به گمانم برای اکثر خوانندگان، اتوبان‌های آلمان یادآور سریال تلویزیونی «هشدار برای کبرا 11» باشد؛ جایی که ترکیب سرعت و هیجان با حوادث خطرآفرین، آدرنالین را به اوج خود می‌رساند.
جالب است بدانیم در طی دهه‌ها، اتوبان در آلمان از یک زیرساخت موردنیاز برای حمل‌ونقل به نمادی فرهنگی بدل شده و الهام‌بخش آثار هنری نظیر آلبوم‌های موسیقی در سرتاسر جهان است.
چند نکته جالب درباره اتوبان‌های آلمان:
– اولین چیزی که بیش از همه رانندگی در اتوبان‌های آلمان را برای طرفداران سرعت و هیجان حسرت‌برانگیز می‌کند، نبود محدودیت سرعت است. اما آیا این موضوع حقیقت دارد؟ تا حدودی بله؛ در بعضی اتوبان‌ها نظیر A3 بین کلن و فرانکفورت هیچ محدودیت سرعتی وجود نداشته و رانندگان می‌توانند خودروی خود را تخته گاز تا مقصد برانند.
– آیا سرعت بالا بدین معنی است که در اتوبان‌های آلمان نظارت پلیس وجود ندارد؟ خیر، پلیس ویژه اتوبان به صورت گشت نامحسوس با دوربین‌های مخصوص تخلفات سرعت را بررسی کرده و حتی سریال هشدار برای کبرا 11 هم با الهام از عملیات آنها در اتوبان‌های آلمان ساخته شده است.
– آیا برای استفاده از اتوبان‌های آلمان باید عوارض جاده‌ای زیادی پرداخت؟ حقیقت این است که بودجه ساخت اتوبان از مالیات مردمی تأمین شده و دولت آلمان وظیفه حفظ و نگهداری آنها را به عهده دارد، نه مقامات محلی منطقه‌‌ای که اتوبان از آن عبور می‌کند. خودروها بدون پرداخت عوارض از اتوبان استفاده کرده و از سال 2005 فقط کامیون‌ها موظف به پرداخت عوارض هستند.
– و در آخر جالب است بدانیم که در آلمان حدود 13000 کیلومتر اتوبان وجود دارد که در هر سمت خود 3 الی 4 لاین حرکت و یک لاین برای موارد اضطراری دارد.
منبع: CNN Travel
مترجم: مهرناز الماسی