به ما نگویید پیشکسوت!

گزارش شهروند از کم توجهی اهالی ورزش به خاک خورده‌های این عرصه

بررسی علت شرایط نه چندان مساعد پیشکسوتان ورزش در این گزارش از “شهروند”

  • به گزارش شهروند آنلاین، در سال‌های اخیر همواره شاهد گلایه‌های متعدد پیشکسوتان ورزش نسبت به مسئولین بوده‌ایم. گلایه هایی که چندان بی راه هم نیست و با نگاهی اجمالی به شرایط دشوار زندگی‌ آن‌ها در می‌یابیم که توجه کافی به پیشکسوتان نمی‌شود. اما چه عواملی سبب رقم زدن این اوضاع نابسامان میان پیشکسوتان شده است؟! از عدم توجه کافی توسط رسانه‌ها تا اهمیت ندادن مسئولین و شاید عدم آینده نگری خودشان در روزهای درخشان جوانی؛ مهمترین عوامل در رقم زدن شرایط نامطلوب امروزشان بوده است.

ورزش شغل آن‌‌ها بود؛ شغلی کم درآمد! 

وقتی ورزشکار حرفه‌ای باشید، عملا مجال داشتن شغلی دیگر را نخواهید داشت. ورزش حرفه‌ای وقت درس خواندن را هم از ورزشکار می‌گیرد چه رسد به داشتن یک شغل دیگر. به همین دلیل تمام ورزشکاران حرفه‌ای ورزش را به عنوان شغل خود برگزیده‌اند. اما برخلاف امروز که ورزشکاران حرفه‌ای در برخی از رشته‌های خاص مانند فوتبال، والیبال، کشتی و … با درآمد حاصل از درخشش خود در ورزش، بیزینس‌های دیگری را راه‌اندازی می کنند. در گذشته همین رشته ها هم برای بزرگ ترین ستاره‌های خود، چندان عایدی نداشت. به همین دلیل اغلب پیشکسوتان سال‌های دور، بعد از اتمام دوران ورزشی خود خانه نشین شدند و همین خانه نشینی، مشکلات بسیاری را با خود همراه داشته است. 

پیشکسوت شدن از رگ گردن به شما نزدیک‌تر است!  

گذر عمر چیزی نیست که بتوان مانع آن شد؛ شما بزرگ‌ترین ستاره جهان هم باشی، سرانجام یک روز با روزهای درخششت که در میان سیل جمعیت رقم می‌خورد، خداحافظی خواهی کرد. شاید تصور کردن روز وداع و بوسیدن چهار گوشه میدان سبب شود که ستاره‌های امروز؛ پیشکسوتان رشته خود را به فراموشی نسپارند و حداقل به عنوان مسئولیت اجتماعی خود، در کنار آن ها باشند. در روزگار امروز کمتر شاهد توجه ستاره‌های ورزش به پیشکسوتان و استفاده از تجربیات آن‌ها هستیم که همین موضوع موجب گله‌مندی آن‌ها شده است.  

بازنشستگی در ورزش معنا ندارد  

ورزش حرفه‌ای عمری کوتاه دارد با آسیب‌های فراوان، اما خبری از بازنشستگی برای پیشکسوتان نیست. در واقع اگر یک ورزشکار قصد بازنشسته شدن دارد، خودش باید در دوران جوانی اقدام به بیمه کردن خود و مهیا کردن شرایط بازنشستگی کند. وزارت ورزش و فدراسیون‌های مختلف، برای روزهای میانسالی ورزشکاران برنامه‌ای ندارد و آینده‌نگری خود ورزشکار مهمتر از هر چیزی خواهد بود. ضمن اینکه در سال‌های اخیر، کمتر از پیشکسوتان ورزشی در فضای مدیریتی استفاده می‌شود و با توجه به تجاری شدن ورزش، افراد متخصص حوزه تجارت، جایگزین پیشکسوتان در عرصه‌های مدیریتی می‌شوند. 

لیگ بازنشستگان را راه بیاندازید 

ایجاد یک فضای مفرح و صمیمی برای گرد هم آوردن دوباره پیشکسوتان از آن اقداماتی است که می‌تواند تاثیر بسزایی در روحیه آن‌ها داشته باشد. ضمن اینکه مردم هم علاقمند هستند که ستاره‌های سال‌های گذشته را که لحظات خوشی را برای آن‌ها به ارمغان آورده‌اند؛ دوباره در میدان ورزش تماشا کنند و برگزاری لیگ‌هایی از این دست با حضور پیشکسوتان می‌تواند به بهانه‌های مختلف شکل بگیرد. اگرچه در طول سال چندباری شاهد برگزاری مسابقات پیشکسوتان فوتبال بوده‌ام اما این مسابقات هرگز مستمر نبوده است. 

رسانه ‌هم پیشکسوتان را به فراموشی سپرده است 

وقتی یک ستاره در روزهای اوج قرار داشته باشد؛ مورد توجه ویژه تمام رسانه‌ها قرار خواهد گرفت اما همین توجه ویژه، یک روی تاریک دیگری هم دارد. ستاره‌ای که به مورد توجه بودن و دیده شدن عادت می‌کند، از شهرت لذت می‌برد و فراموش می‌کند که این روزها تاریخ انقضا دارد. ورزشکاران در وصف این موضوع جمله جالبی در میان خود دارند. ”ما دو بار میمیریم، یک بار موقع خداحافظی با ورزش حرفه‌ای و یک بار هم مثل مردم عادی” پیشکسوتانی که امروزه توجهی به آن‌ها نمی‌شود، در سال‌های نه چندان دور مو رد توجه ویژه مردم و رسانه‌ها قرار داشتند. ستاره‌های امروز هم بعد از گذراندن دوران حرفه‌ای به فراموشی سپرده خواهند شد و اگرچه این موضوع غیرطبیعی نیست، اما این نگاه صفر یا صد سوی رسانه‌ها، مورد انتقاد پیشکسوتان قرار گرفته است. اگرچه عمر ورزشی آن ها به اتمام رسیده‌است اما همچنان می‌توانند در برنامه‌های ورزشی حضوری فعال داشته باشند یا روزنامه‌ها و مجلات ورزشی، خاطرات آن‌ها را منتشر کنند.  

نکته قابل تامل این است که در تمام جهان، انواع اینفوگرافی و کتاب‌های مختلف از زندگی ستاره‌های سابق ورزش به چاپ می رسد و مورد استقبال مردم قرار می‌گیرد اما با وجود، لحظات زیبای پرتکرار در ورزش کشورمان که با درخشش ستاره‌هاس سال‌های دور بوده است، هیچ کتاب و یا اینفوگرافی در خصوص هیچ ورزشکار ایرانی نوشته نشده است.  

در واقع بعد از درگذشت ستاره‌هایی چون حجازی و تختی، خاطرات آن‌ها نیز با خودشان به خاک سپرده می شود.

خاطراتی ارزشمند که می‌تواند راهنمای خوبی برای ورزشکاران و علاقمندان ورزش باشد.

همایون شاهرخی: پهلوان زنده را عشق است
اگر حرف بزنم؛ می‌گویند شاهرخی سنگ خودش را به سینه می زند!

برای بررسی وضعیت پیشکسوتان ورزش، به سراغ ستاره سال‌های دور پاس رفتیم، کسی که وفادارانه تا اخرین روزهای حضورش در مستطیل سبز، پیراهن پاس را به تن داشت و حالا سال‌هاست که از فضای ورزش دور افتاده است.

آقای شاهرخی اوضاع پیشکسوتان فوتبال چگونه است؟

من هرچه به شما بگویم؛ عده‌ای فرصت طلب خواخند گفت که شاهرخی فقط به فکرش خودش است اما من نیازی ندارم. زندگی من می‌گذرد و از کسی هم چیزی نمی خواهم اما بیشتر پیشکسوتان فوتبال که من از زندگی آن‌ها اطلاع دارم، در شرایط نامطلوبی هستند. فدراسیون و وزارت ورزش باید به آن‌ها توجه کند اما متاسفانه پیشکسوتان به فداموشی سپرده شدند.

فکر می‌کنید علت این عدم توجهات کافی به ستاره‌های سال‌های دور ورزش چیست؟

صادقانه می‌گویم، چون پول در آن وجود ندارد. چرا مسابقات پیشکسوتان راه بیاندازند وقتی که پولی در آن جا به جا نمی‌شود؟ پس همین می‌شود که می گویند؛ پهلوان زنده را عشق است.

شما از طریق ورزش بازنشست شده‌اید؟

نخیر، من شغل دیگری داشتم که به واسطه آن بازنشست شدم، از فوتبال در دوران بازنشستگی به ما هیچ چیزی نرسیده است. اما حداقل من خوش شانس بودم که یک شغلی داشتم اما سایر پیشکسوتان چه؟ آن‌ها که فوتبال تنها شغلشان بود حالا باید چه کار کنند؟

راه حل شما برای این موضوع چیست؟

اولا که پیشسکوتان و ورزشکاران خودشان باید به فکر خودشان باشند. دوما من الان در این ورزش کاره‌ای نیستم. اگر یک روز جایگاهی داشتم که می‌توانستم تصمیم بگیرم؛ ان روز به شما می‌گویم که چه راهکارهایی برای رسیدگی به پیشکسوتان وجود دارد. تا ان روز اجازه بدهید من سکوت کنم.

انتظارتان از ورزشکاران چیست؟ گویا آن‌ها فراموش کردند که یک روز خودشان هم پیشکسوت خواهند شد!

ورزشکاران اغلب از قشر متوسط و ضعیف جامعه هستند. به ویژه فوتبالیست ها، به همین دلیل نمی‌توان از ان‌ها توقع چندانی داشت. قطعا بهتر است که ان ها نسبت به پیشکسوتان توجه داشته باشند اما این ورزشکارانم دغدغه‌های خودشان را دارند. آن‌ها هم به این فکر می کنند که با درآمدی که امروز دارند، آینده خود و خانواده‌شان را بسازند. اصلا ما را نمی شناسند که بخواهند یادمان بیافتند و من هم به عنوان یک پیشکسوت از آن‌ها توقعی ندارم.
کار اصلی را وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال باید انجام دهند که نمی‌دهند.

نظرتان در خصوص استفاده از پیشکسوتان در ارکان باشگاه ها چیست؟

در تمام جهان این اتفاق رخ می‌دهد اما اینجا اینطور نیست. انتظار می‌رود در آکادمی‌های باشگاه‌ها و در بحث فنی از تجربیات پیشکسوتان استفاده شود اما این اتفاق رخ نمی‌دهد و امروزه شاهد حضور افراد غیرفوتبالی در متن ورزش هستیم. نمی توانیم مانع این اتفاق شویم، اما پیشکسوتان هم می‌توانند جایگاه خود را داشته باشند.

//اتمام پیام

ممکن است به این مطالب نیز علاقه‌مند باشید
ارسال دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

از اینکه دیدگاه خود رو با ما در میان گذاشتید، خرسندیم.