شهرام شهیدی
سنگ اول
وزیر ارتباطات در شبکههای مجازی نوشت: «مجلس به پولی‌شدن «شاد» رأی داد.» خب البته چیز عجیبی اتفاق نیفتاده. دوستان بعید نیست به زودی به پولی‌شدن شادی هم رأی بدهند. یعنی در اصل مشکل اصلی با اسم این شبکه آموزشی است. خب عزیزان، معلوم است که شاد واژه مناسبی برای شبکه آموزشی دانشآموزان نیست. مثلا باید اسمش را میگذاشتند «شاغ» که مخفف شبکه آموزشی غم باشد، آن‌وقت کسی از او پول که نمی‌گرفت هیچ، تازه دنبال اسپانسر هم برایش میگشتند. خودش که مطمئن باشید رایگان رایگان بود.
سنگ دوم
این‌طور نیست که مجلس چیزی را پولی کرده باشد. خیلی چیزها را هم از پرداخت هزینه معاف کردند. مثلا چی؟ خب برای مثال، این طرح اخذ مالیات از تراکنشهای بانکی بالای ١٠میلیون تومان را تصویب نکردند. البته کاری با ماهیت این طرح ندارم که چرا باید به جابه‌جایی پول از این کارت به آن کارت مالیات تعلق بگیرد؟ فکرش را بکنید. اگر این‌طور می‌شد، فردا روز هم ممکن بود قانونی تصویب شود که جابه‌جایی پول بین جیبهایتان هم مشمول مالیات می‌شد. نکته مهم این مصوبه البته این بود مردم عادی که درگیر یارانه ٤٥هزار تومانی هستند، اصلا توان انجام تراکنش بالای ١٠میلیون تومان را ندارند و کسانی که از تصویب این طرح ضرر میکردند، خود نمایندگان بودند و بس.
سنگ سوم
اگر خواستید برای کسی نحوه مدیریت در کشور را مثال بزنید برایش از انتخاب زمان بازی سوپرجام فوتبال بین قهرمان لیگ برتر و قهرمان جام حذفی بگویید. درحالی که نیم‌فصل دوم به زودی شروع می‌شود، ما هنوز نمی‌دانیم بازی سوپرجام فصل قبل که باید قبل از شروع لیگ برگزار می‌شد، کی و کجا انجام می‌شود.
در واقع هم مدیریت زمانی‌مان فوق‌العاده است و هم مدیریت مکانی‌مان.
اگر این روش مدیریت در کشور همه‌گیر شود؛ مثلا کنکور ١٤٠٠ ممکن است در زمانی مابین کنکور ریاضی و کنکور تجربی سال ١٤٠١ برگزار شود، آن هم نه در شهر خود داوطلب. در مکانی که بعدا به اطلاع شرکت‌کنندگان در آزمون خواهد رسید.