به کوه نروید!

چهارمین بخش از پویش آموزشی "سد نشاید بست"

کوهنوردی به نظر ورزش یا تفریحی ساده است اما حضور در طبیعت همان نقدر که لذت‌بخش هست، خطرناک هم می‌تونه باشه. شاید باورتون نشه اما متأسفانه به دلیل همین ساده‌انگاری‌ها کوه‌های شمالی تهران بیشتر از رشته‌کوه هیمالیا تلفات میده. همین چند هفته گذشته در یک روز 11 نفر را در ارتفاعات شمال تهران از دست دادیم. این اتفاق باز هم می‌تونه تکرار بشه اگر حواس‌مون جمع نباشه.
اولین نکته‌ای که می‌خوام بهتون بگم اینه که چه کسانی نباید برن و در چه شرایطی نباید به کوه رفت.
– نکته اول؛ تنهایی اصلا. کوهنوردی چه به‌عنوان یک ورزش و چه به‌عنوان یک تفریح نباید به تنهایی انجام بشه.
-بدون راه بلد یا کسی که قبلا در اون محیط تجربه داشته، نباید به کوه رفت.
-اگر تجهیزات کافی مثل لباس مناسب و کفش خوب نداریم، نباید به کوه بریم مخصوصا در فصل زمستان.
-کوه هوای صاف و آفتابی می‌خواد. در صورت نامناسب‌بودن اوضاع جوی حتی در حد یک بارندگی ساده یا وزش باد نباید به کوه بریم.
-برای کسانی که آسیب‌دیدگی‌های جدی در پا و ستون فقرات رو تجربه کردن، کوهپیمایی حتی در حد یک گلگشت ساده می‌تونه خطرناک باشه.
-حضور کودکان در محیط‌های کوهستانی خطرات رو برای ما بیشتر می‌کنه. نباید اونا رو هرجایی همراه خودمون ببریم.
-بالارفتن از یک ارتفاع معین نیازمند تخصص و تجربه در کوه نوردیه. افراد عادی و فاقد تجربه نباید از دامنه‌های کوه بالاتر بروند.
-اگر تجربه و دانش کافی در این زمینه نداشته باشیم، کوهنوردی در برف کار بسیار خطرناکیه.

حالا اگر با توجه به جمیع جهات مشکلی برای کوهنوردی یا گشت و گذار در کوهستان نبود، باید حتما این موارد رو مدنظر داشته باشید.
-حتما باید به خانواده و یا یکی از آشنایان خبر بدید که کجا می‌رید و چه کسانی همراه شما هستند.
-لباس و کفش مناسب از اوجب واجباته. دیدیم اینو که می‌گیم بعضی با دمپایی هم میان کوه.
-لباس‌تان هم نباید همرنگ محیط باشه. اگر با لباس روشن و سفید به یک محیط برفی برید و خدای‌نکرده اتفاقی براتون افتاد، به سختی میشه شما رو پیدا کرد. در کوهستان برخلاف محیط‌های شهری، لباس هر چه جیغ‌تر بهتر.
-آب و آذوقه کافی که هم سبک و کم‌حجم باشه و هم پرانرژی، باید همراهتون باشه. آذوقه‌ای که می‌برید، باید کمی بیشتر از حد نیاز باشه تا اگر برنامه‌تان طولانی‌تر شد یا اتفاقی افتاد، به کارتون بیاد.
-وسایل مناسب و متناسب با محیط مورد نظر به همراه داشته باشید. مثلا اگر محیط برفیه، عینک کوهنوردی لازمه یا اگر آفتابیه، کلاه آفتابگیر باید همراهتون باشه.
موبایل‌تون باید کاملا شارژ داشته باشه و حتی‌المقدور یک منبع ذخیره انرژی هم با خود به همراه داشته باشید.
-برخی نرم‌افزارها خوبه که در گوشی موبایل‌تون نصب شده باشه. مثلا برخی برنامه‌های جهت‌یابی بسیار در کوه به کار میان و گاهی جون‌تون رو نجات می‌دن.
یادتون باشه چراغ‌قوه و سوت هم دو ابزار کاربردی در کوه هستن. اگر در کوه گم شدید، نمی‌تونید زیاد فریاد بزنید و اون‌وقت یک سوت ساده می‌تونه امدادگرها رو متوجه محل شما بکنه.
*
باز هم مسابقه داریم.
به شماره 5000262662 پیام بدید و بگید که حداکثر ارتفاعی که یک انسان سالم میتونه بدون کپسول اکسیژن، به ارتفاع صعود کنه، چند متر از سطح دریاست؟

</div

ممکن است به این مطالب نیز علاقه‌مند باشید
ارسال دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

از اینکه دیدگاه خود رو با ما در میان گذاشتید، خرسندیم.