حلقه نیکوکاری ۴۰۰ دانش‌آموز اردبیلی

یکی ۵ هزار تومان و یکی ۱۰ هزار تومان؛ هرکس هرچقدر که در توان داشت به آزادی زندانیان، کمک کردند، اما رقم اصلا مهم نیست، دانش‌آموزان همه به شعف آزادی کمک کردند و برای حفظ خانواده.

قدرت ایل مثل قدرت سیل است

ائل گوجی، سئ گوجی. (قدرت ایل مثل قدرت سیل است.) این را خانم جمعه‌زاده، مدیر مدرسه هیأت امنای خلبان ذاکر ۱، مدیر ۴۳ ساله‌ای که مجری این حلقه نیکوکاری است، می‌گوید: «ترک‌ها این ضرب‌المثل را باور دارند. همانند ضرب‌المثل قطره‌قطره جمع شود وانگهی دریا شود. کار جمعی‌وگروهی، آزادی دو زندانی را رقم زد.»

جرقه حلقه نیکوکارانه

یک خواب، جرقه این جنبش خیرخواهانه بود. رؤیای خاموشی که خانم مدیر از توصیفش طفره می‌رود‌. نمی‌خواهد یک باور غیرعلمی را به این حلقه نیکوکاری وصل کند.

«فقط از خانه تا مدرسه فرصت داشتم تا به این حرکت خیرخواهانه فکر کنم. در صف صبحگاهی موضوع گلریزان و کمک به زندانیان را مطرح کردم.»

واکنش ۴۰۰ دانش‌آموز مدرسه متوسطه اول به طرح خانم مدیر ستودنی بود. دانش‌آموزانی که هر روز صبح در ۳ طبقه به صف می‌ایستند. خانم مدیر تنها به طبقه اول اشراف داشت. طبقه دوم و سوم در دید جمعه‌زاده نبود. استقبال پرشور دانش‌آموزان از این همدلی او را ثابت قدم‌تر کرد.

«با تمام شدن صحبت‌هایم بچه‌ها شروع به تشویق کردند. از این حرکت خیرخواهانه خوشحال بودند.»

 

نیت پاک دانش‌آموزان

نیت پاکی که از دل پاک بچه‌های مدرسه جوشید، وجودش را گرم کرد. این همدلی به او شهامت داد تا بتواند با نیروی قوی‌تری به سمت آزادی زندانیان گام بردارد.

«نمی‌خواستم در این شرایط اقتصادی به دانش‌آموزان و خانواده‌هایشان فشار مالی وارد شود. رضایت قلبی مهم‌ترین رکن این همدلی بود. با جبر نباید این حرکت شکل می‌گرفت. از بچه‌ها خواستم تا تنها یک‌سوم پول توجیبی روزانه‌شان را کنار بگذارند تا بتوانیم کمکی به زندانیان مالی در بند کنیم.»

۳ روز گلریزان

 روز گلریزان کردند. ۳ روز دانش‌آموزان با مبالغ مختلف به دفتر مدرسه رفتند و پول‌شان را به صندوق انداختند. باورکردنی نبود ۸ میلیون تومان جمع شد.

«۸ میلیون را به هماهنگی آموزش‌وپرورش استان به ستاد دیه تحویل دادیم. پول کمی بود اما با مشارکت تک‌تک بچه‌های مدرسه رقم خورده بود‌. همانجا بود که به ما گفتند دو متهم مالی با مبالغ ۲۹ میلیون و ۲۵ میلیون در زندان هستند. قرار شد مبالغی را خود ستاد دیه پرداخت کند و با پول گلریزانی که در مدرسه جمع شده بود این دو زندانی آزاد شوند.»

او می‌گوید که این یاری از سوی دانش‌آموزان «کاری ورای کمک به یک زندانی بود. چندبار دلم از این همدلی لرزید. این نیروی دانش‌آموزان بود که توانست دو خانواده بی‌سرپناه را نجات دهد. دو مرد محکوم مالی در روز زن و مادر فرزندان‌شان را به آغوش گرفتند. این عیدی دانش‌آموزان هیأت امنای مدرسه خلبان ذاکر ۱ به زنان خانواده این مردان دربند بود.»

طرح‌های خیرخواهانه

حالا آزادی محکومان مالی برای دانش‌آموزان این مدرسه رنگ دیگری دارد. پیش از این چهره غمزده و ماتم‌گونه کودکان و همسران مردان دربند دلگیرشان می‌کرد، چشم‌هایی که روز آزادی می‌خندید.

خانم جمعه‌زاده ۱۸ سال سابقه در آموزش‌وپرورش دارد. زن ۴۳ ساله‌ای که از ۱۱ سال پیش مدیر مدرسه شده است. ۷ سالی هم مدیریت مدرسه خلبان ذاکر ۱ را برعهده دارد.

این نخستین باری نیست که در مدرسه‌اش طرح‌های خیرخواهانه برگزار می‌شود. برنامه و طرح‌های متفاوتی را برای حلقه‌های نیکوکارانه هر سال اجرا‌ می‌‌کند. از جمع‌آوری درهای بطری برای معلولان تا کمک به نیازمندان و زنان بی‌سرپرست.

طرح‌هایی که با استقبال خانواده‌های دانش‌آموزان هم روبه‌رو می‌شود. اولیای دانش‌آموزان حتی مشتاق‌تر هم بودند. «در این طرح‌ها به دانش‌آموزان آموزش داده می‌شود که پول، تنها چاره زندگی نیست. پول، پلی برای خوشبختی نیست. با اندوخته‌های کم هم می‌شود کمک‌رسان بود. لذت این کار بیشتر از هر کاری است و وقتی شما این نیکی را انجام می‌دهید به دیگران نیز آموزش مهربانی و نوعدوستی می‌دهید. لازم نیست، مبالغی که مردم و خیران برای کار خیر درنظر می‌گیرند زیاد باشد؛ اگر همه جمع شویم و نسبت به وسع‌مان، حتی میزانی اندک کمک کنیم، می‌توانیم نجات‌بخش دیگران باشیم.»

تابلوی یادگاری

گروهی از دانش‌آموزان به همراه اولیای مدرسه پس از آزادی ۲ محکوم مالی دربند به خانه‌شان رفتند. چشمان پر از شوق مادران و چهره شاد کودکان در ذهن‌شان حک شده است. این حلقه نیکوکارانه را می‌خواهند ادامه بدهند تا درسی برای دانش‌آموزان آتی مدرسه باشد.

«تابلویی درست کردیم تا همه دانش‌آموزان مشارکت‌کننده در این تابلو امضا کنند. تابلو را به دیوار مدرسه نصب کردیم تا این حرکت خیرخواهانه برای نسل‌های بعد از ما به یادگار بماند.»

شادی غیرقابل وصف

بیماری دام، مراد را زندان‌نشین کرد. احمد هم با خسارت تصادف پشت میله‌های زندان افتاد. مراد باید ۲۹ میلیون بابت خرید دام پرداخت می‌کرد. احمد هم ۲۵ میلیون به طلبکار می‌داد. وقتی مریضی به گاو و گوسفند مراد زد او هم دیگر نتوانست از پس بدهکاری‌اش بربیاید. با دو بچه قدونیم‌قد به زندان افتاد.

چوب‌خط‌ها یکی پس از دیگری روی دیوار زندان نقش می‌بست که مژده آزادی‌اش با مشارکت دانش‌آموزان مدرسه به گوشش رسید. تا صبحِ آزادی، خواب به چشمش نیامد. او شبی از غم اسارت، بی‌خواب بود ولی روز تولد حضرت زهرا(س) از شوق رهایی.

احمد هم که از عهده خسارت ۲۵ میلیونی تصادف بر نیامده بود با وجود ۳ بچه و خواهر معلول و مادر پیر باید به زندان می‌رفت. در زندان اردبیل شب و روز می‌گذراند، امیدش برای جور شدن پول خسارت، رنگ می‌باخت اما دانش‌آموزان به همراه ستاد دیه کمک کردند و با بخشندگی گره از کار این پدر ۴۲ ساله دربند گشودند.

آزادی ۱۷ زندانی محکوم مالی در روز زن

 به مناسبت میلاد باسعادت حضرت زهرا(س)17زندانی جرایم غیرعمد از زندان‌های اردبیل آزاد شدند که دو نفر از این محبوسان با همت دانش‌آموزان این استان فراهم شده است.

این را شجاعی، مدیر روابط‌عمومی ستاد دیه اردبیل می‌گوید. این دوازدهمین آیین آزادی زندانیان جرایم غیرعمد بود که با حضور مسئولان و جمعی از دانش‌آموزان مدرسه دخترانه راهنمایی هیأت امنایی شهید خلبان ذاکر اردبیل در محل نمایندگی ستاد دیه استان اردبیل برگزار شد.

۱۲ میلیارد بدهکاری ۱۷ زندانی در بند

او کل بدهی مددجویان آزادشده را رقمی بالغ بر 121میلیارد ریال اعلام کرد و گفت: «میزان 74میلیارد ریال با پذیرش حکم اعسار دادگستری از صل محکوم‌به کسر، 6میلیارد ریال با گذشت رضایتمندانه شکات، 18میلیارد و 298میلیون ریال با آورده خانواده مددجویان، 11میلیارد ریال از طریق دریافت تسهیلات بانکی بدون سود، 6میلیارد و 920میلیون ریال به برکت کمک اهدایی ستاد دیه استان، 2میلیارد ریال کمک با تسهیلات دریافتی از ستاد دیه کشور و مبلغ 80میلیون ریال نیز از محل جمع‌آوری کمک‌ نقدی دانش‌آموزان دبیرستان دخترانه راهنمایی هیأت امنایی شهید خلبان ذاکر 1 اردبیل از رقم نهایی کاسته شد تا بدین وسیله این افراد از زندان آزاد و به آغوش گرم خانواده بازگردند.»

ابوطالب شجاعی در پایان این مراسم از خیرین شاخص استان با اهدای لوح تکریم تجلیل به عمل آورد و 17زندانی غیرعمد با دریافت شاخه گل رز به کانون گرم جامعه بازگشتند.