هنوز مردم صحرانشین سیهپوشند
با ما به تماشای شور عاشورایی بیایید در قابهای ماندگار عکاسان
به این عکسها نگاه کنید، اینها تنها گوشهای از داستان شیدایی و دلدادگی هزار و چندصدساله است. مکان مشخصی هم ندارد. دایره این دلدادگی هم شهر و کشور و قاره نمیشناسد؛ هر گوشهای از عالم هرکسی به نحوی این دلدادگی را نشان میدهد. همه جا هستند هرجا که نشانهای برای دلدادگی باشد، خاصیت این شور چندهزارساله است. اصلا اسم این صفحه رامیتوان گذاشت قاب دلدادگی. قابی که تنها توان نمایش بخشی از شورعاشورایی را دارد. پس بگذارید بنویسیم: باز هم بیرق سیاه، باز هم نوحه و حزن و اندوه و باز هم شعر محتشم و باز این چه شورش است که در خلق عالم است.