معنای پیام دوگانه دونالد ترامپ به تهران
تحلیل پایگاه تحلیلی «رسپانسیبل استیتکرفت» از اظهارات رئیس جمهور آمریکا
تریتا پارسی، کارشناس مسائل ایران و آمریکا معتقد است که سخنان بامداد چهارشنبه رئیس جمهور آمریکا نشان داد که او به جای تاکید بیش از حد بر استفاده از تحریمها که در دوره اول ریاست جمهوری خود به دنبال آن بود، در را برای عدم اجرای آن بازمیگذارد و با این کار اساسا اعلام میکند که بیشتر به توافق علاقه دارد تا «درهم شکستن اقتصاد ایران.»
به گزارش شهروند آنلاین، «تریتا پارسی»، همبنیانگذار و معاون اجرایی مؤسسه کوئینسی در پایگاه تحلیلی «رسپانسیبل استیتکرفت» نوشت: دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده بامداد چهارشنبه ( ۱۷ بهمن ماه ۱۴۰۳) به وقت تهران هنگام امضای بخشنامه ریاست جمهوری که خواستار تحریمهای فشار حداکثری علیه ایران است، آب سردی بر روند رایج در تفکر موجود میان روسای جمهور سابق آمریکا ریخت و آشکارا نارضایتی خود را از این سیاست ابراز کرد. او در مراسم امضای این بخشنامه گفت: من این متن را امضا میکنم، اما از انجام آن ناراضی هستم.
با این حال، این تنها لحظه جالب توجه اظهارات او در جریان گفتوگو با روزنامهنگاران در کاخ سفید نبود. ترامپ همچنین اعلام کرد: افراد زیادی در ردههای بالای ایران هستند که نمیخواهند سلاح هستهای داشته باشند.
تریتا پارسی در ادامه مینویسد: من نمیتوانم به یاد بیاورم که رئیس جمهور دیگری در آمریکا هرگز از خط شبه رسمی این کشور که میگوید تهران در دستیابی به سلاح هستهای مصمم است، منحرف شده باشد. مقامات آمریکایی به ندرت اجازه میدهند که روایتی خارج از آنکه ایرانیها همیشه خواهان دستیابی به سلاح هستهای هستند و تنها راه جلوگیری از دستیابی آنها به سلاح هستهای؛ جلوگیری از دسترسی آنها به مواد لازم، دانش و فناوری است منتشر شود. لازم به ذکر است که در نتیجه همین رویکرد بوده که برآورد اطلاعات ملی در سال ۲۰۰۷ در مورد ایران به دلیل این ارزیابی که ایران برنامه تسلیحات هستهای فعالی ندارد، جنجال بزرگی ایجاد کرد.
این تحلیلگر مسائل ایران در ادامه نوشت: ترامپ یکی از اساسیترین فرضیات متعارف واشنگتن در مورد ایران را با اعلام اینکه «برخی از تصمیم گیرندگان در راس ایران بمب نمیخواهند،» درهم شکست. احتمالا او تنها آنچه را که جامعه اطلاعاتی به او گفته است تکرار می کند. همچنین احتمالا جامعه اطلاعاتی قبلا ارزیابی های مشابهی انجام داده و آن ها را با روسای جمهور قبلی به اشتراک گذاشته است. با این حال، هیچ یک از این روسای جمهور در مورد این نکته حساس با مردم آمریکا همسو نبودند. در عوض، همواره تصویری سیاه و سفید از خواستهها و انگیزههای ایران بیان شده است؛ تصویری که به تحکیم سیاستهای جنگ طلبانه و تقابلی در قبال ایران کمک کرد و در عین حال مانع از کشف راهی برای حل اختلافات امریکا با ایران از طریق دیپلماتیک شد.
اکنون ترامپ تنها دقایقی قبل از دیدار با نتانیاهو در کاخ سفید این فرض را که ایران به دنبال سلاح هستهای است زیر سوال برد. ترامپ احتمالا میداند که پیامهای مربوط به اعمال شدیدتر تحریمها، یعنی عزمی که رئیس جمهور میخواهد این تحریمها را اجرا کند، بسیار مهم است لذا بلافاصله تاکید میکند که امیدوارم ما از این تحریمها، زیاد استفاده نکنیم. او به این صورت به تهران، پکن و بازیگران دیگر این پیام را میدهد که برای اجرای این تحریمها خیلی مصمم نیستیم.
دونالد ترامپ به جای تاکید بیش از حد بر استفاده از تحریمها که در دوره اول ریاست جمهوری خود به دنبال آن بود، در را برای عدم اجرای آن باز می گذارد و با این کار اساسا اعلام میکند که بیشتر به توافق علاقه دارد تا درهم شکستن اقتصاد ایران. مفهوم او این است که امضای بخشنامه ریاست جمهوری که خواستار تحریمهای فشار حداکثری علیه ایران است کاری بود که او به دلایل سیاسی مجبور به انجام آن بوده است./ایرنا