همان بار اول همه را شگفت‌زده کردیم

گفت‌وگو با روژانو محمودی، بازیکن تیم بسکتبال، که هم پزشک است و هم یک ورزشکار تمام‌عیار

بانوان تیم بسکتبال ایران که بعد از 41‌سال توانستند با حجاب در یک تورنمنت رسمی بازی کنند، خبر داغ هفته‌های گذشته بود. حالا بازیکنان زن بسکتبال ایران هم به واسطه این ماجرا شناخته‌تر یا حتی بهتر است بگویم شناخته شده‌اند. بازیکنانی که خیلی‌های‌شان از کودکی به صورت حرفه‌ای بسکتبالیست بودند اما محدودیت‌هایی که معمولا تیم‌های ورزشی بانوان در ایران تجربه می‌کنند، اجازه چهره‌شدن این زنان ورزشکار و قوی را نداده بود. «روژانو محمودی» متولد ‌سال 1367 یکی از همین بازیکنانی است که به قول خودش از کودکی در کنار زمین‌های بسکتبال بزرگ شده اما تا قبل از این مسابقات، نهایتا نامش در رسانه‌ها به‌عنوان یک بازیکن در ترکیب تیم بسکتبال نوشته شده بود. او که در کنار ورزش حرفه‌ای در رشته پزشکی تحصیل کرده، حرف‌های جالبی از اولین تجربه حضورشان در مسابقات بسکتبال غرب آسیا دارد. مسابقاتی که طلسم 41‌سال گذشته را شکست و ایران با مدال برنز به مقام سومی این رقابت‌ها رسید.

  • خانم محمودی چه اسم قشنگی دارید؛ باید نام کردی باشد، درست است؟

    بله؛ من کرمانشاهی هستم.
    معنی‌اش چه می‌شود؟
    یعنی روز نو و نسل نو.
    چه مفهوم خوبی؛ به‌خصوص این‌که تیم‌ملی بسکتبال بانوان هم روزهای تازه‌ای را در تورنمنت‌های رسمی و بین‌المللی پیش رو دارد؛ ولی قبل از این‌که درباره مسابقات صحبت کنیم، می‌خواهم از خودت بگویی. این‌که هم پزشک هستی و هم بسکتبالیست حرفه‎ای. درس‎ات تمام شده یا هنوز مشغول ادامه تحصیل هستی؟
    درسم تمام شده البته فعلا تا پزشکی عمومی؛ باید برای تخصص امتحان بدهم.
    تخصصی در پزشکی وجود دارد که بتوانی به بسکتبال ربطش بدهی؛ مثلا بعدها بتوانی پزشک تیم‌ملی بسکتبال هم باشی؟
    بله؛ خودم می‌خواهم تخصص طب فیزیکی بخوانم که به بسکتبال هم مرتبط است البته امیدوارم قبول شوم. (می‌خندد)
    چطور درس‌های سخت رشته پزشکی را در کنار ورزش حرفه‌ای مدیریت کردی؟
    مادرم هم بسکتبالیست بود و من از کودکی کنار زمین بودم؛ تقریبا از بچگی بسکتبال را می‌شناختم و بازی می‌کردم. من موقع کنکور و دانشگاه دوست داشتم پزشکی بخوانم و به ‌هر حال تقریبا از همه تفریحاتم زدم تا فقط درس بخوانم و ورزش کنم. البته به‌ هر حال سختی‌هایی داشت ولی عادت کردم.
    به تحصیل‌ات لطمه نخورد؟ یا بر عکس درس‌خواندن به تو اجازه تمرین ندهد و عقب بمانی؟
    ممکن بود بعضی کلاس‌ها را به خاطر مسابقات غیبت کنم (می‌‎خندد) ولی به ‌هر حال ورزش را همیشه در کنار درسم داشتم.
    معمولا محدودیت و کمبود امکانات ورزشی برای دخترها بیشتر است و برای همین از کودکی ممکن است چند رشته ورزشی را امتحان کنند. تو چطور به بسکتبال رسیدی؛ ورزش‌های دیگر را هم انجام دادی و بعد فهمیدی که بسکتبال بهتر است؟
    خب طبیعتا به خاطر مادرم بسکتبال جزیی از زندگی‌مان بود؛ اما وقتی خیلی کوچک بودم او مرا در چند کلاس ورزشی دیگر ثبت نام کرد تا بسکتبال برایم اجباری نباشد؛ مثل شطرنج و شنا ولی خودم بسکتبال را انتخاب کردم.
    چرا بسکتبال؛ چه جذابیتی داشت؟
    به نظرم بسکتبال هر لحظه‌اش جذابیت است. (می‌خندد)
    خب فوتبال هم خیلی جذاب است، ضمن این‌که ظاهرا خیلی هم فوتبالی هستی و طرفدار دوآتیشه استقلال؛ درست است؟
    بله؛ فوتبال هم جذاب است ولی برای من به‌ عنوان یک دختر بسکتبال جذابیتش بیشتر بود؛ هر چند که بشدت استقلالی هستم.
    شنیده‌ام در اردوهای تیم بسکتبال برای طرفداران پرسپولیس کُری هم می‌خوانی.
    به ‌هر حال یک‌سری‌ها استقلالی هستند و یک‌سری‌ها هم پرسپولیسی و اگر در اردو باشیم و این تیم‌ها بازی داشته باشند با هم کل کل می‌کنیم. (می‌خندد)
    یکی از کُری‌هایی که برای پرسپولیسی‌ها می‌خوانی را بگو؟
    بیشتر موقع در بازی‌ها کل کل نتیجه است و می‌گویم ما می‌بریم شما هیچ چیزی نیستید!
    خب از این بحث فوتبال و قرمز و آبی خارج شویم و برگردیم به بسکتبال؛ معمولا بسکتبالیست‌ها قد بلند هستند، قد تو چند است؟
    یک متر و 65 سانتیمتر.
    این اندازه قد برای بسکتبال کوتاه حساب نمی‌شود؟
    به پوزیشنی که بازی می‌کنی، بستگی دارد؛ معمولا مردم تصور می‌کنند قدبلندها در بسکتبال مستعد‌تر هستند. پست‌مان گارد راس است مثل لیبرو در والیبال که قدش کوتاه‌تر است؛ اما چابک‌تر و فرز‌تر است.
    یک باور عمومی که وجود دارد این است که ورزش‌هایی مثل والیبال و بسکتبال باعث افزایش قد می‌شوند؛ این موضوع درست است؟
    این باور وجود دارد اما من فکر می‌کنم چند عامل دیگر مثل ژنتیک و محیط و تغذیه هم در افزایش قد موثر هستند؛ یعنی این‌طور نیست که یک نفر ژنتیکی قدش کوتاه باشد و بعد برود بسکتبال بازی کند و فکر کند قدبلند می‌شود. به‌ هر حال شاید قد من نسبت به چیزی که قرار بود باشد با بسکتبال چند سانت افزایش پیدا کرد؛ اما طبیعتا با این نوع ورزش‌ها قدت 10 یا 20 سانت بلندتر نمی‌شود. (می‌خندد) شاید نهایتا در حد 2 تا 5 سانتیمتر تأثیر بگذارد.
    پس چرا بیشتر بسکتبالیست‌ها و والیبالیست‌ها قدبلند هستند؟
    به نظر من چون معمولا قدبلندها به سمت بسکتبال و والیبال می‌آیند، این باور هم به وجود آمده است.
    خانم‌هایی که در تیم بسکتبال ایران بازی می‌کنند، رِنج قدی‌شان چقدر است؛ معمولا قدبلند هستند یا متوسط؟
    بله؛ اکثر بچه‌های تیم قدبلند هستند؛ مثلا خانم گلشید امیدیان یک متر و 90 یا 92 است و قد یک متر و 80 سانتیمتر هم زیاد داریم.

تجربه حضور بعد از 41‌ سال غیبت

  • روژانو محمودیتیم بسکتبال بانوان ایران در 41‌ سال گذشته بازیکن‌های مختلفی داشته؛ اما هیچ‌کدام از آنها به خاطر محدودیت‌هایی که از طرف فدراسیون جهانی بسکتبال برای حجاب اعمال شده بود، نتوانسته بودند در تورنمنت‌های بین‌المللی حضور پیدا کنند. تا این‌که امسال طلسم این ماجرا شکست و قرعه به نام ترکیب تیم کنونی بسکتبال ایران افتاد؛ از تجربه حضور در این رقابت‌ها بگو؟
    طبیعتا تجربه خیلی خوبی بود و استارت حضور تیم بسکتبال در عرصه‌های بین‌المللی زده شد؛ به ‌هر حال سوم هم شدیم و برای اولین تجربه نتیجه بدی نبود هر چند امیدوارم در مسابقات بعدی مدال‌های خوشرنگ‌تری بگیریم. این‌که در این مسابقات ما نتوانستیم اول یا دوم شویم، حتما به بی‌تجربگی‌مان برمی‌گردد؛ چون همه این تیم‌ها بارها و بارها در مسابقات بین‌المللی حضور داشتند و حتی بازیکن‌های‌شان در لیگ‌های اروپایی بازی می‌کنند و این طبیعتا یک اعتماد‌به‌نفس مضاعفی به آنها داده بود. بنابراین شاید تنها نکته قابل توجهی که در این مسابقات وجود داشت این بود که ما تجربه حضور در رقابت‌های رسمی را نداشتیم. راستش بعد از 41‌ سال اجازه حضور پیداکردن در چنین رقابت‌هایی برای ما آن‌قدر هیجان‎انگیز بود که بیشتر حس‌های خوبی که داشتیم یادمان مانده است.
  • این‌که تماشاچیان یا تیم‌های دیگر برای اولین‌بار بازیکنان یک تیمی را با حجاب در زمین بسکتبال می‌دیدند، حاشیه یا حرف و حدیثی پیش نیاورد؟
    حاشیه خاصی نبود ولی قبل از شروع مسابقات احساس می‌کردیم که خیلی از تماشاچیان یا کادر تیم‌های دیگر فکر می‌کنند که ما در اولین تجربه حضورمان سطح پایینی خواهیم داشت؛ ولی وقتی بازی‌ها شروع شد و مسابقات را دیدند، در خیلی از صحنه‌ها حتی تماشاچیان اردن با هیجان تیم ما را تشویق می‌کردند یا کادر فنی تیم‌ها می‌آمدند و از ما تعریف می‌کردند.
  • این پوشش در روند بازی تاثیر داشت؟
    نه اصلا؛ چون لیگ هم با همین پوشش برگزار می‌شود و حتی در تمرین‌ها هم باحجاب هستیم بنابراین عادت کردیم. الان خیلی از بازیکن‌های خارجی هم همین استرج‌هایی که ما زیر لباس‌مان می‌پوشیم را می‌پوشند و شاید پوشش ما نسبت به آنها فقط یک مقنعه اضافه‌تر باشد.
  • خانم محمودی یادم است حدود 10‌ سال پیش یکی از بازیکنان تیم بسکتبال بانوان ایران از این‌که جنس لباس‌های‌شان خوب نیست و وزنش سنگین است، گله‌مند بود و می‌گفت وقتی عرق می‌کنند، نمی‌توانند با آن حرکت کنند. این مشکل برای شما وجود داشت یا نوع و جنس لباس‌ها نسبت به آن زمان عوض شده و مشکل رفع شده است؟
    اتفاقا لباس‌های‌مان واقعا سبک بود و مشکلی با آنها نداشتیم. گاهی اوقات هم که در بازی زیاد عرق می‌کردیم، بین نیمه می‌توانستیم به رختکن برویم و لباس‌مان را تعویض کنیم.

قرارداد آقایان 700‌میلیون خانم‌ها 70‌میلیون

  • در یک برنامه تلویزیونی گفته بودی که مبلغ قرارداد تو 20‌میلیون تومان بود؛ درست است؟
    بله؛ هر چند که همین مبلغ هم کامل تسویه نشده است، یعنی از اسفند ماه پارسال که لیگ تمام شده، من هنوز 30‌درصد از مبلغ را گرفتم و 70 درصدش هنوز پرداخت نشده است.
  • ظاهرا رقم قراردادهای خانم‌ها تفاوت فاحشی با آقایان بسکتبالیست دارد؛ یعنی خیلی از بسکتبالیست‌های مرد رقم قرار دادهای‌شان بالای 700، 800‌میلیون تومان است. می‌دانی بالاترین رقمی که یک بسکتبالیست خانم گرفته چقدر است؟
    دقیق نمی‌دانم ولی شاید بالاترین رقم‌های قرارداد بین 50 تا 60‌میلیون تومان باشد؛ باز هم تأکید می‌کنم که دقیق نمی‌دانم اما مطمئن هستم که دیگر بالای 70‌میلیون تومان نخواهد بود.
  • چرا این مشکل برای بسکتبال بانوان وجود دارد؟
    ما همیشه مشکل اسپانسر داریم و برای همین معمولا شاید 3، 4 تا از تیم‌های باشگاهی بسکتبال بانوان در طول ‌سال اسپانسر داشته باشند و حتی یک‌سری از بازیکن‌ها هستند که چون تیم‌شان اسپانسر ندارد، دستمزدی هم نمی‌گیرند؛ گاهی هم حتی اگر اسپانسری باشد نهایتا در حد هزینه رفت‌وآمد به بازیکن‌ها کمک می‌شود نه بیشتر.
  • ظاهرا بسکتبال برای شما منبع درآمدی به حساب نمی‌آید؛ پزشکی چطور؟ کار می‌کنی؟
    راستش قبل از این‌که با تیم هیرو تهران کار کنم، در یکی از بیمارستان‌های سرپل ذهاب کار می‌کردم؛ اما از پارسال که به برای بازی در این تیم به تهران آمدم، هنوز امتیازم برای پروانه مطب نرسیده بود و نتوانستم مطبی بزنم و کار کنم.
  • پس شما باید یکی از پزشکانی بوده باشید که در زمان زلزله کرمانشاه به مصدومان زلزله در سرپل ذهاب رسیدگی کردید؛ درست است؟
    بله؛ آن موقع من در بیمارستان سرپل ذهاب کار می‌کردم. البته شب زلزله تهران بودم و وقتی فهمیدم زلزله آمده خودم را به کرمانشاه رساندم و مدتی در بیمارستان به مصدومان رسیدگی کردم و بعدش باز دوباره بین کرمانشاه و تهران در رفت و آمد بودم.
  • در بسکتبال مصدومیت شدید زیاد اتفاق می‌افتد یا نه؟
    بله؛ بستگی دارد هم امکان مصدومیت شدید وجود دارد و هم جزیی.
  • تا به حال مصدوم شدی؟
    فقط یک بار مچ پایم پیچ خورد.
  • واکنش یک خانمی که خودش پزشک است نسبت به مصدومیت در زمین بازی چیست؟ حساس‌تر هستی یا نه؟
    اتفاقا حساس‌تر نیستم و برعکس خونسردم؛ چون معمولا لحظه اول آسیب می‌فهمم که مثلا یک پیچ‌خوردگی است یا ضرب‌دیدگی و این‌که چند روز طول می‌کشد که خوب شود. (می‌خندد)
  • کلا روحیه دختران بسکتبالیست چطور است؟
    روحیه ما خیلی رقابتی است و برد و باخت برای‌مان مهم است. ضمن این‌که خیلی هم با یکدیگر دوست هستیم؛ چون الان در تیم‌ملی هر کدام از ما از یک تیم باشگاهی آمده بودیم اما واقعا جو صمیمی بین‌مان بود. به ‌هر حال حس می‌کنم ما دختران بسکتبالیست روحیه خیلی قوی‌تری داریم؛ ضمن این‌که کادر فنی ما هم خیلی خوب بودند و واقعا از آنها تشکر می‌کنم.
  • فیلم عرق سرد با بازی باران کوثری را دیده‌ای؟
    نه متاسفانه ولی حتما می‌بینم.
  • چون این فیلم هم درباره تیم فوتسال بانوان و مشکلات و چالش‌های‌شان بود که حتما وجوه مشترک زیادی با شرایط شما هم دارد؛ اما این سوال را برای این پرسیدم که در بخشی از فیلم خانمی که همراه تیم فوتسال بانوان است، مدام برای حجاب یا مسائل مختلف به بچه‌های تیم گیر می‌دهد و به خاطر اخلاق و خط قرمزهایش خیلی محبوب نیست. می‌خواهم بدانم تیم شما این مشکلات را نداشت؟
    (می‌خندد) نه واقعا کادر فنی ما خیلی خوب بود و از هر لحاظ به بچه‌ها کمک می‌کردند و همه سعی‌شان را کردند که محیط آرام و به دور از تنشی را برای‌مان فراهم کنند که خدا را شکر واقعا هم همین‌طور بود.
ممکن است به این مطالب نیز علاقه‌مند باشید
ارسال دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

از اینکه دیدگاه خود رو با ما در میان گذاشتید، خرسندیم.