در انتظار شگفتی آفرینی دختران ایران
خبرنگار «شهروندآنلاین» از اولین روز تمرین تیم‌ملی فوتبال زنان گزارش می دهد
تنها چهار روز تا اعزام دختران تیم‌ملی فوتبال ایران به استرالیا باقی‌مانده و بعد از حذف تیم‌ملی امید پسران از مسابقات مقدماتی المپیک، حالا تمام نگاه‌ها به دختران ایران است. دخترانی که البته تا همینجا هم با از پیش‌رو برداشتن میانمار در خانه حریف، کاری کردند کارستان!
به گزارش خبرنگار شهروند آنلاین، حالا اما علی‌رغم اینکه تا امروز، هرگز تیم‌ملی زنان ایران از این مرحله پیش‌تر نرفته است؛ با وجود اینکه حریف سرسختی به نام استرالیا را در مقابل خود می‌بینیم، اما همچنان در فاصله 10 روز تا آغاز رقابت‌های مرحله دوم انتخابی المپیک پاریس، به رویاپردازی ادامه می‌دهیم. حالا به آخرین سکانس از تمرینات چند ماهه تیم‌ملی زنان نزدیک شده‌ایم و برای لمس شرایط و حمایت از شیردختران سرزمین‌مان به آخرین اردوی تیم‌ملی می‌رویم. به زمین شماره دو در کمپ تیم‌های ملی می‌رسیم، همان‌جایی که همیشه تیم‌ملی مردان ایران تمرین می‌کنند و شاهد حضور حداکثری اهالی رسانه در آن هستم. امروز اینجا خبرنگار «شهروند» به تنهایی حضور دارد تا پوششی از آخرین اردوی متصل به اعزام دختران داشته باشد.
دشت لوت در کمپ تیم‌ملی!
یکی از سوژه‌های این روزهای رسانه‌های ورزشی، وضعیت بد زمین شماره یک کمپ تیم‌های ملی بوده است. وقتی قرار بود به سمت زمین شماره دو برای پوشش تمرین تیم‌ملی زنان بروم، از کنار زمین شماره یک گذشتم. اگرچه در این روزها بارها و بارها عکس‌هایی از وضعیت بسیار بد این چمن در رسانه‌ها دیده بودم، اما تماشای از نزدیک این زمین که حالا به دشت لوت شباهت دارد، متاثرکننده بود. با پرس‌و‌جو متوجه شدم که به گفته مسئولان، مشکل کم‌آبی باعث این اتفاق شده است. عده‌ای از حاضران تمرین تیم‌ملی با لحن کنایه‌آمیزی از آب‌دادن به بوستان‌های تهران می‌گفتند و سوال‌شان این بود که آیا برای همه جا آب هست به جز اینجا؟ به هرحال، دیدن زمینی با چمن زرد رنگ که کاملا از بین رفته، آن هم در شرایطی که در سال‌های اخیر همواره شاهد شادابی آن بودم، غم‌انگیز بود.
زمین شماره دو اما سرحال و شاداب به نظر می‌رسید؛ جایی که میزبان دختران ایران است و به نظر می‌رسد حتی کیفیت این چمن از زمین استادیوم آزادی هم به مراتب بهتر است. دختران فوتبالیست حین تمرین با یکدیگر شوخی می‌کردند که روی این چمن آرام راه بروید، همین یکی برایمان مانده است!
24 ستاره ناشناس و غریب: این هم تیم‌ملی ماست
به واسطه چند سال فعالیت تخصصی در حوزه زنان تقریبا با تمام بازیکنان و اعضای کادرفنی ارتباط نزدیکی دارم. در زمان استراحت‌شان به سمت من می‌آیند و یکدیگر را در آغوش می‌کشیم. اولین سوال‌شان این است که چه عجب، خیلی وقت است به تمرین ما نیامدید. به آنها می‌گویم اجازه حضور رسانه‌ها وجود نداشت وگرنه همیشه شوق دیدن شما را دارم. به تمرین ادامه می‌دهند و همچنان منتظر حضور اهالی رسانه در تمرین تیم‌ملی هستم. علاوه بر اینکه اساسا فوتبال زنان مورد استقبال رسانه‌ها نیست، به نظر می‌رسد اطلاع‌رسانی ضعیف فدراسیون فوتبال هم در عدم‌استقبال رسانه‌ها از تمرین تیم‌ملی موثر بوده است. به‌هرحال، دختران تیم‌ملی به تمرین ادامه می‌دهند و من هر بار با خودم زمزمه می‌کنم. چه ناشناس و چه غریب، این تیم هم تیم‌ملی ماست…
اراده کافی نیست، با این وضعیت به المپیک فکر نکنید
تیم‌ملی زنان ایران درحالی چهار روز دیگر به استرالیا اعزام خواهد شد و مقابل چهارمین تیم برتر جهان قرار خواهد گرفت که بازی تدارکاتی برای این تیم در نظر گرفته نشده است. سایت فدراسیون فوتبال از دو دیدار دوستانه تیم‌ملی زنان ایران با خاتون بم و ملوان انزلی خبر می‌دهد! خبر عجیب است، ملوان و خاتون حدود 9 ماه است که بعد از اتمام لیگ پانزدهم در اسفندماه، هیچ مسابقه‌ای نداشته‌اند و حالا با تصمیم فدراسیون، به عنوان حریف تدارکاتی دختران ایران پیش از اعزام به استرالیا انتخاب شده اند.
اگر واقع‌بینانه نگاه کنیم، نشانه‌ها خبر از حذف ما از دور رقابت‌ها می‌دهند، اما مدیر تیم‌ملی در گفت‌وگو با خبرنگار شهروند می‌گوید: «دخترهای ما همیشه اراده خودشان را نشان دادند و شگفتی خلق کرده اند.»
البته که در عزم و اراده دختران تیم‌ملی شکی وجود ندارد، اما دوران فوتبال بدون برنامه‌ریزی، سال‌هاست که به سر رسیده است. در کنار اراده و برنامه‌ریزی نیاز به امکانات داریم. امکاناتی که البته دریغ شده است و حالا هم وقت صحبت درخصوص آن نیست.
حمایت، حمایت و حمایت، موضع من همین است
بعید نیست که تیم ملی با شکست دو رقیب خود یعنی فیلیپین و چین‌تایپه به عنوان بهترین تیم دوم راهی مرحله سوم مسابقات شود. اما با یادآوری اینکه این تیم بدون مسابقه تدارکاتی و آماده‌سازی درخور، قرار است به استرالیا اعزام شود، باعث می‌شود که موضعم نسبت به این تیم فقط و فقط حمایت باشد. حتی در صورت سه شکست متوالی، موضعم تغییر نخواهد کرد. فرمول واضح است؛ یا صعود می‌کنیم، یا انقدر می‌بازیم که یک روز برنده باشیم. به امید موفقیت تیم‌ملی زنان ایران…
//اتمام پیام