آنها که فداکاری را معنی میکنند
به بهانه اعلام سال 2020 به عنوان سال جهانی پرستار و ماما
سازمان بهداشت جهانی سال 2020 را «سال جهانی پرستار و ماما» نامگذاری کرده؛ به بهانه تقدیر از تلاشهای پرستاران و ماماها برای نجات جان انسانها تحت هر شرایطی. منظور از هر شرایطی، بحرانهایی مانند همهگیری، موقعیتهای اضطراری هنگام مخاصمات مسلحانه یا بلایای طبیعی و همینطور در زمان صلح است.
در این روزهای سخت همهگیری کووید-19 فداکاری همهجانبه پرستاران و ماماها در برابر دیدگان همه قرار دارد، آنها که فداکاری را معنی میکنند. پرستاران و ماماها خود را در معرض خطر قرار میدهند و در خط مقدم مبارزه با این اضطرار پزشکی حضور دارند.
سازمان بهداشت جهانی سال 2020 را «سال جهانی پرستار و ماما» نامگذاری کرده؛ به بهانه تقدیر از تلاشهای پرستاران و ماماها برای نجات جان انسانها تحت هر شرایطی. منظور از هر شرایطی، بحرانهایی مانند همهگیری، موقعیتهای اضطراری هنگام مخاصمات مسلحانه یا بلایای طبیعی و همینطور در زمان صلح است.
خدمات خستگیناپذیر و ارزشمند پرستاران و ماماها شایسته تقدیر است، آنها که فداکاری را معنی میکنند. نهضت جهانی صلیب سرخ و هلالاحمر به همین عنوان برای تقدیر از پرستاران و ماماها یک پویش رسانهای یک هفتهای به راه انداخت. کمیته بینالمللی صلیب سرخ قصههایی از پرستاران و کارکنان حوزه درمان در مناطق جنگزده و آسیبپذیر یمن، عراق، سوریه و لبنان را روایت کرده است.
قصه ماما اعتدال
هر پرستار و مامایی که به نهضت بینالمللی صلیب سرخ و هلالاحمر پیوسته است، داستان خود را برای روایت دارد، اما همگی رویایی مشترک دارند: مراقبت از کسانی که نیازمند مراقبت هستند.
اعتدال عبدالناصر القباتی پرستار و مامایی است که سه سال در یمن تحصیل کرده و چهار سال هم برای امدادگری درس خوانده است. او میگوید: «من روحیه قوی و قلب بزرگی برای کار بشردوستانه، چه در زمان جنگ و چه در زمان صلح یا حتی بلایای طبیعی دارم. از سال1352 به عنوان داوطلب به جمعیت هلالاحمر یمن پیوستم و عاشق پرستاری و کمک به دیگران شدم.»
مردم به او ماما اعتدال میگویند. اعتدال میگوید: «بزرگترین درد من این است که میدانم میتوانیم عملیات امدادونجات را انجام دهیم، اما امکانات و منابع مورد نیاز را نداریم.»
به افتخار دویستمین سالگرد تولد فلورانس نایتینگل، سازمان بهداشت جهانی سال 2020 را به عنوان «سال جهانی پرستار و ماما» نامگذاری کرده است. بر اساس اعلام سازمان بهداشت جهانی برای دستیابی به پوشش جهانی سلامت تا سال2030، جهان نیازمند 9میلیون پرستار و مامای بیشتر است.
نقش حیاتی پرستاران و ماماها در خدمات درمانی
پاسکال ریزک لبنانی است. او سال 1396 به صلیب سرخ لبنان پیوست و ماما شد، چون معتقد است «مامایی یکی از پرافتخارترین کارهای جهان است. رابطهای که یک مامای متخصص با زوجین میگیرد، خیلی زیباست. درواقع او شاهد بزرگترین لحظات شادی زوجها و مقدسترین لحظات زندگی ایشان یعنی همان به دنیا آمدن نوزاد است.»
پاسکال باور دارد که نگاه جامعه به پرستاری و مامایی درست نیست. وقتی مردم از من میپرسیدند شغلم چیست، میگفتم که یک مامای دارای مدرک هستم. این را که میگفتم اولین جوابی که میگرفتم این بود که «آهان تو قابلهای؟» مردم متوجه نیستند که ماماها یکی از ستونهای بخش پزشکی هستند.»
به افتخار دویستمین سالگرد تولد فلورانس نایتینگل، سازمان بهداشت جهانی سال 2020 را به عنوان «سال جهانی پرستار و ماما» نامگذاری کرده است. بر اساس اعلام سازمان بهداشت جهانی، برای دستیابی به پوشش جهانی سلامت تا سال2030، جهان نیازمند 9میلیون پرستار و مامای بیشتر است.
پرستاران و ماماها نقش حیاتی در خدمات درمانی دارند و اغلب تنها مرجع رسیدگی به بیماران در جوامع خودشان هستند. پرستاران نهضت بینالمللی صلیب سرخ و هلالاحمر برای مدت طولانی است که در صف نخست بشردوستی، در جنگها، بلایای طبیعی و در مبارزه با بیماریهای جدی مثل ابولا، سارس، ویروس کرونا و اخیرا کووید- 19 ایستادهاند و خود را در معرض خطر قرار میدهند.
شادی، درد و عشق
نور اسماعیل، پرستاری در بیمارستان سنت جورج بیروت و داوطلب صلیب سرخ لبنان است. او میگوید پرستاری عشق او است و عاشق کمککردن به مردم به هر روشی است که میتواند.
انفجار در بندر بیروت در مرداد ماه نمونه بارز و آشکار از نیاز یک جامعه به متخصصان بهداشت و درمان بود. اما برخی از این متخصصان نیز جان خود را از دست دادند. نور هم دوست و همکارش میرل ژرمانوس را که آن روز با او کار میکرد، از دست داد. نور میگوید: «سختترین لحظههای زندگیام را تجربه کردم… سختترین بخش این تجربه دیدن این بود که چه بر سر همکارم آمد.»
کار کردن در بیمارستانها، درمانگاهها یا در میدان عملیات امدادونجات اضطراری باعث میشود پرستاران تغییرات زندگی را تجربه کنند: شادی، درد و عشق.
محسن غالب، کارشناس پرستاری هلالاحمر عراق، پرستاری را برگزید، چون از این کار به حفظ حقوق بشر کمک میکند. غالب خاطرهای فراموشنشدنی از مرگ یک جوان را تعریف میکند که هنگام کمک به پدرش جان خود را از دست داد. «هیچوقت این خاطره را فراموشنمیکنم؛ پدر این جوان که بیمار بود، زنده ماند، اما پسر که کاملا سالم بود، خیلی راحت جان باخت.»
ای کاش کسی بود که پزشکی میدانست
افرا غانوم در یک واحد سیار درمانی در هلالاحمر سوریه کار میکند. او که حرفه درمانی را در جوانی برگزید، میگوید: «در یک منطقه دوردست و دور از هر نوع خدمات درمانی زندگی میکردم. ما شرایط سختی داشتیم و آرزو میکردیم ای کاش کسی بود که با اطلاعات پزشکیاش به ما کمک کند یا حتی اطلاعات کمکهای اولیه که بتواند جان شخصی را نجات دهد.»
بنابراین ضروری است در هر جامعهای اجازه کار بشردوستانه و احترام و شأن شغلی برای داوطلبان خدمات درمانی هلالاحمر و صلیب سرخ فراهم شود تا بتوانند از افرادی که نیازمند کمک هستند، مراقبت کنند و به رفع آلام انسانی آسیبپذیرترین و دور از دسترسترین جوامع بپردازند.»
کارکنان بهداشت و درمان زندگی خود را وقف نجات و مراقبت از دیگران کردهاند، آنها که فداکاری را معنی میکنند و در مقابل وظیفه مردم و نهادهای رسمی این است که تحت هر شرایطی از پرستاران محافظت کنند، به ایشان احترام بگذارند و زحماتشان را قدر بدانند. همه ما باید از پرستاران، ماماها و همه کارکنان خدمات درمانی تشکر کنیم.