به قدرت رسیدن طالبان برای زنان و دختران افغان فقط به یک معنا بود: ترس! ترس از دست دادن آزادیها، فرصت تحصیل و آیندهشان. ترس از نامرئی شدن
یک سال از زمان سلطه طالبان گذشته و آنها جای پای خود را محکم کردهاند. خط فکری آنها مشخص است، زنان دیگر حق تحصیل در دانشگاه را ندارند
به گزارش شهروندآنلاین؛ به قدرت رسیدن طالبان برای زنان و دختران افغان فقط به یک معنا بود: ترس! ترس از دست دادن آزادیها، فرصت تحصیل و آیندهشان. ترس از نامرئی شدن.
یک سال از زمان سلطه طالبان گذشته و آنها جای پای خود را محکم کردهاند. خط فکری آنها مشخص است، زنان دیگر به تحصیلات دانشگاهی دسترسی ندارند.
افغانستان مدام در حال عقبگرد است. در ماه مارس طالبان به وعده خود مبنی بر بازگشایی دبیرستانهای دخترانه عمل نکردند. دو ماه بعد آنها زنان را مجبور به پوشیدن برقع برای پوشاندن صورتهایشان کردند. در ماه سپتامبر وزارت امور زنان منحل شده و ماه گذشته نیز حضور زنان در پارکها، باشگاههای ورزشی و استخرهای پایتخت ممنوع شد.
سوال این است که چگونه یک کشور بدون حضور فعال زنان و امکان تحصیل آنها میتواند پیشرفت کرده و با چالشهای پیش رو مواجه شود. و ریشه همه اینها به دهه 1990 میلادی، یعنی آخرین باری که طالبان سلطه مستبدانه خود را بر افغانستان گسترده بودند برمیگردد.
و امروز این افغانستان است، تنها جایی در جهان که زنان حق تحصیل ندارند. جنگ گویی تمام نشده است، صلح و آرامشی در کار نیست. زنان افغان کمکم نامرئی میشوند و جایی برای امیدواری نیست.
گوینده و مترجم: مهرناز الماسی
تدوینگر: عسل اصفهانی
منبع: BBC