بازدارندگی روسیه در سه‌گانه هسته‌ای

خبرگزاری اسپوتنیک در گزارشی با پرداختن به توانایی گسترده دفاعی مسکو در حوزه جنگ هسته‌ای زیردریایی، آن را دلیل انصراف دشمن از هرگونه حمله به روسیه ارزیابی کرده‌است.

به گزارش شهروند آنلاین به نقل از خبرگزاری اسپوتنیک، شاخه دریایی سه گانه هسته‌ای روسیه هفته گذشته پس از آنکه یک هواپیمای ایل-۸۰ نیروی هوایی با موفقیت با زیرساخت‌های موشک‌های استراتژیک مبتنی بر زیردریایی‌ها ارتباط برقرار کرد، خبرساز شد.

اما ناوگان هسته‌ای روسیه تا چه اندازه دارای اهمیت است؟

در پاسخ باید گفت این امر آنقدر مهم است که طراحان جنگ پنتاگون را دچار سردرد می کند. به عبارتی نزدیک به ۵۷۶ کلاهک هسته‌ای، یا حدود یک سوم کل زرادخانه‌های هزار و ۵۸۸ موشک استراتژیک هسته‌ای روسیه، در ناوگان زیردریایی موشک‌های بالستیک آن مستقر هستند.

روسیه چند فروند موشک بالستیک زیردریایی دارد؟

نخست باید گفت که کلاهک‌ها به چندین نوع موشک مجهز به “سیستم هدف‌گیری مستقل چندگانه” (MIRV) تقسیم می‌شوند که شامل پنج کلاس جدید “بری” (Borei) و “بری الف” (Borei-A) است که در دهه ۲۰۱۰ و اوایل دهه ۲۰۲۰ به کار گرفته شدند و پنج زیرمجموعه قدیمی دیگر هم وجود دارد که بین سال های ۱۹۸۱ و ۱۹۹۲ تکمیل شدند.

قایق‌های سری “بری” و “بری الف” به ۱۶ موشک بالستیک زیردریایی “آر اس ام بولاوا” (یکی از پیچیده‌ترین موشک‌های قاره‌پیمای بالستیک روسیه) و “سیستم هدف‌گیری مستقل چندگانه “مسلح هستند. این موشک‌ها پس از نزدیک به دو دهه کار پیچیده در سال ۲۰۱۸ وارد شدند و قدرت تخریبی بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ هزارتن «تی ان تی» دارند. (در مقام مقایسه باید گفت بمب اتمی آمریکایی که در سال ۱۹۴۵ هیروشیما را نابود کرد، معادل ۱۵ تا ۲۰ هزارتن «تی ان تی» بود). علاوه بر این، موشک‌های بالستیک بولاوا تا ۹ هزار و ۳۰۰ کیلومتر برد عملیاتی دارند.

زیردریایی‌های روسی با عنوان دِلفین (Delphin) مجهز به موشک‌های بالستیک مبتنی بر زیر دریایی “سینوا” و “لینر” از خانواده موشک‌های استراتژیک R-۲۹ از دیگر تجهیزات پیچیده مسکو در زیرآب هستند. طرح اصلی R-۲۹ در سال ۱۹۷۴ در نیروی دریایی شوروی بکار گرفته شد، اما این موشک‌ها در طول چندین دهه اخیر به طور مداوم ارتقا یافته و برد آنها افزایش پیدا کرده است. موشک‌های سینوا و لینر برد عملیاتی تا ۱۱ هزار و ۵۰۰ کیلومتر دارند و به ۴ تا ۱۲ کلاهک با قدرت شلیک بین ۱۰۰ تا ۵۰۰ هزارتن مجهز هستند.

هر پنج دِلفین بخشی از ناوگان شمالی روسیه هستند، در حالی که سری بری و بری الف به ترتیب بین ناوگان اقیانوس آرام (سه قایق) و ناوگان شمالی (دو قایق) مستقر هستند.

بنابراین با توجه به تفاسیر بالا، مفهوم داشتن شاخه دریایی در یک سه گانه هسته‌ای بر اصل تخریب متقابل تضمین شده متمرکز است. این بدان معناست که اگر حملات متعددی علیه روسیه با استفاده از سلاح‌های کروز معمولی یا هسته‌ای انجام گیرد، زیرمجموعه‌های بری و دِلفین این کشور که دور از دسترس دشمن مستقر هستند و به اصطلاح در غبار جنگ اقیانوس‌های جهان پوشیده شده‌اند، می‌توانند به سرعت اقدامات تلافی‌جویانه را در پیش گیرند.

از این رو به نظر می رسد همین دست توانایی روسیه دلیل کافی برای منصرف کردن هرگونه تلاش دشمن با هدف نابودی تسلیحات هسته‌ای زمینی و یا از بین بردن مراکز تصمیم‌گیری آن باشد./ایرنا

انتهای پیام

ممکن است به این مطالب نیز علاقه‌مند باشید
ارسال دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

از اینکه دیدگاه خود رو با ما در میان گذاشتید، خرسندیم.