«الله» حذف شدنی نیست!

کسی در خواب می بیند که پادشاه شده است و بر تخت نشسته و غلامان و حاجبان و امیران در اطراف او ایستاده اند. می گوید که: «من می باید که پادشاه باشم و پادشاهی نیست غیر من.» این را در خواب می گوید. چون بیدار شود و کسی را نبیند جز خود، این بار بگوید که: «منم و جز من کسی نیست.» حضرت مولانا در فیه ما فیه با این مثال به اینجا می رسد که «لا اله الا الله» ایمان عام است و ایمان خاص آن است که «لا هو الا هو»؛ هیچ کسی جز او نیست.
نه تنها مولانای بزرگ، که شارحان بسیاری در باب همین یک جمله کوتاه که خلاصه تمام ایمان و مسلمانی ماست، حرف زده اند و هنوز هم ناگفته بسیار است. با شهادت به وجود خدایی که جز او نیست، و سپس گواهی بر رسالت آخرین پیامبرش می توان مسلمان شد، بدون هیچ شرط و پیش شرط و اقدامی دیگر. پوشیدن قامت مسلمانی به همین سادگی است، اگرچه که رسیدن به عمق ایمان راهی است سخت و طولانی. و فلسفه وجودی این عبارت ساده ولی عمیق بر روی پرچم جمهوری اسلامی ایران چیزی جز همین دلیل آشکار نیست؛ نشانه ای برای خداباوری و معنایی برای وجود در عالم هستی. آنان که این نشانه بزرگ را بر روی پرچم جمهوری اسلامی ایران حذف می کنند، اصلا می دانند که بر روی معنای وجودی خویش خط می کشند؟
نماد الله که خلاصه ای گرافیکی از «لا اله الا الله» هم هست، صرفا یک نماد برای یک حکومت دینی نیست، بلکه نشانه ای است برای هستی و معنایی عظیم است برای چیستی زندگی در کره خاکی. قابل توجه متعرضان گرامی و البته فدراسیون محترم فوتبال آمریکا؛ الله حذف شدنی نیست حتی اگر نماد آن را بر روی پرچم جمهوری اسلامی ایران پاک کرده باشید!