ویدیو/ چالش‌های توافقنامه غلات

به گزارش خبرنگار شهروندآنلاین؛ سال گذشته و زمانی که نمایندگان اوکراین و روسیه در استانبول گرد هم آمده تا «توافقنامه غلات» را امضا کنند، بهای مواد غذایی در سرتاسر جهان سر به فلک می‌کشید چون هر دو کشور از جمله تامین‌کنندگان عمده غلات بودند. اما جنگ باعث قطع راه‌های صادرات از طریق دریای سیاه شده بود.

در این میان رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهوری ترکیه، سعی در حل مشکل و کاهش قیمت‌ها از طریق میانجیگری برای از سر گرفتن صادرات غلات در دریای سیاه بود تا میلیاردها نفر در جهان از بحران غذایی و خطر قحطی مصون بمانند. تا کنون قیمت موادغذایی به کمک میانجیگری در صادرات بخشی از این غلات پایین نگه داشته شده است. به گفته سازمان ملل متحد با امضای این توافقنامه افزایش قیمت‌ها، که از ماه مارس گذشته و اندکی پس از آغاز جنگ شروع شده بود، تا ۲۸ درصد کاهش یافت.

از آنجا که اوکراین از تولیدکنندگان عمده غلات به ویژه گندم بوده و به نوعی «سبد نان جهان» تلقی می‌شود این توافقنامه با استقبال جامعه جهانی مواجه شد.  به گفته سازمان ملل متحد بیش از ۲۱میلیون تن کالا از طریق حدود ۱۵۰۰ سفر دریایی  صادر شد. ۴۷ درصد این صادرات شامل ذرت، ۲۸ درصد گندم و ۱۱ درصد شامل محصولات تولیدی از دانه آفتابگردان بوده است.

اما مشکل اینجاست که چطور می‌توان مطمئن شد که غلات به کشورهای نیازمند خواهد رسید؟

سازمان ملل متحد برای اطمینان از این امر کشتی‌های خود را به کار گرفت، تا حدی به این دلیل که در توافقنامه مشخص نشده بود که کالاها و غلات صادراتی باید به کجا فرستاده شوند و این نیاز بازار بود که در کورد مسیر کالاها و صادرات تصمیم‌گیرنده بود. سه مقصد اصلی چین، اسپانیا و ترکیه، به عنوان یکی از همسایگان اوکراین، بودند. این کشورها هر سه پیش از جنگ از مشتریان اصلی اوکراین بوده و ترکیه نقش میانجی را نیز بازی می‌کرد. با اینکه روسیه در مورد مقصد این غلات تصمیم‌گیرنده نبود اما اعلام کرده بود که درست این است که میزان ذخایر در کشورهای نیازمندتر افزایش یابد.

هم اکنون این توافقنامه کارآمد دو چالش برای دولت ترکیه ایجاد کرده است: اول اینکه ترکیه می‌گوید صرفا با روسیه همکاری می‌کند تا بتواند غلات را به صورت رایگان به کشورهای نیازمند برساند و دوم اینکه با ادامه این جنگ و انقضای مهلت آن، این توافقنامه باید ماه آینده تجدید شود.

گزارش: مهرناز الماسی