13 ساعت تلاش برای امدادرسانی به یک مصدوم
نجاتگران پایگاه جنگلی سیسنگان برای امدادرسانی به یک مصدوم همه سختیها را به جان خریدند
نجاتگران پایگاه جادهایجمعیت هلالاحمرسیسنگان در نوشهر بعد از 13 ساعت عملیات سخت و نفسگیر در منطقه قلعهدختر موفق شدند جان یک مصدوم را که از ناحیه مچ پا دچار شکستگی شدید با خونریزی بسیار شده بود، نجات دهند. عملیاتی که طی آن مجبور شدند برای انتقال مصدوم از مسیرهای صعبالعبور جنگلی و رودخانهای هم از شیبهای تند 60درجه عبور کنند، هم در قسمتهایی بسکت مصدوم را بالا نگه دارند و از میان آب سرد رودخانه عبور کنند. نجاتگران این پایگاه جادهای همواره با اینکه شعار امدادونجات در جمعیت هلالاحمراول جان نجاتگر، دوم جان نجاتگر، سوم جان نجاتگر و بعد تجهیزات امدادی و در آخر جان حادثهدیدگان است، همواره در هر شرایطی نجات جان حادثهدیدگان را به جان خود ترجیح میدهند و سعی میکنند در سختترین شرایط بهترین عملکرد را از خود به جای بگذارند تا پیوند قلبی مردم و هلالاحمرمستحکمتر از قبل شود.
به گزارش خبرنگار شهروندآنلاین؛ تیم طبیعتگردچهارنفرهای که خود را به سختی به منطقه قلعهدختر در ارتفاعات جنگل سیسنگان رسانده بودند، وقتی به آبشارپلهای و حوضچه زیبای آن رسیدند، مشغول شنا و تفریح در این حوضچه شدند. آب سرد و سکوتی محض در جنگل حاکم بود و جز صدای شادی این گروه هنگام آبتنی و ارتعاش آن در منطقه صدایی شنیده نمیشد. یکی از همراهان تیم که نتوانست دل از این منظره زیبا و منحصربهفرد بکند خود را به تختهسنگی بلند رساند تا با انداختن یک عکس سلفی خاطره این روز را به ثبت برساند، اما رفتن روی سنگ همان و سقوط او از ارتفاع 5-4 متری داخل حوضچه همان. خون رنگ آب حوضچه را به قرمز پررنگی تغییر داد و با فریادهای ممتد این جوان دوستانش متوجه حال وروزش شدند. از شدت درد و خونریزی شدید توان تکانخوردن نداشت. وقتی دوستانش قصد جابهجایی او را داشتند، متوجه شدند از ناحیه مچ پا بهشدت دچارشکستگی استخوان شده و استخوانهای خردشدهبا دریدن لایههای گوشتی و پوست پا بیرون زدهاند. امکان جابهجایی وجود نداشت.
تلاش دوستان برای درخواست کمک از اورژانس و 115 هم بهخاطرآنتننداشتن گوشیها راه به جایی نبرد، به همین علت مجبور شدند مسیر کوهستان به سمت پایین را در پیش بگیرند. پیمایش این مسیر حدودا چهار ساعت طول کشید و حادثه از طریق برقراری ارتباط آنها با 112 اطلاعرسانی شد تا تیمی از نجاتگران پایگاه امدادجادهای سیسنگان نوشهر راهی منطقه شوند.امیرحسن خدابنده یکی از این امدادگران بود که همراه چهار نجاتگر و یک تیم پشتیبانکننده راهی منطقه شدند:«وقتی به منطقه و نزد این دو طبیعتگرد رسیدیم، ساعت حدود 11 بود. اطلاعات اولیه حادثه و موقعیت مکانی آن را دریافت کردیم و با تجهیزات کوهستان و بسکت به سمت منطقه راهی شدیم. مسیر سخت جنگلی و کوهستانی را پیشرو داشتیم،بنابراین ازقبل درخواست بالگرد برای انتقال مصدوم را دادیم، چراکه انتقال او با بسکت از این مسیر ممکن نبود.»
نجاتگران وقتی به محل حادثه میرسند ساعت 14 عصر است. مصدوم در حالت ضعف به علت خونریزی دیده میشود و نجاتگران باارائه کمکهای اولیه و تثبیت او روی بسکت آماده اعزام بالگرد میشوند. خدابنده برای اینکه بتواند با تیم پشتیبانی تماس بگیرد، مجبور میشود چند صد متری ازمحل حادثه فاصله بگیرد و بعد از برقراری تماس و ارسال نقطه مختصات به مرکز فرماندهی اعلام میکندبهخاطر اتمام ساعت پرواز بالگردها و وجود درختان انبوه در منطقه امکان اعزام بالگرد وجود ندارد:«بعد از اطلاع از این شرایط سریعا خود رادوباره به محل حادثه رساندم و نجاتگران را از وضعیت مطلع کردم. چارهای نبود باید با بسکت این مسیر سخت را برمیگشتیم. از آنجا که مصدوم داخل حوضچه سقوط کرده بود، باید برای انتقال او اقدام به ایجاد کارگاه در میانه آب میکردیم. درجه آب به حدی پایین بود که دست و پاهای بچههاداخل آن یخ میزد، اما این شرایط مانع از تلاش ما برای انتقال او نشد.»
مصدوم روی بسکت فیکسشده بالای سر نجاتگران از میانه آب رودخانه عبور داده شد:«وزن بالای مصدوم و وضعیت ناگوارش کار را برای ما دوچندان سخت کرده بود. عبور از میانهای با این شرایط به مراتب سخت بود و راهرفتن در آب کار ما را کندتر کرده بود. در قسمتهایی از مسیر روخانهای مجبور بودیم شنا کنیم و بسکت را دستبهدست رد کنیم.از داخل آب که خارج شدیم، نوبت عبور از شیبهای تند 60 تا 70 درجه جنگلی بود. ساعت حدود 10 شب دیگر رمقی برای بچهها باقی نمانده بود.»
در گوشهای از جنگل اطراق کردند تا با روشنکردن آتشی هم فرد مصدوم کمی گرم شود، هم نجاتگران:«کمی که گرم شدیم باز به مسیر خود ادامه دادیم تا 5 کیلومتری لب جاده وقتی آنتن گوشیها برگشت، سریعا از تیم پشتیبانی درخواست کمک کردیم. با کمک محلیهای منطقه قاطری برای ادامه جابهجایی مصدوم به یاری ما آمد و موفق شدیم سرانجام این مصدوم را ساعت 12 و 30 دقیقه بامداد به آمبولانس اورژانس تحویل دهیم.»
امیرحسن و دوستانش هر روز با حوادثی از این دست روبهرومیشوند، او 10 سالی است که عضو جمعیت هلالاحمراست و بهصورت داوطلبانه در یکی از پرکارترین پایگاههای جادهای کشور مشغول است:«پایگاه جادهای ما به دلیل قرار گرفتن در یک منطقه ویژه ترانزیتی که از یکسو نزدیک شهر است و از سوی دیگر نزدیک دریا، جنگل و کوهستان تمامی ماموریتهایی که برای جمعیت هلالاحمردر حوزه نجات تعریف شده است، پوشش میدهد.»
دانیال محمدی یکی از دوستان او است. او هم مانند امیرحسن سالهای زیادی است که در جمعیت هلالاحمربهعنوان راننده نجاتگر مشغول است. دانیال هم با امیرحسن در ماموریت فوقالذکر حضور داشت و خاطرات زیادی از همه ماموریتهایی که تا به حال حضور داشته، در ذهن دارد، اما مرور یکی از این خاطرهها همیشه حالش را خوب میکند:«یک روز که در پایگاه نشسته بودیم، خبر رسید آقای 50سالهای در منطقه جنگلی سکته کرده و نیاز به امدادرسانی دارد. سریعا خود را به نقطهای که خبر حادثه را داده بودند، رساندیم. با اکسیژندرمانی و کنترل فشار موفق شدیم فرد را زنده به بیمارستان انتقال دهیم. اما به محض تحویل بیمار بلافاصله مجدد دچار ایست قلبی شد که اینبار نیروهای کادر درمان بیمارستان وارد عمل شدند و خوشبختانه طی شوکهای فراوانی که به فرد دادند، او را به زندگی بازگرداندند و همانجا پزشک معالج با تقدیر از تیم نجات ما اعلام کرد اگر حضور بهموقع شما در صحنه و انتقالش به بیمارستان نبود، حتما ما این بیمار را از دست میدادیم.»
نیما نائیج پور،مسئول خانه هلال و مدیریت بحران شهری نوشهر یکی از آن هلالاحمریهای پای کار است.جوان نخبهای که در کنار فعالیتهای داوطلبانه اجتماعیاش هم اختراعات قابل توجهی دارد، هم در زمینه تحصیل از هلالاحمریهای موفق است. او از سال 99 به عنوان مسئول خانه هلال نوشهر مشغول است و در کنار نجاتگران میکوشد تا با آموزش چهرهبهچهره مردم محلههای مختلف این شهر ویژه را که در آن خبری از چراغ قرمز نیست برای رویارویی با بحرانهاآشناکند:«از سال 96 توافقنامهای بین پدافندغیرعامل استانداری و مدیریت بحران هلالاحمربه امضا رسید که طی آن مقرر شد با ایجاد وحدت میان محلهها و ایجاد بسترهای آموزشی امدادونجات سرعت امدادرسانی در حوادث را به حداقل برساند. از آن سال به بعد خوشبختانه آموزشهای محلی در قالب خانه هلال در نوشهر آغاز شد و این دورهها برگزار میشود که ضمن افزایش آگاهی باعث شد علاقهمندان به فعالیت در حوزه هلالاحمربه این مجموعه جذب شوند.»
او با اشاره به ازخودگذشتگی نجاتگران در ماموریتهای امدادونجات اظهار داشت:«منطقه ما، یک منطقه جنگلی و کوهستانی است که گاهی ماموریتهای نجات حتی جان داوطلبان ما را هم به خطر میاندازد، اما بچهها با ازخودگذشتگی بسیار و دقت عمل بالا همواره در همه این ماموریتها حضور دارند.»