دانشمندان با استفاده از مریخ‌نورد کنجکاوی ناسا سیدریت (نوعی کربنات آهن) را در سنگ‌های سرشار از سولفات دهانه گِیل کشف کردند که معمای دیرینه ۳.۵ میلیارد ساله کربنات‌های گمشده مریخ را حل می‌کند و گواهی است بر این نظریه که زمانی آب مایع در مریخ وجود داشت.
به گزارش شهروند آنلاین، وبگاه سای‌تِک‌دِیلی در گزارشی آورده است: دانشمندان مدت‌های مدید باور داشتند که مریخ، زمانی دارای جَو متراکم و سرشار از دی‌اکسیدکربن و آب مایع بر سطح آن روان بود. بر اساس این نظریه، دی‌اکسیدکربن و آب باید با سنگ‌های مریخ، واکنش و کانی‌های کربنات را تشکیل دهند؛ اما تا همین اواخر، تجزیه و تحلیل‌های سطحی مریخ‌نوردها و ابزارهای مداری با استفاده از طیف‌سنجی مادون قرمز نزدیک، میزان کربنات مورد انتظار را شناسایی نکرده بودند.
اکنون، یافته‌های جدید پژوهشگران که در مجله سایِنس (Science) منتشر شده، خلاف این موضوع را نشان می‌دهد. داده‌های سه محل حفاری که توسط مریخ‌نورد کنجکاوی (Curiosity rover) ناسا بررسی شده، وجود سیدریت، نوعی کربنات آهن را در لایه‌های سنگی سرشار از سولفات در کوه شارپ، واقع در دهانه گِیل در مریخ، نشان می‌دهد.
بنجامین توتولو (Benjamin Tutolo)، دانشیار دانشگاه کَلگَری کانادا و سرپرست پژوهش، می‌گوید: کشف سیدریت فراوان در دهانه گِیل یک پیشرفت شگفت‌انگیز و مهم است که به فهم ما از تکامل زمین‌شناسی و جَوی مریخ کمک می‌کند.
مریخ‌نورد کنجکاوی چند سانتی‌متر در سطح مریخ حفاری و نمونه‌های سنگ پودرشده را جمع‌آوری می‌کند تا ترکیبات معدنی سطح این سیاره را بررسی کند. این نمونه‌ها توسط ابزار چه‌مین (CheMin)، که توسط مرکز تحقیقات ایمز ناسا ساخته شده و داخل مریخ‌نورد کنجکاوی قرار دارد، تجزیه و تحلیل می‌شوند. چه‌مین از پَراش اشعه ایکس برای تعیین ساختار معدنی سنگ‌ها استفاده می‌کند تا دانشمندان مرکز فضایی جانسون ناسا تجزیه و تحلیل‌های بعدی را انجام دهند.
در آینده، مأموریت‌ها یا تجزیه و تحلیل ترکیبات سطح سایر مناطق سرشار از سولفات در مریخ می‌توانند این یافته‌ها را تأیید کنند و به ما در فهم بهتر تاریخچه اولیه این سیاره و چگونگی تغییر شکل آن کمک کنند./ایرنا