وقتی ورزش ایران بی‌خیال جودو شد!

بیست‌وهفتم شهریور سال 98 بود که فدراسیون جهانی جودو با انتشار بیانیه‌ای روی سایت خود اعلام کرد که فدراسیون جودوی ایران به علت دخالت سیاسی تعلیق شده است. ماجرا به مسابقات جهانی 2019 در ژاپن برمی‌گردد که سعید ملایی بعد از آن تصمیم به مهاجرت گرفت و دلیل این اتفاق را هم عدم رویارویی با نماینده رژیم صهیونیستی دانست. این پرونده از 17 ماه قبل باز شده و جودوکاران ایرانی در هیچ مسابقه بین‌المللی در این مدت شرکت نکردند و در واقع اصلا تیم ملی وجود خارجی ندارد.

فدراسیون ایران از فدراسیون جهانی به دادگاه بین‌المللی ورزش شکایت کرد؛ اما با توجه به شیوع ویروس کرونا این دادگاه با مدتی تأخیر و در شهریور سال 99 تشکیل شد. نمایندگان ورزش ایران یعنی داورزنی، سجادی و میراسماعیلی در این دادگاه حاضر شدند و از حق جودوی ایران دفاع کردند. یک ماه به دو طرف وقت داده شد تا به توافق برسند، اما تا پایان مهر هم خبری از توافق بین فدراسیون ایران و فدراسیون جهانی جودو نشد.

قرار بود رأی دادگاه CAS نهایتا در آبان اعلام شود، اما فدراسیون جودو اعلام کرد ایمیلی دریافت کرده که نشان می‌دهد اعلام رأی به تعویق افتاده و به سال 2021 میلادی موکول شده است. با اینکه تاریخ اعلام رأی اوایل بهمن ماه بود، بار دیگر فدراسیون جودو از تعویق اعلام رأی دادگاه بین‌المللی ورزش خبر داد.

جالب اینکه به جز یک مصاحبه خشک و خالی از سوی رئیس فدراسیون هیچ واکنش دیگری به این بلاتکلیفی از سوی مسئولان ورزش ایران رخ نداده است. از سوی دیگر در میان مسئولان هم کمتر کسی امیدوار به این است که رأی دادگاه CAS به سود ایران باشد و تعلیق جودو با این رأی برطرف شود.

فدراسیون جودو هم بدون فعالیت خاصی و بدون اینکه انگیزه‌ای در میان ورزشکاران آن برای رسیدن به تیم ملی و اعزام‌های برون‌مرزی وجود داشته باشد، به کار خود ادامه می‌دهد. ساعت کاری این فدراسیون هم کوتاه شده و انگیزه چندانی هم برای کار وجود ندارد.

از سوی دیگر می‌توان به ضربه‌ای که این تعلیق هفده ماهه به جودو در بخش پایه زده، اشاره کرد. قطعا ریزش زیادی را در میان علاقه‌مندان به جودو و نوجوانانی که قصد داشتند به این رشته روی بیاورند، خواهیم دید؛ اتفاقی که درنهایت جودوی ایران را سال‌ها به عقب می‌برد.