76 روز برای انتقام!
نیویورک تایمز تحلیل میکند: حتی اگر ترامپ شکست بخورد، به‌عنوان نیرویی مقتدر و ویرانگر در آمریکا باقی خواهد ماند
اگر ترامپ دوباره به‌عنوان رئیس‌جمهوری آمریکا انتخاب نشود، همان‌طور که روز چهارشنبه احتمال آن افزایش یافت، این نخستین شکست یک رئیس‌جمهوری در 28سال گذشته است که برای بار دوم کاندیدا شده و انتخاب نشده است. اما یک چیز قطعی به نظر می‌رسد: پیروزی یا باخت، او بی‌سروصدا و به آرامی کنار نخواهد رفت.
فرشته کیانی- شهروندآنلاین: ترامپ درحالی که از جوزف آر. بایدن، معاون رئیس‌جمهوری سابق عقب افتاد، یک روز را صرف تلاش برای بی‌اعتبارکردن انتخابات بر اساس ادعاهای تقلب ابداعی کرد، به این امید که به قدرت آویزان شود یا باخت را توجیه کند.
او می‌توانست راهی باریک برای انتخاب مجدد در میان ایالاتی که هنوز درحال شمارش آرا هستند، پیدا کند، اما او فهمانده است که اگر ببازد، از صحنه دور یا کمرنگ نمی‌شود.
ترامپ حداقل 76 روز در سمت خود باقی است تا هرطور که صلاح می‌داند، از قدرت خود استفاده کند و از برخی که دشمن پنداشته می‌‌شوند، انتقام بگیرد.
ترامپ با عصبانیت از شکست، ممکن است طیفی از مقامات ارشد را که نمی‌توانستند خواسته‌هایش را آن‌گونه که او می‌خواهد عملی کنند، کنار بگذارد؛ از جمله کریستوفر اِی. وری، رئیس F.B.I و دکتر آنتونی فاوسی، بهترین متخصص بیماری‌های عفونی دولتی در میانه بیماری‌ای همه‌گیر.
اگر ترامپ مجبور شود کاخ سفید را در بیستم ژانویه ترک کند، احتمالا مقاومت نشان می‌دهد و تقریبا به‌عنوان نیرویی مقتدر و مخرب و ویرانگر در حیات آمریکا باقی خواهد ماند.
او حداقل 68میلیون رأی کسب کرد، پنج‌میلیون رأی بیشتر از آنچه در سال 2016 کسب کرده بود و از حدود 48درصد آرای عمومی برخوردار بود؛ به این معنی که او پشتیبانی تقریبا نیمی از مردم را با وجود چهارسال رسوایی، عقب‌نشینی و شکست، استیضاح و شیوع شدید ویروس کرونا که بیش از 233هزار آمریکایی را به کام مرگ کشانده است، حفظ کرد.
این به او یک پایگاه قدرت برای بازی در نقشی می‌دهد که سایر روسای‌جمهوری شکست‌خورده یک‌دوره‌ای- که در دور دوم رأی نیاوردند- مانند جیمی کارتر و جورج بوش از آن برخوردار نبودند.
همه جمهوری‌خواهان درباره ترامپ هم‌نظر نیستند. کارلوس کربلو، نماینده سابق فلوریدا گفت: «هرگز ترامپ دیگری وجود نخواهد داشت. کپی‌برداری شکست خواهد خورد. او به تدریج محو خواهد شد، اما جای زخم‌های این دوره پرآشوب در تاریخ آمریکا هرگز از بین نخواهد رفت.»
حتی اگر روزهای او به‌عنوان نامزد به پایان رسیده باشد، 88میلیون دنبال‌کننده توییتری قوی به او بلندگویی می‌دهند تا صدایی پرنفوذ در جناح خود باشد و بالقوه او را به یک kingmaker (فرد بانفوذی که اشخاص را به مقام‌های بالا می‌گمارد یا در انتخابات پیروز میکند) در میان جمهوری‌خواهان درحال ظهور تبدیل میکند.
سناتور سابق جف فلیک از آریزونا معتقد است: «اگر چیزی از نتایج انتخابات مشخص باشد، این است که رئیس‌جمهوری طرفداران بسیاری دارد و قصد ندارد به این زودی‌ها از صحنه خارج شود.»
تا زمانی که نسل جدید جمهوری‌خواهان قدم جلو بگذارند، ترامپ می‌تواند خود را به‌عنوان رهبر دِفاکتو (حاکم بی‌آنکه به رسمیت شناخته‌شده باشد) حزب معرفی کند، با استفاده از پایگاه داده فوق‌العاده‌ای از اطلاعات در مورد طرفداران خود که نامزدهای آینده دوست دارند به آنها دسترسی پیدا کنند.
برد پارسکاله، نخستین مدیر تبلیغات رئیس‌جمهوری در این دوره انتخابات گفت: «به نظر نمی‌رسد حساب کاربری توییتر ترامپ یا توانایی او در کنترل یک چرخه خبری متوقف شود. پرزیدنت ترامپ همچنین بیشترین داده را که تاکنون یک سیاستمدار جمع‌آوری کرده است، در اختیار دارد. این بر رقابت‌ها و سیاست‌های سال‌های آینده تأثیر خواهد گذاشت.»
نظرسنجی‌ها نشان داد که فارغ از جداشدگان برجسته جمهوری‌خواه مانند سناتور میت رامنی از یوتا، ترامپ از حمایت قوی در درون حزب خود برخوردار بود.
با وجود بیماری همه‌گیر کرونا و خسارات اقتصادی مربوط به آن، 41درصد رأی‌دهندگان گفتند وضعیت آنان از زمانی که او روی کار آمده، بهتر شده است؛ در مقابلِ 20درصدی که گفتند وضعیت‌شان بدتر شده است.
با اتخاذ اولویت‌های خود، 35درصد از رأی‌دهندگان اقتصاد را مهم‌ترین موضوع دانستند. 49درصد گفتند که اقتصاد خوب یا عالی است و 48درصد اقدامات دولت ترامپ را برای ویروس کرونا تأیید کردند.
سام نونبرگ، استراتژیست در کارزار انتخاباتی ترامپ در سال 2016 ، گفت: «اگر او شکست بخورد، وفاداری بی‌چون و چرای رأی‌دهندگان حزب و رأی‌دهندگان جدیدی را که به حزب آورد، حفظ خواهد کرد. پرزیدنت ترامپ در میان رأی‌دهندگان جمهوری‌خواه همچون قهرمان باقی خواهد ماند.»
اما همه جمهوری‌خواهان درباره ترامپ هم‌نظر نیستند. درحالی که ترامپ بی‌شک به سخنان خود و دفاع از خود در صحنه‌های عمومی ادامه می‌دهد، آنان می‌گویند اگر او ببازد،حزب با خرسندی تلاش میکند فراتر از ترامپ حرکت کند و از او به‌عنوان انحراف، گمراهی، نابهنجاری و اختلال یاد می‌شود.
کارلوس کربلو، نماینده سابق فلوریدا گفت: «هرگز ترامپ دیگری وجود نخواهد داشت. کپی‌برداری شکست خواهد خورد. او به تدریج محو خواهد شد، اما جای زخم‌های این دوره پرفرازو شیب، پرآشوب و جنجال‌آمیز در تاریخ آمریکا هرگز از بین نخواهد رفت.»
در واقع ترامپ نتوانست موفقیت اتفاقی و شکننده 2016 خود را بازتولید کند، زمانی که پیروزی الکترال کالج را به دست آورد.
سایر روسای‌جمهوری که بعد از یک دوره یا کمتر از آن از صحنه بیرون رفتند- مانند جرالد آر فورد در 1976، کارتر در 1980 و بوش در 1992- تمایل داشتند که در سپهر سیاست در سایه بمانند. فورد برای مدت کوتاهی در فکر بازگشت بود. کارتر گهگاه از جانشینان خود انتقاد و بوش برای پسرانش تبلیغ می‌کرد، اما هیچ‌یک از آنان برای مدت طولانی در میان نیروهای اصلی سیاسی حزب خود باقی نماندند. حداقل از نظر سیاسی، هریک از آنان در درجات مختلف به‌عنوان نیرویی خرج‌شده دیده می‌شدند.
منبع: نیویورک‌تایمز
برای خواندن مطلب اصلی اینجا کلیک کنید.