سخت‌ترین لحظه، شهادت داوطلبان حین خدمت‌ است

«یحیی عونی خطاب» در مرکز دیرالبلاح جمعیت هلال احمر فلسطین (PRCS) به‌عنوان داوطلب کار می‌کند. او  بیش از ١٠ سال است که داوطلب هلال احمر است. کمک به دیگران در خون اوست. والدینش هم تکنسین‌ فوریت‌های پزشکی در هلال احمر هستند. عونی، پدر یحیی مدیر خدمات فوریت‌های پزشکی در خان‌یونسِ غزه بوده است. او ٣٤ سال به عنوان تکنسین فوریت‌های پزشکی(EMT) کار کرده است. عونی گفت: «کاری که خانواده ما انجام می‌دهد باعث افتخار است. این نه فقط وظیفه من که وظیفه خانواده‌ام نیز هست.»
از اکتبر ٢٠٢٣، کارکنان و داوطلبان جمعیت هلال احمر فلسطین، از جمله خانواده عونی، شبانه‌روز مشغول ارائه خدمات ضروری در بحبوحه فاجعه انسانی آشکار در غزه هستند. بیش از ٥٠ هزار فلسطینی در جنگ اسرائیل علیه غزه جان باخته و ده‌ها هزار تن زخمی شده‌اند. در کنار این، رنج عمیق صدها هزار نفر است که خانواده، عزیزان، خانه و معیشت خود را از دست داده‌اند.
عونی ادامه داد: «مسئولیت سنگین کار و فجایعی که شاهد آن هستیم بر ما تأثیر می‌گذارد. هنگام خواب تنها فرصتی است که واقعا استراحت می‌کنیم، برای مدت کوتاهی از دنیا جدا می‌شویم و لحظه‌ای به بدن خود امکان بازیابی می‌دهیم. اما تراژدی‌ها هر روز تکرار می‌شوند.»

کار ما خطرناک و طاقت‌فرساست، اما همیشه انگیزه برای خدمت وجود دارد
به گفته «جاگان چاپاگان»، دبیرکل فدراسیون بین‌المللی صلیب سرخ و هلال‌احمر، شمار داوطلبان و کارکنان سازمان هلال احمر فلسطین که از آغاز جنگ تاکنون به شهادت رسیده‌اند، به ٣٠ نفر رسیده است. با وجود این، هلال احمر فلسطین تاکنون میلیون‌ها اقلام امدادی اضطراری، از جمله غذا و آب و خدمات فوریت‌های پزشکی و سایر حمایت‌های حیاتی را به فلسطینیان ارائه کرده و همچنان توقف‌ناپذیر است.
طاهره، همسر عونی و مادر یحیی، از سال ٢٠٠٥ تکنسین فوریت‌های پزشکی در غزه بوده است. او گفت: «کار ما خطرناک و طاقت‌فرساست، اما همیشه انگیزه برای خدمت به جامعه و ارائه حمایت‌های بشردوستانه وجود دارد. گاهی که با لباس هلال احمر به خانه می‌روم، نگاه‌های ستایش‌آمیز مردم را می‌بینم. می‌گویند خدا به شما قوت دهد که با جان و دل به ما خدمت می‌کنید و جان خود را به خطر می‌اندازید. این بازخوردهای مثبت روحیه‌بخش است.»

سخت‌ترین لحظات وقتی است که همکاران ما به شهادت می‌رسند
«حنادی» تکنسین فوریت‌های پزشکی هلال احمر فلسطین و مادر دو فرزند است. او به دنبال دستور تخلیه مجبور به ترک خانه خود شد و این‌گونه از همسرش جدا افتاد: «شوهرم تا آخرین لحظه در خانه ماند و ناگهان راه بسته شد و او نتوانست به ما برسد.» حنادی که یک پسر و دختر دارد گفت که کار و امنیت فرزندانش همه فکرش را به خود مشغول کرده است. او به خوبی می‌داند که زندگی به عنوان امدادگر چقدر خطرناک است: «شما به مکانی می‌روید که بمباران شده و تا زمانی که هنوز آنجا هستید، ممکن است دوباره بمباران شود. سخت‌ترین لحظات زمانی بود که همکاران ما حین انجام وظیفه ‌جان باختند؛ آنها با لبخند برای نجات جان مردم رفتند و بازنگشتند.» با وجود فشارها و واقعیت‌های زندگی روزمره به‌عنوان داوطلب هلال احمر در غزه، حنادی معتقد است که لحظات شیرینی هم در کار آنها  وجود دارد و او به کار برای هلال احمر فلسطین افتخار می‌کند: «حرفه ما آسان نیست، فرسودگی و فشار روانی دارد، اما وقتی بعد از مدتی کسی را می‌بینی که جانش را نجات داده‌ای احساس شعف می‌کنی. این لحظه، همه خستگی‌ها را از بین می‌برد.»