چند سالی است که محصولات فرهنگی کره جنوبی به ویژه موسیقی پاپ این کشور در جهان محبوبیت یافته است. اما از خشونت و وجه تاریک این صنعت چه میدانیم؟
به گزارش خبرنگار شهروندآنلاین؛ روز ۱۵ اکتبر ۲۰۲۰ بود که کمپانی «بیگ هیت» Big Hit، اسپانسر سوپراستارهای گروه پاپ کرهای «بیتیاس» BTS برای اولین بار با عرضه سهامش به عنوان یک شرکت خصوصی باعث موجی در بازار بورس کره جنوبی شد. این کمپین باعث افزایش ۱۶۰ درصدی ارزش این شرکت شد که نشاندهنده تأثیر رو به رشد صنعت سرگرمی کره جنوبی در جهان بود، پدیدهای که موج کرهای یا هالیو Hallyu نام گرفت.
اما این موج فراتر از کِیپاپ Kpop بوده و به محبوبیت جهانی صادرات فرهنگی کرهجنوبی شامل موسیقی، سریالهای تلویزیونی، فیلمهای سینمایی، غذا و محصولات زیبایی اشاره دارد که باعث افزایش درآمد کره جنوبی از صادرات محصولات فرهنگی در جهان شد.
پس از پایان جنگ دو کره در سال ۱۹۵۳، کره جنوبی رشد اقتصادی خود را در بین ملل شرق آسیا آغاز کرده که باعث ظهور شرکتهایی نظیر سامسونگ و هیوندا شد.
اما نقطه عطف در صنعت رسانههای این کشور در سال ۱۹۸۸ و با راه یافتن فیلمهای هالیوودی به سالنهای سینمایی کرهجنوبی، رونق گردشگری خارجی و باز شدن درهای این کشور به روی فرهنگهای خارجی بود که باعث شد شهروندان این کشور به لزوم رشد فرهنگی خود در درون کشور پی ببرند.
پس از آنکه سانسورها در صنعت سرگرمی برداشته شد، محبوبیت اولین بنیانگذاران کیپاپ نظیر «سئو تایجی» زمینهساز موفقیت امروزه کیپاپ شد.
اما چه عواملی باعث محبوبیت و موفقیت کیپاپ در سطح جهانی شده است؟
ستارگان کیپاپ با چهرههایی عروسکی و بینقص، لباسهای جذاب، ترانهها و موسیقی همه گیر، رقصهای حرفهای و تولیدات در سطح استانداردهای جهانی باعث جذب مخاطبان در رده سنی نوجوان و جوان میشوند.
رفتار خوانندگان گروههای کیپاپ با یکدیگر جلوی دوربین حس یک خانواده بودن و دوستی و همدلی را القا میکند. این رفتار برای گروه سنی نوجوان و جوان که اغلب وقت خود را با گروه دوستان خود و معمولاً با علایق مشترک نظیر همین هواداری از گروههای کیپاپ میگذرانند بسیار مجذوبکننده است.
اما پشت پرده تمام این جذابیتها، ظاهر پر زرق و برق و موفقیت و محبوبیت کیپاپ، خشونت و تاریکی پنهان شده است.
اغلب ستاره های کیپاپ از دوران دبیرستان شروع به تمرینهای سخت در زمینه رقص و آواز و حتی آموزش رفتار مناسب برای سوپراستارها میکنند که تحمل آنها بسیار مشکل است. و تمام این سختیها برای شانس بسیار کوچک پذیرفته شدن از سمت استودیوهای تهیه و ضبط موسیقی و سرمایهگذاری از سمت آنها.
در صورت پذیرفته شدن و معرفی به عنوان یک ستاره پاپ، هنرمندان باید طبق یک قرارداد تمام حق و حقوق خود را به مدت ۱۵سال در ازای دورههای آموزشی خود به این شرکتها واگذار کنند که باعث میشود این شرکتها تمام سود را به جیب خود بزنند.
جراحیهای زیبایی اجباری برای شبیه شدن سوپراستارها به تصاویر انیمه، توجه به طرز لباس پوشیدن، رفتار و حتی مدل مو، ساعات طولانی کار و تمرین و کنترل شدید وزن آنها از سوی شرکتهای اسپانسر برای لاغری بیش از حد و گرسنگی دادن به آنها در حد بیهوشی سر صحنه و بستری شدن در بیمارستان از سختیهای دیگر این راه هستند.
سوپراستارها حق زندگی با خانواده خود و یا آشنایی با جنس مخالف را نداشته و تمام وقت خود را با اعضای گروه در یک خانه سپری میکنند تا به طرفداران خود حس اعضای یک خانواده بودن و دوستی و همبستگی را القا کنند.
پس تعجبی ندارد که صنعت کیپاپ با تمام دنیای جذاب و رنگی آن بخشی از صنعت بزرگتری باشد به نام بردهداری مدرن.
گوینده و گزارشگر: مهرناز الماسی