داروهای ارزشمندی که مسیر کووید-19 را تغییر می‌دهند
دگزامتازون قدرت آزمایش‌های با مقیاس بزرگ و تصادفی را در یافتن داروهای موثر نشان می‌دهد
از آغاز هجوم کووید-19 تاکنون، داروهای بسیاری مقابل آن به کار گرفته شده است که گاهی نتیجه‌بخش بوده و جان‌ها را نجات داده است و گاهی هم نه‌چندان امیدوارکننده. نتایج آزمایش تصادفی داروهای کووید-19 در جهان از خاصیت ضدکرونایی برخی داروها می‌گوید و اینکه تخمین زده می‌شود کشف اثربخشی داروی دگزامتازون (داروی ضد التهاب) موجب نجات حدود 650هزار زندگی در سراسر جهان شده است. داروهایی هم هنوز در حال آزمایش است.
فرشته کیانی، شهروندآنلاین: این، یکی از نتایج بسیار موفقیت‌آمیز در نبرد با کووید -19 است؛ معلوم شد درمانی ارزان برای التهاب، زندگی بیماران بدحال را نجات می‌دهد، درحالی که سه روش درمانی بسیار تبلیغ‌شده اثری نداشته است، داروهای ارزشمندی که مسیر کووید-19 را تغییر می‌دهند .
به گفته پروفسور مارتین لندری، بنیان‌گذار «Recovery programme» -بزرگ‌ترین آزمایش تصادفی داروهای کووید-19 در جهان- که تابستان گذشته خاصیت ضدکرونایی این دارو را نشان داد، اکنون تخمین زده می‌شود کشف اثربخشی داروی دگزامتازون (داروی ضد التهاب) موجب نجات حدود 650هزار زندگی در سراسر جهان شده است.
او به Observer گفت: «فقط در انگلیس، دگزامتازون از بیش از 12هزار مرگ جلوگیری کرده است.»
این دستاورد چشمگیر قدرت آزمایش‌های تصادفی در مقیاس بزرگ را در مشخص‌کردن دقیق داروهای موثر نشان داد و در چند هفته آینده با نتایجی از تعداد انگشت‌شمار دیگری از درمان‌های امیدوارکننده که به‌عنوان بخشی از «Recovery programme» مطالعه شده بود، دنبال خواهد شد.
داروهایی که در مبارزه برای مهار کووید-19 در سال آینده بسیار مهم هستند، عبارتند از: پلاسمای نقاهت که از بیماران بهبودیافته کرونا گرفته شده است؛ آنتی‌بادی‌های مونوکلونال؛ دو داروی ضد التهاب توسیلیزومب و کلشی‌سین و آسپرین. همه این داروها را هزاران پزشک و پرستار روی ده‌ها هزار بیمار در بیمارستان‌های سراسر بریتانیا آزمایش می‌کنند.
این داروها، که در مبارزه برای مهار کووید-19 در سال آینده بسیار مهم هستند، عبارتند از: پلاسمای نقاهت که از بیماران بهبودیافته کرونا گرفته شده است؛ آنتی‌بادی‌های مونوکلونال که شرکت Regeneron ساخته و برای درمان دونالد ترامپ استفاده شد؛ دو داروی ضد التهاب توسیلیزومب و کلشی‌سین و آسپرین. همه این داروها را هزاران پزشک و پرستار روی ده‌ها هزار بیمار در بیمارستان‌های سراسر بریتانیا آزمایش می‌کنند. انتظار می‌رود نخستین نتایج در ژانویه یا اوایل فوریه به دست آید.
در آغاز همه‌گیری، لندری و پیتر هاربی «Recovery programme» را تنظیم کردند. این دو دانشمند آکسفورد دریافتند که پزشکان پس از مراجعه مبتلایان به بیمارستان‌ها، به دنبال درمان خواهند رفت، اما برای پی‌بردن به کارآیی داروها نیاز به آزمایش بالینی بود.
آماده‌کردن نخستین پروتکل برای ثبت نخستین بیمارشان 9 روز طول کشید؛ پروسه‌ای که به‌طور طبیعی 9ماه طول می‌کشد. از آن زمان یک‌نفر از 10 بیمار کرونایی بستری‌شده در بیمارستان وارد آزمایش شده است.
لندری گفت چنین اعدادی برای موفقیت حیاتی است. مقایسه 100نفری که دارویی مصرف می‌کنند با 100نفری که این دارو را مصرف نمی‌کنند، نتایج بسیار متفاوتی در پی دارد.
با این حال، انتخاب تصادفی و اتفاقی هزاران بیمار برای دریافت درمان‌های متفاوت، پاسخ‌هایی دقیق به دست می‌دهد.
لندری گفت: «شما درمی‌‌یابید کدام یک واقعا کارساز است. علاوه بر این، می‌توان کشف کرد کدام بیمار بیشتر منتفع خواهد شد. فقط در آزمایشی با هزاران نفر، می‌توان به پاسخ چنین سوالاتی رسید.»
تاکنون Recovery (ارزیابی تصادفی درمان کووید-19) درباره چهار دارو نظر داده است: آزیترومایسین (آنتی‌بیوتیک)؛ ترکیب دارویی لوپیناویر/ ریتوناویر؛ هیدروکسی کلروکین (درمانی برای مالاریا و بیماری‌های روماتیسمی) و دگزامتازون. فقط آخری زندگی‌ها را نجات داد و به بهبود بیماری کمک کرد.
تأثیر فقط یک دارو از میان چهارتا ممکن است کم‌ارزش به نظر برسد؛ با این حال، زندگی‌های بسیاری که به لطف دگزامتازون نجات یافته است، ارزش Recovery- بزرگ‌ترین آزمایش دارویی تصادفی کووید-19 در جهان- را نشان می‌دهد. این برنامه همچنین اطمینان داد وقت و هزینه برای داروهایی که معلوم شده است کمکی به بیماران نمی‌کند، هدر داده نشده است.
لندری گفت: «هنگامی که Recovery را شروع کردیم، به دنبال داروهای ارزان‌قیمت، بسیار در دسترس، اما امیدوارکننده بودیم؛ و یکی از آنها را که موثر بود، پیدا کردیم: دگزامتازون. اما داروهایی که اکنون در حال بررسی آنها هستیم، برای هر درمان صدها پوند هزینه دارد، بنابراین قبل از اینکه آنها را در مقیاس گسترده به کار بگیریم، باید واقعا مطمئن شویم که موثرند.»
در حال حاضر وجود هزاران نفر با عوارض کووید-19 در انگلستان واقعیتی ترسناک است، اما حداقل این تعداد بالا امکان اجرای آزمایش‌ها در مقیاس بزرگ را فراهم می‌کند.
لندری افزود با وجود این، آنچه پزشکان و پرستاران توقع انجام آن را دارند، با محدودیت مواجه است.
او گفت: «ما این مطالعه را به ساده‌ترین شکل ممکن اجرا کردیم تا کارکنان خط مقدم NHS (خدمات بهداشت ملی انگلستان) را تحت فشار قرار ندهیم. حمایت از آنان و بیماران چشمگیر بوده است. نتایج ما به ارتقای مراقبت‌های کرونایی برای میلیون‌ها نفر کمک کرده است.»
آزمایش ادامه دارد…
پلاسمای خون نقاهت: از کسانی که از کووید-19 بهبود می‌یابند، گرفته شده است و دارای آنتی‌بادی‌هایی است که ممکن است به دیگران در مبارزه با بیماری‌ها کمک کند. به‌طور گسترده در ایالات متحده از آن استفاده می‌شود، گرچه دانشمندان هنوز نمی‌دانند آیا این ماده موثر است یا چه کسی بیشتر از آن سود می‌برد. برنامه Recovery قرار است ظرف چند هفته پاسخ دهد.
آنتی‌بادی‌های مونوکلونال: آنتی‌بادی‌های مصنوعی است که شرکت بیوتکنولوژی آمریکایی Regeneron ساخته و برای معالجه دونالد ترامپ استفاده شده است. هنوز مشخص نیست که در کدام مرحله از بیماری باید آنها را تجویز کرد.
توسیلیزومب: داروی ضد التهاب آرتریت است که تصور می‌شود نویدبخش است، اگرچه مزایای دقیق آن ناشناخته است؛ همچنین گران است.
کلشی‌سین: داروی ضد التهاب امیدوارکننده دیگری است. اغلب برای درمان نقرس استفاده می‌شود.
آسپرین: عامل رقیق‌کننده خون است که ممکن است به کاهش لخته خون در ریه‌ها کمک کند؛ لخته‌شدن خون عارضه‌ای نگران‌کننده در برخی موارد کووید-19 است.
منبع: گاردین
اینجا کلیک کنید.