آوازی برای نوزاد نارَس
تحقیقات می‌گوید آواز خواندن برای نوزاد نارس اضطراب مادر را کاهش می‌دهد و به ارتباط با فرزند و رشد او کمک می‌کند
ترنم‌های مادرانه، یا شاید همان لالایی‌های معروف فرهنگ خودمان، دشمن اضطراب و نگرانی مادر است و به موجودی که برای ورود به کره خاکی اندکی عجول بوده و حالا نوزاد نارس نام گرفته، آرامش می‌بخشد! این را تحقیقی جدید می‌گوید و توضیح می‌دهد زمزمه‌های مادرانه در گوش نوزاد نارس، اضطراب و نگرانی مادر را برای زنده ماندن او کاهش می‌دهد و بر سلامت روان مادر، رابطه عاطفی او با فرزند و رشد نوزاد تأثیرگذار است.
فرشته کیانی- شهروندآنلاین: تحقیقات نشان می‌دهد آواز خواندن برای نوزاد نارس هنگام دیدار در بیمارستان باعث کاهش اضطراب مادران می‌شود و به آنان کمک می‌کند قبل از اینکه به خانه برگردند با کودک خود ارتباط برقرار کنند.
محققان دانشگاه هلسینکی فنلاند تحقیقی را با حضور 24 مادر انجام دادند؛ مادران در حالی که در بیمارستان نوزادان‌شان را در آغوش گرفته بودند و تماس پوستی بین‌شان برقرار بود، برای نوزاد آواز خواندند و زمزمه کردند.
وقتی نوزادی پیش از موعد به دنیا می‌آید، به دلیل مراقبت‌هایی که در بیمارستان برای رشد نوزاد قبل از آمدن به خانه لازم است، مادر و نوزاد از یکدیگر جدا می‌شوند.
محققان دریافتند والدین نوزادان نارس اغلب در بیمارستان دچار استرس می‌شوند و بسیار درباره زنده‌ماندن بچه نگرانند.
تحقیقات نشان می‌دهد آواز خواندن برای نوزاد نارس هنگام دیدار در بیمارستان باعث کاهش اضطراب مادر می‌شود و به آنان کمک می‌کند قبل از اینکه به خانه برگردند با کودک خود ارتباط برقرار کنند.
این، خطر اضطراب و افسردگی را در آنان بالا می‌برد، به ویژه میان مادران نوزادانی که هنگام تولد وزن‌شان کم است یا پیش از موعد متولد شده‌اند.
آمار نشان داد میزان استرس مادرانی که در طول kangaroo care (روشی برای نگه‌داشتن نوزاد روی سینه که امکان تماس پوست با پوست بین مادر و نوزاد را به وجود می‌آورد) برای نوزادشان آواز خواندند و زمزمه کردند در مقایسه با آنانی که این کار را انجام ندادند، کمتر بود.
محققان فنلاندی می‌خواستند تأثیر آواز خواندن را در طول kangaroo care بر سلامت روان مادر و رابطه او با نوزاد نارس بررسی کنند.
در این تحقیق که «Singing Kangaroo» نام دارد، 24 مادر که برای نوزادان نارس خود در طول دوره kangaroo care (زمانی که نوزاد روی سینه نگه داشته می‌شود) آواز خواندند یا زمزمه کردند، زیر نظر قرار گرفتند؛ اگر نوزادشان زود به دنیا نمی‌آمد، آنان در این زمان بین هفته‌های 33 تا 40 بارداری قرار داشتند.
در گروه کنترل (شاهد) 12 مادر kangaroo care را به عنوان روشی معمول تا هفته 40 بدون تشویق خاصی برای آواز انجام دادند.
یک درمانگر موسیقی، والدین را در گروه مداخله (گروهی که مراحل تحقیق درباره آنها انجام می‌شود) راهنمایی کرد تا به شیوه‌ای متناسب با سن نوزادی که زودتر از موعد به دنیا آمده است، آواز بخوانند.
میزان اضطراب مادران در آغاز و پایان آزمایش از طریق پرسشنامه‌ای استاندارد اندازه‌گیری شد و مادران آوازخوان پرسشنامه دیگری بعد از هر تجربه آواز خواندن برای نوزادشان، کامل کردند.
مادران در هر دو گروه در دفترچه‌های یادداشتی مدت فعالیت روزانه‌شان را درباره این تحقیق ثبت کردند.
کایساماری کاستیلاینن، از نویسندگان این تحقیق گفت: «تحقیقات قبلی نشان داده است صدا و آواز مادر تأثیری مثبت در رشد نوزادان نارس دارد، از جمله در تثبیت وضعیت فیزیولوژیکی آنان.»
در تحقیق تأثیر آواز مادر بر نوزاد نارس، مادران گزارش دادند هنگامی که نوزاد را در آغوش گرفته و برایش زمزمه کرده‌اند، او به آواز واکنش نشان داده و آرام شده است؛ برخی هم گفتند هنگام آواز خواندن، نوزادان به خواب رفته‌اند.
او افزود: «علاوه بر این، چندین مطالعه درباره موسیقی‌درمانی نشان داده است که موسیقی‌درمانی و آواز خواندن مادران همراه با قرار دادن نوزاد روی سینه، اضطراب مادران را کاهش می‌دهد و بر آنان تأثیر مثبت می‌گذارد.»
بر اساس یافته‌ها، اضطراب در گروه مادرانی که به طور خاص درباره آواز خواندن برای کودک خود تشویق شدند، در مقایسه با گروه کنترل از نظر آماری کاهش یافته بود.
هر دو گروه قادر به آواز خواندن برای نوزادان خود بودند، اما تنها نیمی از آنان در این کار حمایت شدند. برخی از مادران در یادداشت‌های خود گفتند که اصلا آواز نخواندند، اما بیشتر آنان این کار را انجام دادند.
نتایج حاصل از پرسشنامه نشان می‌دهد آواز خواندن همچنین بر خلق و خوی مادر و سلامت عمومی تأثیر مثبت داشت، حتی زمانی که به‌طور خاص تشویق نشد.
در مجموع 18 مادر از 24 مادر گزارش دادند که آواز باعث بهبود روحیه آنها شد و 14 نفر احساس کردند این امر به آنها کمک می‌کند با شرایط دشوار کنار بیایند.
علاوه بر این، مادران احساس می‌کردند آواز خواندن و زمزمه کردن باعث آرامش خود و نوزادشان می‌شود و به ایجاد رابطه مادر و نوزاد کمک می‌کند.
در مجموع 19 مادر گزارش دادند هنگامی که نوزاد را در آغوش گرفته و برایش زمزمه کرده‌اند، او به آواز خواندن واکنش نشان داده و آرام شده است؛ 17 نفر هم گفتند هنگام آواز خواندن، نوزادان به خواب رفته‌اند.
تقریبا همه مادران در این مطالعه احساس کردند آواز تعامل با نوزادان را بالا می‌برد و ایجاد ارتباط عاطفی را آسان‌تر می‌کند.
در طول تحقیق و آزمایش، بیشتر مادران آواز خواندند، اما 16 نفر از 24 نفر گزارش کردند که والدین دیگر نیز برای کودک نارس آواز خوانده‌اند. در تمام خانواده‌ها، والدین دیگر پدران بودند. اطلاعات کافی در مورد پدران برای تجزیه و تحلیل به دست نیامده است.
همه مادران در گروهی که برای نوزاد آواز خواندند، اعلام کردند پس از این تحقیق، آواز را در خانه ادامه داده‌اند و به یکی از امور روزمره در خانواده تبدیل شده است.
کاستیلاینن گفت: «نتایج نشان می‌دهد آواز خواندن درحالی که نوزاد در آغوش و روی سینه مادر است پس از زایمان زودرس، با ایجاد موقعیت‌های تعاملی و ارتقای ارتباط عاطفی، در سلامت مادر و ایجاد رابطه مادر و نوزاد موثر است.»
او افزود: «با این حال، مادران برای آواز خواندن ممکن است به حمایت، راهنمایی و حفظ حریم خصوصی احتیاج داشته باشند.»
او گفت: «بر اساس یافته‌های ما، مادران می‌توانند از حمایت و راهنمایی‌های درمانگر موسیقی آموزش‌دیده بهره‌مند شوند و از صدای خود در راه سلامتی، تعامل و ارتباط هنگام مراقبت‌های بیمارستانی استفاده کنند.»
یافته‌های این تحقیق در مجله موسیقی‌درمانیNordic منتشر شده است.
منبع: دیلی میل
اینجا کلیک کنید.