خشت‌هایی برای سلامت مردم
هیچ چیز لذت‌بخش‌تر از این نیست که بدانی مردم در رفاه و آسایش قرار دارند، وقتی تک‌تک خشت‌های این پلی‌کلینیک روی هم سوار می‌شود، انگار سال‌ها جوان می‌شوم و دلم پر می‌زند که زودتر این مرکز راه‌اندازی شود و مردم را ببینم که در این بیمارستان رفت‌وآمد میکنند.
ملیحه محمودخواه – بزرگ‌ترین مرکز فوق‌تخصصی نگهداری از بیماران حاد در استان مازندران و در شهر قائم‌شهر در حال ساخت است. قرار است پس از راه‌اندازی این مرکز بیمارانی که بضاعت مالی ندارند و مشکل درمان دارند، در این بیمارستان پذیرش شوند و درمان‌شان کامل شود. این همه هدفی بوده که عبدالحسین منتظری خیّر و تأمین‌کننده مالی این مرکز آن را دنبال می‌کند. می‌گوید تمام تلاشش را می‌کند تا بیمارانی که از همه جا مستأصل هستند و بضاعت مالی برای درمان ندارند، در این بیمارستان درمان شوند.
او دبیر بازنشسته آموزش‌وپرورش است، اما فعالیت‌های خیرخواهانه او از سال‌های قبل شروع شده، از همان زمان که معلم بوده است. خودش می‌گوید که سال 55 بود، معلم بودم و شاهد بودم که بچه‌های روستا برای تردد شرایط سختی را سپری می‌کردند. جاده خاکی و بارش باران در روستا سبب شد که راهی پایتخت شوم، به اداره آموزش رفتم و توضیح دادم که شرایط مردم روستا خوب نیست و بچه‌ها برای رفت‌وآمد مشکل دارند. بودجه را که گرفتم، کار ساخت جاده خیلی زود شروع شد و آن زمان از معدود روستاهایی بودیم که جاده آسفالت‌شده داشتیم.
اما این همه کاری نبود که این معلم برای روستای کفشگرکلاه انجام داد. بچه‌های این روستا از زمانی که با تلاش این معلم دلسوز مدرسه راهنمایی‌شان بنا شد، علاقه بیشتری به این معلم‌شان پیدا کردند. او می‌گوید: «مدرسه راهنمایی در روستا وجود نداشت و همین باعث شده بود یا بچه‌ها ترک تحصیل کنند یا اینکه مجبور باشند برای ادامه تحصیل به روستاهای دیگر بروند. باز هم شال و کلاه کردم و به پایتخت رفتم و این‌بار آن‌قدر با اداره آموزش‌وپرورش صحبت کردم تا مجاب‌شان کردم هزینه ساخت مدرسه راهنمایی را بپردازند و با اهالی روستا شروع به ساخت مدرسه کردیم. خوشحالی اهالی روستا تمام خستگی کار را از تن‌مان درمی‌آورد و همان جا به خودم قول دادم تا وقتی زنده هستم و توان دارم، در راه خدمت به مردم قدم بردارم.»
یک گام بزرگ
وقتی آموزشگاهی که او به همراه پسرانش در تهران تأسیس کرده بود، پررونق و درآمد آن زیاد شد، منتظری احساس کرد که می‌تواند دین خودش را به مردم شهرش ادا کند. خودش می‌گوید: « پسرم و عروسم بانیان اصلی این کار خیر هستند. عبدالرضا منتظری و همسرش مهندس زهره مهرعبداللهی بانیان اصلی ساخت و تجهیز این بیمارستان هستند. بیشتر هزینه ساخت بیمارستان برعهده آنهاست و امیدوارم که خداوند به آنها خیر دهد.»
او همان جا به بچه‌هایش پیشنهاد داد که در قائم‌شهر بیمارستانی بنا کنند تا مردم مجبور نباشند برای درمان بیماری‌هایشان رنج سفر بکشند و به شهرهای دیگر بروند. پیشنهاد پدر با استقبال فرزندانش روبه‌رو شد، زیرا آنها سر سفره مردی تربیت یافته بودند که خدمت به مردم در سرلوحه زندگی‌اش بود.
با موافقت پسر و عروسم همه چیز شروع شد. پیداکردن زمین مناسب برای ساخت بیمارستان کلید خورد و این پیشنهاد با دانشگاه علوم پزشکی و هلال‌احمر استان نیز مطرح و با موافقت آنها همراه شد.
منتظری تعریف می‌کند زمانی که فضای مناسب برای ساخت بیمارستان هنوز به نتیجه نرسیده بود، مدیرعامل وقت هلال‌احمر استان پیشنهاد داد که یکی از مراکز این سازمان تجهیز و به بیمارستان تبدیل شود. بررسی‌ها از محل انجام شد و قرار شد این مرکز تجهیز شود و به عنوان بزرگ‌ترین مرکز نگهداری از بیماران حاد دربیاید.
این مرکز با همراهی این خیّر مازندرانی و فرزندان و عروسش در حال ساخت و تجهیز است و با آنکه کرونا تا حدودی روند ساخت و تجهیز این مرکز را به تعویق انداخته است، اما منتظری از دی ماه سال گذشته ماهی 100میلیون تومان برای ساخت این مرکز هزینه کرده و امیدوار است که فروردین ماه سال آینده این مرکز افتتاح شود تا بیماران بتوانند در این مرکز درمان شوند و آنچه هم که برای او باقی بماند، همان دعای مردم باشد.
به اعتقاد او اگر بچه‌هایش نبودند این کار رقم نمی‌خورد و ادامه می‌دهد پسر بزرگم دکترای ریاضی از فرانسه دارد و پسر دومم فوق‌لیسانس عمران دارد و دخترم نیز مدرک فوق لیسانس عمران دارد و عروسم نیز در این کار خیر مشارکت داشته‌اند و تلاش کردند که این کار به ثمر برسد.
این معلم بازنشسته می‌گوید: «هدف این کار درآمدزایی نیست و تمام توان‌مان را می‌گذاریم تا بیماران بی‌بضاعت بتوانند در این مرکز درمان شوند همان یک دعای خیر مردم پشت سرم کافی است تا خیر دنیا و آخرت را با هم داشته باشم.»
او می‌گوید: «خیلی وقت‌ها مهندسان ناظر و افرادی که متولی ساخت ساختمان این پلی‌کلینیک هستند به من می‌گویند نیازی نیست هر روز سر ساختمان بیایی، اما آنها نمی‌دانند که هر خشتی که روی خشت دیگر گذاشته می‌شود و بخشی از این مرکز تجهیز می‌شود انگار که من تازه از مادر متولد می‌شوم و این خوشحالی با هیچ چیز برایم قابل مقایسه نیست.»
این خیّر هشتادویک ساله معتقد است که این کار خیر برایش یک سعادت دیگر هم همراه داشته و آن هم این بوده که داوطلب هلال‌احمر شده است و خودش به این موضوع افتخار می‌کند و خوشحال است که عضو کوچکی از این جمعیت شده است.
اما کمی هم از افراد خیّر استان گله دارد و می‌گوید برای ادامه تجهیز بیمارستان با بیش از 50 نفر از خیرین منطقه تماس گرفتم، اما هیچ کدام همراه نبودند و تنها دو خیّر از ساری و تهران ما را همراهی کردند و امیدوارم که سهم خیرین در ساخت چنین امکاناتی که می‌تواند شرایط را در شهرهای مختلف کشور کاملا تغییر دهد، بیشتر شود.
بزرگ‌ترین مرکز در خاورمیانه
غلامعلی فخاری، مدیرعامل جمعیت هلال‌احمر استان مازندران نیز به «شهروند» می‌گوید: «مرکز نگهداری بیماران فوق حاد شامل بخش‌های مختلف فیزیوتراپی و گفتاردرمانی و نگهداری از بیماران حاد است. ساخت این مرکز با همکاری خیّر مازندرانی صورت می‌گیرد و در صورت راه‌اندازی این بیمارستان بیماران از سراسر کشور می‌توانند به این مرکز مراجعه کنند.»
او ادامه می‌دهد: «این بیمارستان مرکز فوق‌تخصصی نگهداری از بیماران حاد و بزرگ‌ترین مرکز در خاورمیانه است.»