شهروندآنلاین- اشعار از کتاب‌های درسی رفتند. کتاب‌های فارسی اول و دوم دبیرستان هیچ شعری ندارند. تیغ تیز حذفیات چندوقتی بر گردن کتاب‌های درسی فشار می‌آورد. از همان زمانی که نام «نیما»، «اخوان» و «سایه» از فهرست دروس درسی حذف شدند تا نوبت به حذف تصویر دختران از روی جلد کتابها برسد. عکس مقبره کوروش هم به سرنوشت حذف دچار شد. داستان نادر ابراهیمی و قصه‌های مجید هم در کنار نام مولانا در لیست حذفیات قرار گرفتند تا جنجال به کتاب‌های درسی برسد.
کتاب‌های درسی عموما در درس زبان و ادبیات فارسی، در یکی، دو سال گذشته گاه موضوع سوژه‌های داغ در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها بوده؛ از انتساب برخی جعلیات به بزرگان شعر و ادب فارسی گرفته تا حذف و اضافه برخی مطالب در کتابها.
حذفیات کتاب‌های درسی به‌خصوص کتاب فارسی در حالی ادامه دارد که تحقیقات نشان می‌دهند فارغ‌التحصیلان مدارس اشراف کافی در مهارت نوشتن، خواندن، شنیدن و صحبت کردن، ندارند. هرچند بررسی سازمان سنجش با ارزیابی آزمون‌های سراسری در سال‌های مختلف نیز حکایت از نقصی بزرگ در یادگیری زبان و ادبیات فارسی در میان دانش‌آموزان دارد.
کتاب‌های درسی به خاطر اهمیت زیادی که در تعیین محتوا و خط‌مشی آموزشی دارند، کانون توجه دست‌اندرکاران آموزش‌وپرورش هستند. اهمیت کتاب‌های درسی در نظام‌های آموزشی متمرکز مانند ایران که تقریبا تمام عوامل آموزشی براساس محتوای آن تعیین و اجرا می‌شود، بیش از سایر انواع نظام‌های آموزشی است و به خاطر همین اهمیت بیش از اندازه است که صرف وقت نیروهای متخصص در ارزشیابی و تحلیل کتاب‌های درسی می‌تواند راهگشای حل بسیاری از مشکلات جاری آموزش باشد. در حال حاضر کتاب‌های درسی یکی از مهم‌ترین مراجع و منابع برای یادگیری به‌شمار می‌آیند در حالی که به نظر می‌رسد فرآیند تدوین کتاب‌های درسی دور از واقعیت‌های روز و نیازهای زندگی امروز ایرانی صورت می‌گیرد؛ فرآیندی که در کلیات خود ماهیتی انتزاعی دارد. آموزش، فرآیندی تک‌بُعدی نیست و نگاه تک‌بُعدی به این فرآیند روندی اشتباه است. آموزش مسأله‌ای شنیداری، دیداری و احساسی است که در فضای مدرسه اتفاق می‌افتد.