه ما وجود نداشت بنابراین به تهران آمدیم و چندی نگذشت که به خاطر سواد کافی نداشتن درگیر اعتیاد و بی‌خانمانی شدم و سال‌ها در خیابان‌های شهر پرسه می‌زدم تا اینکه در یکی از روزهای توزیع غذا توسط طلوع بی‌نشان‌ها به این انجمن آمدم و موفق شدم اعتیادم را ترک کنم.»

او می‌گوید نیاز مهم بچه‌های ساکن در صفر مرزی تامین حداقل‌ها برای درس خواندن است.

حالا او و هوشنگ که حدود 6 ماهی می‌شود که از اعتیاد رها جسته‌اند در کارخانه تولید کیف انجمن طلوع بی‌نشان‌ها مشغول تولید کیف برای همین بچه‌های صفر مرزی هستند. هوشنگ می‌گوید:«به این کیف‌ها که نگاه می‌کنم تمام آرزوهایم مقابل چشم‌هایم رژه می‌روند انگار برایآرزوهای خودم کیف می‌دوزم.»

پروژه«نقطه صفر مرزی»از سال 1396،با شعار «مرزهای ایران تنها یک خط نیستند»، جهت پیشگیری از گسترش کارتن‌خوابی و برابری آموزشی فعالیت خود را در زمینه تهیه نوشت‌افزار و ابزارهای آموزشی برای دانش‌آموزان مناطق صفرمرزی آغاز کرده است.

شناسایی این دانش‌آموزان از طریق گزارش‌های دریافتی از افراد معتمد محلی، موسسات خیریه روستاهای مرزی وهمچنین مدیران آموزش‌وپرورش این مناطق، می‌باشد و بسته‌های نوشت‌افزار که با همراهی مردم ایران‌زمین تهیه شده است بر اساس جنسیت و مقطع آموزشی به آنها اهدا، تحویل و تقدیم می‌شود.

اکبر رجبی، مدیرعامل انجمن طلوع بی‌نشان‌ها هم خودش این روزها کنار همه داوطلبانی که حسابی مشغول سروسامان دادن به پکیج‌های دانش‌آموزی هستند، فعالیت دارد. به گفته او کمبود فضای اشتغال و نبود فضاهای مناسب آموزشی و اجتماعی در مناطق مرزی ایران سبب شده است که دانش‌آموزان این مناطق پس از مدتی به دلیل محدودیت‌های مالی و آموزشی ترک‌تحصیل کرده و وارد بازار کار شوند. با توجه به نوع اشتغال در این مناطق و سرخوردگی ناشی از شرایط زندگی گاهی آنان را به آسیب‌هایی مانند اعتیاد سوق می‌دهد و سبب کوچ اجباری آنها به شهرهای بزرگ می‌شود. طبق مشاهدات تیم جذب و پخش طلوع  در «آیین مهرورزی» تعداد قابل توجهی از افراد کارتن‌خواب از شهرهای مرزی هستند.

 

او معتقد است کیف‌های اهدایی به دانش‌آموزان در پروژه «نقطه صفرمرزی» تمرکز بر افزایش انگیزه تحصیلی آنان دارد:«از آنجا که کودکان و دانش‌آموزان یکی از کلیدی‌ترین نقش‌ها را در ساخت آینده و جامعه بومی خود دارند، «نقطه صفرمرزی» در تلاش است تا با ایجاد انگیزه تحصیلی و تقویت توانمندی‌های بومی کرده و مانع از گسترش آسیب‌های اجتماعی شود.»

همه پای کارند

صفر تا صد کار این پروژه بزرگ را مهبد چشمی، مسئول است. کسی که معتقد است تحصیل و برخورداری از امکانات تحصیل حق تمام بچه‌های ایران است و یک کودک نباید به بهانه دور بودن از مرکز کشور یا زندگی در نقاط صفر مرزی از تحصیل دور باشد. مهبد و دوستانش از سال 95 کار ارسال کیف و لوازم‌التحریر را به مناطق محروم مرزی در انجمن طلوع بی‌نشان‌ها شروع کرده‌اند:«از سال 95 با ارسال 10 هزار بسته لوازم‌التحریر و کیف مدرسه شروع کردیم، سال 96 به سیزده هزار و 818  بسته رسید، سال 97، بیست و دو هزار و 497 بسته، سال 98 سی و شش هزار بسته، سال 99 هشتاد و سه هزار و نهصد و سی بسته، سال 1400 بیست و چهار هزار و 984 بسته و امسال قرار است صد هزار بسته تهیه و ارسال کنیم که تاکنون بالای 30 هزار بسته  به مناطق مرزی ارسال شده است.»

مهبد ادامه می‌دهد: «‌کار ارسال کیف و لوازم‌التحریر به مناطق محروم صفر مرزی با کمک همه گروه‌های فعال در طلوع بی‌نشان‌ها انجام می‌شود. از کمک خیرین گرفته تا بهبودیافتگانی که در کارخانه‌های تولید کیف کار می‌کنند و کار آنقدر عاشقانه است که با وجود گستردگی کسی را خسته نمی‌کند.

صد نیروی بهبودیافته ما در کارخانه تولید کیف‌های مدرسه هر روز مشغول تولید کیف برای بچه‌ها هستند. چشمی با بیان این جمله ادامه می‌دهد:«بعد از آماده‌سازی کیف‌ها نوبت به بسته‌بندی لوازم‌التحریر می‌رسد که این کار با حضور قابل توجه داوطلبان و دوستان طلوع بی‌نشان‌ها انجام می‌شود و باز به کمک بهبودیافتگان کار انتقال این پکیج‌ها را به مناطق مرزی انجام می‌دهیم.»

بوی ماه مهر در طلوع بی‌نشان‌ها

البته این تنها کاری نیست که طلوع بی‌نشان‌ها در آستانه مهر برای دانش‌آموزان نیازمند انجام می‌دهد بلکه فارغ از طرح صفر مرزی، گروه کودکانه طلوع بی‌نشان‌ها هم با طرح بوی ماه مهر به استقبال بازگشایی مدارس رفته و قرار است لبخند را بر لب دانش‌آموزان مناطق محروم پایتخت و دیگر شهرهای مناطق کم‌برخوردار بنشانند.

به گفته نفیسه اسماعیلی، مدیر واحد کودکان طلوع بی‌نشان‌ها ‌جامعه هدف در این بخش کودکان آسیب‌دیده از اعتیاد هستند که حالا یا خانوادهایشان درگیر اعتیادندیا در زمره بهبودیافته‌ها رفته‌اند:«11 سال است با حمایت تحصیلی از این کودکان که رده سنی زیر دبستان تا 20 سال را شامل می‌شوند اجازه نداده‌ایم به جمعیت تارکان از تحصیل شهر اضافه شوند.تمامی 471 نفری که در این گروه زیرمجموعه ما هستند اول مهر از خدمات حمایتی بهره‌مند می‌شوند و اجازه نمی‌دهیم کودکی در حسرت لوازم‌التحریر و کیف باشد، ضمن اینکه خیلی از این بچه‌ها حتی از سبد غذایی ما نیز بهره‌مند می‌شوند.»

ممکن است به این مطالب نیز علاقه‌مند باشید
ارسال دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

از اینکه دیدگاه خود رو با ما در میان گذاشتید، خرسندیم.