نرخ ترک تحصیل در متوسطه اول ۲.۷۸درصد بوده که به ۴.۴درصد رسیده و روند افزایشی را نشان می‌دهد. در متوسطه دوم نیز نرخ ترک تحصیل از ۶.۰۶درصد به ۲.۷۰درصد رسیده و روند کاهشی دارد.
اخیرا وضعیت آموزش در سال‌های ۹۵ تا ۹۸ و آخرین آمار از باسوادی، ترک تحصیل، نسبت معلم به دانش‌آموز، نرخ پوشش تحصیلی در مقاطع تحصیلی مختلف و سرانه فضای آموزشی از سوی مرکز آمار ایران منتشر شده است.
موضوع «ترک تحصیلی» در تمامی مقاطع رخ می‌دهد؛ اما در مقطع متوسطه موضوعی چالش‌آور و بغرنج است.
طبق تعریف، ترک تحصیل کرده، دانش‌آموزی است که حین تحصیل، بعد ازقبولی یا مردودی، به هر دلیلی نظام آموزشی را ترک کرده باشد. نرخ ترک تحصیل در دوره ابتدایی در سال تحصیلی ۹۴-۹۳ ، عدد ۱.۲۳درصد بوده که در سال تحصیلی ۹۸-۹۷ به ۰.۹درصد رسیده و رقم کاهشی را نشان می‌دهد.
این نرخ در متوسطه اول نیز ۲.۷۸درصد بوده که به ۴.۴درصد رسیده و روند افزایشی را نشان می‌دهد. در متوسطه دوم نیز نرخ ترک تحصیل از ۶.۰۶درصد به ۲.۷۰درصد رسیده و روند کاهشی دارد.
یکی از علل ترک تحصیل، شرایط فرهنگی در برخی استان‌هاست و به دختران بعد از دوره ابتدایی اجازه ادامه تحصیل نمی‌دهند. نیازمند کار جدی در این زمینه هستیم؛ زیرا عدد ترک تحصیل در مناطقی که با شرایط فرهنگی خاص مواجه هستند، عدد قابل توجهی است. باید تمهیداتی به کار گرفته شود تا دانش‌آموزان در نظام تحصیلی بمانند و در چرخه تربیت و آموزش حضور داشته باشند که هم عواقب اجتماعی در پی نداشته باشد و هم شاهد رشد آمار تارکین تحصیل نباشیم.
به گزارش شهروند آنلاین مطابق تحقیق انجام‌شده، دانش‌آموزان دلایل متفاوتی را برای ترک تحصیل بیان داشته‌اند: دلایل مربوط به مدرسه ۷۷درصد، دلایل خانوادگی ۳۴درصد، دلایل کاری ۳۲درصد (برکتولد و همکاران، ۱۹۹۸)
خاصترین دلایل هم: عدم علاقه به مدرسه ۴۶درصد، مردودی ۳۹درصد، عدم ارتباط خوب با معلم ۲۹درصد، پیداکردن کار ۲۷درصد بودند. اما این دلایل همه آنچه را که باعث ترک تحصیل دانش‌آموزان می‌شود، بیان نمی‌کنند، به‌ویژه علل و عواملی را که از قبل بر رفتار و تمایلات دانش‌آموزان تأثیر گذاشته و باعث شده‌اند که تصمیم به ترک مدرسه بگیرند.