از افرادی که ناقل کرونا هستند و با انتقال این ویروس منجر به مرگ افراد دیگر می‌شوند، می‌توان شکایت کرد، زیرا این اتفاق می‌تواند قتل عمد به حساب بیاید.
بارها در کلیبپ‌ها و برخی فیلم‌ها دیده‌ایم که افرادی با آنکه میدانند کرونا دارند، با سرفه‌کردن در آسانسور یا با حضور بدون ماسک تلاش کرده‌اند دیگران را به ویروس کرونا مبتلا کنند که این خود جرم به حساب می‌آید.
براساس ماده ۴۹۳ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ اگر فردی با انتقال بیماری کُشنده به فرد دیگر موجب مرگ آن فرد شود، حسب مورد اگر قتل عمد باشد، به قصاص و اگر شبه عمد باشد، به پرداخت دیه محکوم می‌شود.
انتقال بیماری به صورت عمدی جرم است
با توجه به اینکه مرگ بر اثر کرونا نیز می‌تواند در قالب این بند قرار بگیرد، طبق بند «ت» ماده ۲۹۰ قانون مجازات اسلامی اگر فردی بیماری نظیر ویروس کرونا را عمدا و با علم به اینکه فرد مقابل بیماری زمینه‌ای دارد، منتقل کند و گیرنده فوت کند، قتل عمد محسوب شده و مجازات قصاص برای ناقل درنظر گرفته می‌شود.
به صورت کلی طبق قانون ماده ۲۲ قانون جلوگیری از بیماری‌های آمیزشی و واگیردار مصوب ۱۳۲۰ مبتلایان به کرونا حتی اگر رفتاری نداشته باشند که منجر به انتقال کرونا شود، اما به علت اینکه به مکان‌های عمومی می‌آیند و ممکن است ویروس را منتقل کنند، به زندان محکوم می‌شوند.
انتقال بیماری بدون آگاهی فرد را به قتل غیرعمد محکوم می‌کند
این گروه از مبتلایان اگر با انتقال کرونا باعث مرگ یک‌نفر به علت کرونا شوند، محکوم به قتل غیرعمد می‌شوند.
در واقع می‌توان گفت ناقلان کرونا ناقض قوانین هستند و می‌توان طبق ماده ۲۲ قانون جلوگیری از بیماری‌های آمیزشی و واگیردار آنها را هشت روز تا دو ماه به حبس تعزیری محکوم کرد.
در مورد انتقال کرونا در سطح کلان نیز مسائلی مطرح است؛ به‌عنوان مثال اگر نهادی جشنی را با حضور تعداد بالایی از افراد برگزار کند، در این خصوص می‌تواند طبق ماده ۶۰۸ قانون مجازات اسلامی به‌عنوان اقدام علیه بهداشت عمومی طرح دعوا شود، منتها در این مورد وزارت بهداشت باید در جایگاه شاکی قرار بگیرد.