«گاردین» از روزهای پرالتهاب غزه گزارش میدهد
آوارگان در محاصره مرگ
محاصره غزه به دست رژیم صهیونیستی وارد هشتمین هفته میشود؛ ورود تمامی کمکها به این منطقه قطع و فلسطینیان با وضعیت وخیم بیسابقهای از آغاز جنگ روبهرو هستند
«غزه جهنم روی زمین است؛ جایی که گذراندن زندگی روزمره به ماموریتی بیپایان برای بقا تبدیل شده است. مردم در آوارگی دائمی زندگی میکنند و از ابتداییترین نیازها از جمله غذا، آب، دارو و سرپناه محرومند.»؛ این جملات «آدریان زیمرمان»، مقام ارشد کمیته بینالمللی صلیب سرخ، است در توصیف این روزهای غزه. فرانچسکا آلبانیز، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر در اراضی اشغالی فلسطین، هم وضعیت کنونی غزه را ویرانگر و فاجعهبار دانست و گفت: «٩٠ درصد فلسطینیها در غزه از ناامنی آبی و غذایی رنج میبرند و به دارو هم دسترسی ندارند.» رژیم صهیونیستی با شکستن توافق آتشبس ژانویه ٢٠٢٥با حماس، از دوم مارس راه ورود همه کمکها به غزه را مسدود و این باریکه را به معنای واقعی کلمه محاصره کرد؛ بهگونهای که وضعیت این منطقه اکنون بهقدری وخیم است که به گفته رسانههای غربی از آغاز جنگ تاکنون بیسابقه بوده است. از ١٨ مارس هم حملات هوایی و زمینی اسرائیل به غزه از سر گرفته شد و هر روز هم ادامه دارد. به گفته دفاع مدنی غزه، حملات رژیم صهیونیستی از سحرگاه دیروز تا بعد از ظهر همان روز به جانباختن دستکم ٢٥ فلسطینی از جمله زنان و کودکان در سراسر غزه انجامید. «گاردین» در گزارشی به توصیف وضعیت غزه در سایه تداوم محاصره و حملات بیامان اسرائیل پرداخته است که در ادامه میخوانید:
وضعیت بیسابقه غزه از آغاز جنگ
غیرنظامیان، پزشکان و کارکنان سازمانهای امدادرسانی میگویند که غزه به دلیل محاصره نظامی هفتهفتهای اسرائیل که تمام کمکها به این منطقه را قطع کرده، در قعر ناامیدی است. این محاصره سرزمین فلسطین را با وضعیت وخیم بیسابقهای از آغاز جنگ مواجه کرده است. این در حالی است که ساکنان با دستورات جدید تخلیه گسترده، بمباران مجدد زیرساختهای غیرنظامی مانند بیمارستانها و تمام شدن مواد غذایی، سوخت برای ژنراتورها و تجهیزات پزشکی دستوپنجه نرم میکنند.
اسرائیل دوم مارس بهطور یکجانبه آتشبس دو ماهه با حماس را کنار گذاشت و جلوی ورود اقلام حیاتی به غزه را گرفت و درست بیش از دو هفته بعد، بمبارانهای گسترده را از سر گرفت و نیروهای زمینی را که در طول آتشبس عقبنشینی کرده بودند، دوباره مستقر کرد.
اسرائیل با حمایت قاطع آمریکا محاصره را ادامه میدهد
این محاصره در حال ورود به هشتمین هفته خود است. در این جنگ 18 ماهه، این طولانیترین محاصره مستمری است که غزه تا کنون به خود دیده است. به نظر میرسد که اسرائیل با حمایت قاطعانه آمریکا، مهمترین متحدش در دوران دونالد ترامپ، مطمئن است که میتواند این موقعیت را بدون فشارهای بینالمللی حفظ کند.
اسرائیل همچنین در حال پیشبرد تصرف گسترده زمینهای فلسطینی برای مناطق حائل امنیتی است و قصد دارد کنترل ارسال کمکها را به ارتش و پیمانکاران خصوصی واگذار کند؛ اقداماتی که این نگرانی را در غزه تشدید میکند که اسرائیل قصد دارد سربازان خود را به صورت درازمدت در این سرزمین نگه دارد و ساکنانش را برای همیشه آواره کند.
یک وعده غذا در روز سهم کودکان
بسیاری از افرادی که با گاردین صحبت کرد، گفتند که اکنون بیشتر از قحطی میترسند تا حملات هوایی. حکمت المصری، مدرس دانشگاه ٤٤ ساله از بیتلاهیا در شمال غزه، گفت: «بارها به دلیل کمبود شدید مواد غذایی، مجبور شدهام به خاطر پسرم از سهم غذای خودم صرف نظر کنم.»
ذخیره غذا در طول آتشبس دو ماهه تمام شده است. مردم ناامید در سراسر غزه با قابلمهها و کاسههای خالی به آشپزخانههای خیریه روی میآورند. بر اساس آخرین ارزیابی سازمان جهانی بهداشت، کالاها در بازارها اکنون ١٤٠٠ درصد بالاتر از قیمت زمان آتشبس به فروش میرسند. طبق برآوردها، ٤٢٠هزار نفر به دنبال دستورهای جدید تخلیه از سوی اسرائیل دوباره آواره شدهاند که جمعآوری دادهها درباره گرسنگی و سوءتغذیه را دشوار میکند، اما آکسفام تخمین میزند که بیشتر کودکان اکنون با کمتر از یک وعده غذایی در روز زنده میمانند.
٩٥ درصد سازمانهای امدادی به دلیل حملات اسرائیل خدمات را تعلیق کردهاند
حدود ٩٥ درصد از سازمانهای امدادی به دلیل حملات هوایی و محاصره، خدمات خود را به حالت تعلیق درآورده یا کاهش دادهاند. از فوریه، اسرائیل محدودیتها را برای ورود کارکنان بینالمللی به غزه تشدید کرده و لوازم اولیه پزشکی، حتی داروهای مسکن رو به اتمام است.
آماند بازروله، هماهنگکننده اضطراری سازمان پزشکان بدون مرز غزه که از دیرالبلح با گاردین صحبت میکرد، گفت: «غزه مملو از آوارگانی است که به سمت شمال حرکت میکنند. آنها در خیابان زندگی میکنند یا چادرهای خود را داخل ساختمانهای آسیبدیده قرار دادهاند که در حال فروریختن هستند. مراکز مراقبت کافی برای بسیاری از مردم وجود ندارد. در درمانگاه سوختگی ما در شهر غزه، بیماران را از ساعت ١٠ صبح رد میکنیم. باید به آنها بگوییم روز بعد برگردند، چراکه در حال اولویتبندی هستیم تا ذخیره داروییمان تا حد امکان دیرتر تمام شود.»
حمله به مناطق امن
این محاصره با فشار شدید نیروهای اسرائیلی در شمال غزه و کل رفح، جنوبیترین شهر غزه، همراه است و این منطقه را از مصر جدا کرده است. طبق گزارش سازمان ملل، تقریبا ٧٠ درصد غزه اکنون یا تحت دستور تخلیه اسرائیل یا در مناطق حائل نظامی در حال گسترش قرار دارد. این وضعیت، جمعیت ٢,٣ میلیون نفری و کمکها و خدمات پزشکی را به سمت «مناطق امن» کوچکتر که اسرائیل تعیین کرده، سوق میدهد. با وجود این، حمله هوایی اسرائیل هفته گذشته به المواسی، بزرگترین منطقه از این قبیل در سواحل جنوب غزه، ١٦ کشته برجای گذاشت.
فشار اسرائیل بر امدادگران
امدادگران با کاهش فضای فعالیتشان، گفتند که نگران تغییر قوانین جنگ از سوی ارتش اسرائیل پس از فروپاشی آتشبس هستند. آنان به بمباران اخیر بیمارستان ناصر در خانیونس و بیمارستان الاهلی (المعمدانی) در شهر غزه اشاره کردند. در هر دو حمله، نیروهای دفاعی اسرائیل ادعا کردند که شبهنظامیان حماس را هدف قرار دادهاند.
یک مقام ارشد امدادی که خواست نامش فاش نشود، گفت: «هنگام حمله اسرائیل یا هیچ هشداری از قبل وجود ندارد، یا گاهی ٢٠ دقیقه قبل از حمله هشدار میدهند. اینگونه زمان کافی برای تخلیه بیماران وجود ندارد. خطر برای نیروهای امدادی در حال افزایش است. میدانیم که اسرائیلیها تلاش میکنند ما را مجبور کنند تحت شرایط آنها کار کنیم.»
هیچ کس نمیتواند این رنج را تصور کند
هفته گذشته، رسانههای اسرائیلی گزارش دادند که تلاشها برای کنار زدن سازمانهای بینالمللی و ایجاد مکانیزمی تحت کنترل اسرائیل برای توزیع کمکها با استفاده از پیمانکاران خصوصی در حال انجام است، اما هنوز هیچ چارچوب زمانی برای اجرای آن وجود ندارد. آژانسهای امدادی میگویند که در این میان، بحران انسانی غزه بد و بدتر خواهد شد. میانجیهای بینالمللی تلاش میکنند تا مذاکرات آتشبس را احیا کنند. نشانهها حاکی از آن است که طرفین درباره موضوعات اساسی مانند خروج نیروهای اسرائیلی از غزه به نتیجه نرسیدهاند.
المصری، استاد دانشگاه در بیتلاهیا به گاردین گفت: «وقتی دوباره اسرائیل غزه را محاصره کرد و جنگ را از سر گرفت، احساس وحشت کردم. دائما به پسر کوچکم فکر میکنم و اینکه چگونه میتوانم مایحتاج اولیه او را تأمین کنم. هیچ کس نمیتواند سطح این رنج را تصور کند … مرگ از هر جهت ما را احاطه کرده است.»/