روایت آخرین مرد مسلمان باقی مانده در شهر ناندا ناگار هند که در برابر اسلام ستیزی مقامت کرد؛من نرفتم
خشونت فیزیکی فروکش کرده ولی خشونت اجتماعی پنهان ادامه دارد
15 خانواده مسلمان در ناندا ناگار پس از حمله همسایگان خود در سپتامبر گذشته فرار کردند. احمد حسن اما، بازگشت و حاضر به رفتن نیست. حسن آخرین مرد مسلمان شهر است. احمد حسن زمانی تنها خشکشویی در شهر دورافتاده ناندا ناگار در شمال هند را داشت که مشتریان هندو و مسلمان به طور یکسان به او مراجعه می کردند. تا سپتامبر 2024، او روزانه بین 20 تا 25 مشتری داشت که برخی در حین بحث در مورد مسائل سیاسی و شوخی، با او یک فنجان چای مینوشیدند و لبخندها و غمهایشان را به اشتراک میگذاشتند. بیشتر مشتریان حسن 49 ساله هندو و تعداد کمی مسلمان بودند. در طول نسل ها، 15 خانواده مسلمان ناندا ناگر را خانه می نامیدند. جایی که حسن در آن به دنیا آمد و بزرگ شد، جایی که خانوادهاش برای جشنوارههای هندو دعوتنامه دریافت می کردند و در عید مسلمانان هم میزبان همسایگان بودند. همه چیز در سپتامبر گذشته در انفجاری از خشونت ضد مسلمانان که با ادعای یک دختر هندو مبنی بر آزار جنسی آغاز شد، تغییر کرد، اما ریشه در تغییر گستردهتری در احساسات علیه جامعه اقلیت داشت که حسن از زمان کووید-19 متوجه آن شده بود.شعارها و راهپیمایی های مملو از نفرت با حمله فیزیکی به مسلمانان به اوج خود رسید و مغازه های آنها تخریب شد. جامعه کوچک مسلمان شهر از ترس جان خود، در تاریکی شب فرار کردند.
فقط حسن با همسر، دو دختر و دو پسرش برگشت و قاطعانه گفت که میتوانند در تنها جایی که خانه اش میدانست ،کار کند. اما خانواده او در ترس زندگی می کنند.همسایگان هندو آنها با آنها صحبت نمی کنند. او دیگر مانند هر عصر برای پیاده روی در کنار رودخانه نمی رود. او اجازه نمی دهد فرزندان و همسرش با کسی ملاقات کنند. و هر لحظه نگران وقوع خشونت بیشتر است.حسن به الجزیره میگوید: «من فقط به مغازهام میروم و به خانه برمیگردم. اکنون زندگی ما همین است. بعد از گذراندن تمام زندگی ام در این شهر، احساس می کنم که یک روح هستم. من کاملاً نامرئی هستم. هیچ کس حتی با من صحبت نمی کند.”
تئوری های توطئه اسلام هراسانه با کرونا گسترش پیدا کرد
ناندا ناگار 10 ساعت با ماشین از دهلی نو پایتخت هند فاصله دارد. این شهر که در نزدیکی مرز هند و چین قرار دارد، در محل تلاقی شاخه های رودخانه نانداکینی قرار دارد و حدود 2000 نفر جمعیت دارد. رودخانه نانداکینی یکی از شش شاخه رود گنگ است و هندوها آن را مقدس می دانند.او به یاد میآورد که زندگی تا سال 2021 عمدتاً صلحآمیز بود. در طول همهگیری ویروس کرونا، مسلمانان در سراسر هند به دلیل تئوریهای توطئه منتشر شده توسط گروههای راست افراطی هندو که آنها را به انتشار عمدی ویروس از طریق اعمال مذهبی در تجمعات بزرگ متهم میکردند، مورد سرزنش قرار گرفتند به طوری که راست افراطی آن را «جهاد کرونا» نامید.ناگهان حسن احساس کرد که دوستان هندویش از هم دور شده اند. او میگوید: «قبل از کووید-19، در عید افراد زیادی در خانه ما بودند و از دوستانمان دعوتهای زیادی دریافت میکردیم. اما بعد از کووید، این کار متوقف شد.» اما وقایع 1 سپتامبر 2024 نقطه عطف اسلام ستیزی در این شهر بود.
از سپتامبر گذشته اسلام ستیزی در هند دوباره شدت گرفته و شهر به شهر، گروههای راست افراطی کمپینهایی را برای تحت فشار قرار دادن مسلمانان برای خروج به راه انداختهاند که در بسیاری از موارد با موفقیت همراه بوده است
خانواده های مسلمان شهر دیگر در امان نبودند
بعد از بالاگرفتن حواشی خبر ادعای آزار و اذیت یک جوان هندو که یک مسلمان را متهم می کرد، انجمن مغازهداران شهر تصمیم گرفت برای محکوم کردن آزار و اذیت و درخواست اقدام پلیس، تجمعی برگزار کند. حسن به همراه دیگر مسلمانان شهر در این تظاهرات شرکت کردند. او به یاد می آورد: «ما رفتیم زیرا در غیر این صورت هندوها ادعا می کنند که ما از جنایات مرتکب شده توسط مسلمانان حمایت می کنیم.با این حال، جمعیت به زودی شروع به سر دادن شعارهای ضد اسلامی و تهدید به خشونت کردند. خانواده های مسلمان شهر دیگر در امان نبودند.»
دیگر حتی پلیس شهر هم جواب آنها را نمی داد. خانوادههای مسلمان تا پاسی از غروب در خانه ماندند که اوباش بروند. آن شب که ساعت از نیمه شب گذشته بود، حسن آرام آرام به سمت مغازه اش که جلوی خانه اش بود، رفت و دید که کرکره مغازه اش شکسته و پیچ خورده است. لباسهای خشکشویی مثل آبنبات در خیابان پخش شده بود. پیشخوان شکسته و پول ها به سرقت رفته بود؛ پول هایی که برای ازدواج فرزندانش پس انداز کرده بود.حسن در حالی که عکس های مغازه خراب شده اش را نشان می دهد به الجزیره می گوید: «من آن روز را هرگز فراموش نمی کنم.»
ظلمی که مسلمانان در حال حاضر با آن روبه رو هستند، در همه جهات است؛ جسمی، عاطفی ومالی
به نوشته الجزیره، از سپتامبر گذشته اسلام ستیزی در هند دوباره شدت گرفته و شهر به شهر، گروههای راست افراطی کمپینهایی را برای تحت فشار قرار دادن مسلمانان برای خروج به راه انداختهاند که در بسیاری از موارد با موفقیت همراه بوده است.مغازه های متعلق به مسلمانان غارت یا سوزانده می شوند. تحریم اقتصادی به طور غیر رسمی برقرار شده است و اغلب مسلمانان نیز با خشونت فیزیکی مواجه می شوند.
زندگی تا سال 2021 عمدتاً صلحآمیز بود. در طول همهگیری ویروس کرونا، مسلمانان در سراسر هند به دلیل تئوریهای توطئه منتشر شده توسط گروههای راست افراطی هندو که آنها را به انتشار عمدی ویروس از طریق اعمال مذهبی در تجمعات بزرگ متهم میکردند، مورد سرزنش قرار گرفتند به طوری که راست افراطی آن را «جهاد کرونا» نامید.
خورشید احمد، یک فعال مستقر در دهرادون است که به حسن کمک کرد تا دادخواستی را در دادگاه عالی ارائه کند؛ او می گوید: «محاکم کشور ما متوجه بزرگی ظلمی که مسلمانان در حال حاضر با آن روبه رو هستند، نیستند. ظلم در همه جهات است – جسمی، عاطفی، مالی.» حسن می گوید:« درد دوستی های از دست رفته هنوز دردناک است. وقتی خانوادههای مسلمان برگشتند تا وسایلشان را ببرند، مردمی که با آنها مینشستیم و میخندیدیم به ما طعنه میزدند. آنها سوال کردند که چرا برگشتیم. این قلب من را شکست. در حالی که خشونت فیزیکی به ظاهر فروکش کرده است، خشونت اجتماعی خاموش ادامه دارد.»/